ต่างคนก็ต่างใช้กรรมของใครของเรา
หมาก็ใช้กรรมของมัน มันเกิดมา มันไม่อยากจะเป็นหมาหรอก แต่มันเกิด ใครๆ ก็อยากจะเป็นเศรษฐีสูงส่งด้วยกันทั้งนั้น แต่ทุกคนมันมีกรรม กรรมของใครกรรมของเรา กรรมคือการกระทำของเราในอดีต เราก็อยากจะเป็นผู้มีบุญหนักศักดิ์ใหญ่ไม่ใช่หรอ สิ่งไหนที่สุขที่สุด
สบายที่สุด ร่ำรวยที่สุด ยศถาบรรดาศักดิ์สูงที่สุด เราอยากเป็นอย่างนั้นใช่ไหม...ใช่ แต่เราทำไมเป็นไม่ได้ เพราะกรรมคือการกระทำของเราในอดีตมันส่งไม่ถึง ทุกคนก็มีกรรมของใครของเราสัตว์สาลาสิง ช้าง ม้า วัว ควาย หมู หมา เป็ด ไก่ คนหูหนวกตาบอด ต่างคนก็ต่างมีกรรมของใครของเรา
เพราะฉะนั้น พวกเราให้ดู ให้มองโลก...ให้เป็นธรรมชาติ สรรพสัตว์ทั้งหลายเป็นไปอยู่ด้วยอย่างนี้ บางทีเขาก็มาเบียดเบียนเรา เราจะทำอย่างไรได้ เพราะเราถูกขังอยู่ในตะกร้าใบเดียวกัน อยู่ในกรงเดียวกันคือโลกวัฏสงสารแล้วจะไม่ให้กระทบกระเทือนกันเสียเลยก็คงเป็นไปไม่ได้ เมื่อกระทบกระเทือนกันแล้วก็อดทนอดกลั้น แต่ถ้าอดทนอดกลั้นแล้วไม่ไหว
เราก็เดินหนีซะ ถ้าเดินหนียังไม่ไหวยังได้ยินก็ปิดหูตัวเอง ปิดใจตัวเองเข้าไปอีก พุทโธ พุทโธ สำทับเข้าไปอีก อีกไม่นานหรอกต่างคนก็ต่างตายแล้ว ถ้าตายแล้ว...เราก็เอาอะไรไปด้วยไม่ได้ เขาก็เช่นเดียวกัน เขาก็ใช้กรรมของเขา เราก็ใช้กรรมของเรา ต่างคนก็ต่างไป เราไปเราจะมีอะไรไปนอกจากบุญกับบาป ไม่มีใครที่จะเอาอย่างอื่นไปได้ แต่ขนาดกระดูกตัวเองยังเอาไปด้วยไม่ได้ ก็ยังทิ้งไว้ในโลกอีก
ยศถาบรรดาศักดิ์ไม่ต้องพูดถึง เราจะไปคิดอะไรมากมาย
ถ้าเราวางที่ใจได้ พยายามฝึกหัดวางที่ใจ ปล่อยวางที่ใจได้ ถึงจะวางไม่ได้ตลอดก็เถอะ วางได้ชั่วขณะหนึ่งก็เป็นบุญเป็นคุณอย่างมาก แต่ถ้าเราวางไม่ได้ ไม่ได้นะ... เสียศูนย์นะ หนักอกหนักใจ คิดไป นอนไม่หลับ ตาแดงเข้าๆ เพราะว่ามันแบก...แบกอยู่ในใจ ถ้าเราวางอยู่ในใจ พยายามฝึกหัดวางที่ใจนะ ถ้าเราพยายามคิดปล่อยวางที่ใจ ทีนี้พอเราจะทำงานสิ่งไหนเราก็ทำได้
เพราะเราทำงาน ไม่ใช่งานทำเรา แต่ถ้าหากว่าเราไม่ได้คิดอย่างนั้น ไม่ได้คิดปล่อยวางในใจอย่างนั้นแล้ว งานมันจะทำเรานะ เราจะเป็นทุกข์ เพราะฉะนั้นขอให้พวกเรา รู้จักปล่อย รู้จักวาง รู้จักทำ ทำให้ดีที่สุด จึงจะร่มเย็นเป็นสุข นี้ล่ะ...หลักของพระพุทธศาสนา
โดย หลวงพ่ออินทร์ถวาย สันตุสสโก
พระธรรมเทศนา “มีสติ มุ่งมั่น ปล่อยวาง หนทางสู่มรรคผล”
แสดงธรรมเมื่อวันที่ ๑๖ เมษายน พ.ศ. ๒๕๕๔
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
