๐แต่ละเส้น แต่ละทาง ฉันวางแผน
ให้เป็นแกน ก้าวไปอย่าง ไม่ถลำ
ที่สำคัญ มากว่ามาก สิ่งจดจำ
ฉันได้ทำ ตามหนทาง ของฉันเอง
๐เธอก็รู้ ฉันเคยมี ช่วงเวลา
ขื่นขมกว่า จะกัดกลืน ถูกข่มเหง
ทั้งหมดที่ ความคับข้อง ผ่านมาเอง
กักเก็บเกร็ง เอาไว้แล้ว ถ่มออกมา
๐เผชิญหน้า และหยัดยืน ทระนง
ฉันได้คง ทำตามทาง ของฉันหนา
ฉันได้รัก ได้หัวเราะ เสียน้ำตา
เคยสุขพา เคยสูญเสีย ในชีวัน
๐แต่บัดนี้ หยาดน้ำตา เบาบางหาย
ฉันก็หมาย ทั้งหมดนี้ ช่างขบขัน
เมื่อคิดถึง สิ่งต่างต่าง อัศจรรย์
สิ่งทำนั้น มิได้ทำ เพราะเขินขวย