ถ้าการปลูกฝังศาสนาคือบันทัดฐานของความสุข ก็ความเหลื่อมล้ำครับที่เป็นกำแพง แต่ก็ต้องได้รับความร่วมมือจากภาครัฐที่สนับสนุนความเป็นชาติเกษตรกรรมก่อน เมื่อเทคโนโลยีเข้าถึงภาคการเกษตร คนจะออกจากภาคอุตสาหกรรมเพื่อกลับภูมิลำเนา เมื่อการกลับมาของคนท้องถิ่นมีมากขึ้น วัดที่มีอยู่มากมายในต่างจังหวัดก็จะมีบทบาทมากขึ้นเช่นกัน แต่คงต้องปรับปรุงบางอย่างที่เป็นกิจกรรมทางศาสนาให้เป็นการกีฬา และสอดแทรกพุทธวัจนะเพื่อความเห็นแจ้งโดยผ่านวิจารณญาณของคนรุ่นใหม่แทน ผมเชื่อว่าได้ผลอย่างแน่นอนครับ