..เราก็ดูจิตของเด็ก เกิดมาไม่มีอะไร ..ก็ค่อยๆเรียนรู้ ..เรียนจดจำเอามายึดมาถือ เรียนรู้เพื่อหาปัจจัยมาหล่อเลี้ยงสังขาร ก็ค่อยยึดเข้ามา มีอารมณ์นั้นอารมณ์นี้เข้ามา มีมายาของอารมณ์ ค่อยคืบคลานเข้ามา ..นั่นแหละ ก็เรือ่งของการเก็บสะสมเข้ามาทับถมจิต ตั้งแต่เกิดจนตาย โดยที่ไม่เคยสลัดละทิ้งออกไปได้เลย จิตมันหนัก แก่ตัวก็แบกกรรม เจ็บป่วย จะลุก จะนั่ง ก็โอย ..ความทุกข์กาย ..ที่แบกกรรมดึงเข้ามา เดินไม่ไหว ..แล้ว