8 ม.ค. เวลา 16:51 • ปรัชญา
เรื่องพุทธะ เป็นเรื่องราวของจิต ทีเกิดมาอาศัยเรือนกายของคุณบิดามารดา ที่รวบรวมกรรม มีวิญญาณทั้งหก ที่ไปคลุกคลี คลุกเคล้า เอาสิ่งที่กายนี้ มีอารมณ์โลภโกรธหลง นำเข้ามา ยึดเข้ามา ในเรือนกาย ..มีการสะสมมากมาย มีอารมณ์มีกรรม เมื่อไม่อยากมีกรรม ก็ทิ้งเรื่องราวต่างๆออกไป ให้จิตไม่มีอะไร
..เราก็ดูจิตของเด็ก เกิดมาไม่มีอะไร ..ก็ค่อยๆเรียนรู้ ..เรียนจดจำเอามายึดมาถือ เรียนรู้เพื่อหาปัจจัยมาหล่อเลี้ยงสังขาร ก็ค่อยยึดเข้ามา มีอารมณ์นั้นอารมณ์นี้เข้ามา มีมายาของอารมณ์ ค่อยคืบคลานเข้ามา ..นั่นแหละ ก็เรือ่งของการเก็บสะสมเข้ามาทับถมจิต ตั้งแต่เกิดจนตาย โดยที่ไม่เคยสลัดละทิ้งออกไปได้เลย จิตมันหนัก แก่ตัวก็แบกกรรม เจ็บป่วย จะลุก จะนั่ง ก็โอย ..ความทุกข์กาย ..ที่แบกกรรมดึงเข้ามา เดินไม่ไหว ..แล้ว
บ้างติดเตียง ลุกไม่ได้จนวันตาย จิตน้อยๆ มีชีวิต..มีแต่สะสมสาวกรรมเข้ามาในตัวตน .แล้วก็ไม่รู้ว่าจะคลี่คลายกรรมออกไปอย่างไร เพราะไม่ศึกษา ไม่ปฏิบัติธรรมขึ้นมา ไปนั่งฟังเค้าพูด ..ให้ฟัง แล้วการสร้างบุญกุศลปฏิบัติธรรม สลัดละกรรมโลภโกรธหลงมีมั้ย
เมื่อจิตไม่มีอะไร เรื่องราวที่จะนำพาให้เกิดกรรม มันก็ไม่มี ความโลภโกรธหลงก็ไม่มีอารมณ์ จิตหลุดพ้น เรื่องราวต่างๆ อารมณ์ที่เกิดขึ้นก็ไม่มี กายก็ไม่มีอารมณ์ เวทนาเนื่องด้วยอารมณ์ก็ไม่มี กายก็บริสุทธิ์ผุดผ่องขึ้นขึ้น ไม่มีอารมณ์ปรุงแต่ง วิญญาณทั้งหก ก็ไม่มีอารมณ์ปรุงแต่ง
มันก็มีเรื่องราวของกายบุญ กายบารมี กายที่จะทำให้ไปถึง กายของพระ จ้ตของพระ จิตที่เป็นอิสระ ..จากกาย
บ้างก็ว่า นั่งสมาธิ ทำจิตหนีกรรม สบายในห้องแอร์ ..กายที่นั่งในห้องแอร์ไม่ได้หนีไปไหน มันก็ยึดห้องแอร์อยู่ โน้น เค้าเอากายไปอยู่กลางแจ้ง นอนกับดิน ..กินนอนไม่ห่วง จิตก็ตามกายไป ไปกระทำในที่แจ้ง ท่ามกลางดินฟ้าอากาศ ..มีที่นอนใหญ่โต นอนอยู่กับพระแม่พระธรณี
..มีผู้เล่าให้ฟังว่า องค์พระสิทธัตถะ ท่านก็ผจญความหนาวเป็นน้ำแข็ง มีเสื้อผ้าชุดเดียว จิตท่านไม่มีอะไร ท่านก็นั่งอยู่ได้ .กายของท่านเป็นแก้วไปแล้ว ..เรื่องกายแก้ว ก็เป็นอีกเรื่องหนึ่งที่เราก็ยากจะเรียนรู้กระทำขึ้นมาได้ .ซึ่งก็ล้วนอาศัยกายมนุษย์มากระทำ เพราะเป็นเรื่องราวของจิตที่เข้าพระนิพพาน
แต่กายก็มีสภาพไม่เที่ยงอยู่ กายกับจิตก็แยกจากกัน มันเรื่องทุกข์ในธรรมอีก ที่จะต้องอาศัยคำว่าขันติเป็นบารมีมากระทำ ทีต้องชำระสะสางกายให้เป็นแก้วอีก .ก่อนที่จิตนั้นจะสมบูรณ์ เป็นอิสระ เป็นจิตมีธรรมเต็มองค์ ไม่มีมีกรรมต้องมาเกิดอีกแล้ว กายเป็นธรรม จิตเป็นธรรม
นั่นก็เป็นเรื่องราวของคำว่าจิต ..ที่มาอาศัยกายที่เกิดแก่เจ็บตาย กระทำขึ้นมา มีแต่กายมนุษย์เท่านั้นที่สามารถกระทำขึ้นมาได้.ด้วยจิต..ที่มีปัญญาธรรม .มีบารมีเต็มที ..สะสมบุญกุศลมาเป็นอเนกชาติ ..จึงสามารถที่จะกระทำได้ ..นั่นจึงเป็นเรื่องราว ที่นานๆ จะมีพระพุทธเจ้าปรากฏเกิดขึ้นสักหนึ่งพระองค์
โฆษณา