กลับมาโฟกัสที่ตัวเอง
กี่ครั้งกันที่เราหลงลืมตัวเอง เวลาเราเข้าสังคมหมู่มาก กี่ครั้งกันที่เราเปรียบเทียบตัวเองกับคนอื่น กี่ครั้งกันที่เราต้องการความสนใจจากคนอื่นและความรักจากคนอื่น กี่ครั้งกัน.....
ฉันเป็นหนึ่งในนั้น ซึ่งนั้นแหละธรรมชาติของมนุษย์ ที่ไม่ได้รับความรักตั้งแต่เด็ก จนคิดว่าการไม่ได้รับการยอมรับหรือความรักนั้นอันตราย แต่ไม่จริงเราจะอยู่ได้และไม่ตายด้วย
ทำไมการหันมาสนใจตัวเองมันถึงยากหนัก ทำไมการทำร้ายตัวเองด้วยคำพูดถึงทำง่ายจัง ทำไมคนที่เราเห็นหรือรู้จักเขาไม่กี่ครั้งพบกันแค่ไม่กี่ชั่วโมงถึงได้สำคัญกับความรู้สึกเรา เพราะเราโฟกัสผิดที่ยังไงละ เราให้ความสำคัญกับสิ่งไม่เป็นเรื่อง ทั้งๆที่คนที่รักเราจริงๆมีไม่กี่คน คนที่ช่วยเหลือเรา เป็นกำลังใจให้เรา มีแค่คน แค่คนในครอบครัว ญาติพี่น้อง และตัวเอง แต่เรากลับเสียเวลาพิสูจอะไรไม่รู้ให้ใครก็ไม่รู้ที่แม้กระทั่งชื่อเราเขายังจำไม่ได้............
เราหลงลืมคนที่รักเราไปกี่ครั้งกัน เปลี่ยนโฟกัสตัวเอง หันมานึกถึงความรู้สึกดีๆ ที่เราได้พบ แม้คนอื่นจะด้อยค่าสิ่งนั้นก็ตาม เปรียบเทียบตัวเองกับแค่เมื่อวานว่าดีขึ้นหรือยัง หากดีแล้วก็แค่ยินดีหากไม่ดีก็แค่ไม่เป็นไร ขอบคุณที่ยังหายใจเพราะนั้นคือโอกาสในการได้ใช้ชีวิตให้ดีขึ้น สิ่งสำคัญคือการโอบกอดตัวเองบ่อยๆ ฝึกสติตัวเอง ให้เท่าทันความรู้สึกนึกคิดที่เกิดขึ้น ถ้าคิดเรื่องแย่ๆก็ให้อภัยตัวเองไม่เป็นไร
เราต่างไม่สมบูรณ์แบบกันทั้งนั้น อยู่ที่ว่าเราอยากให้คนเห็นด้านใดของเราต่างหาก.......
รักนะไอ้เจ้าความไม่สมบูรณ์แบบ♥️♥️......
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
