5 ข้อจำกัด การออกแบบถนนที่มี “มาตรฐาน” และ “คุณภาพ” เป็นอย่างไร? (สำหรับประเทศไทย)
จากประสบการณ์ที่มีอาชีพเป็น “นักออกแบบเมือง” คงปฏิเสธไม่ได้ว่าศาสตร์ด้านการออกแบบเมืองในประเทศไทย ยังเป็นเรื่องใหม่ แต่เป็นสิ่งที่สังคมเริ่มเรียกร้องมากขึ้นในปัจจุบัน ซึ่งยังมีคนจบด้านนี้น้อยและมีมาตรฐานองค์ความรู้ที่แตกต่างกัน
ว่าด้วยเรื่องของการออกแบบ “ถนนและทางเท้า” ที่ทำให้ประเทศไทยแตกต่างกับประเทศที่พัฒนาแล้ว 5 ประเด็น ดังนี้
1. องค์ความรู้เฉพาะเรื่องด้านการออกแบบถนนยังจำกัด ไม่ครอบคลุมถึงหน่วยงานราชการให้ย่อยง่าย เนื่องจากมีสอนกันเฉพาะวิศวกรรม แต่ไม่ได้มีสอนกันในสายสถาปัตยกรรม นอกจากให้ไปศึกษากันเองหลังเรียนจบ
ผู้เขียน
2. บุคลากรมืออาชีพ มีไม่มาก ผู้ที่ทำอาชีพออกแบบถนนทางเท้า ทางปั่นจักรยาน และวางโครงข่ายระบบขนส่งมวลชน ยังมีจำนวนจำกัดและอยู่ในภาคเอกชน การออกแบบต้องมองทั้งระบบที่เชื่อมโยงกัน ตั้งแต่มาตรฐานของถนนและทางเท้าที่มีคุณภาพ การส่งเสริมการเดิน การใช้สอยที่สะดวกสำหรับคนทุกกลุ่ม การวิเคราะห์เศรษฐกิจสองข้างทางเพื่อส่งเสริมการเดิน แนวภูมิทัศน์ เทคนิคการก่อสร้างระบบระบายน้ำต่าง ๆ เป็นต้น
ผู้เขียน
3. งานถนน มีภาคีที่เกี่ยวข้องหลายหน่วยงาน งานถนนจะมีหน่วยงานที่เป็นเจ้าของหลัก ๆ ได้แก่ หน่วยงานองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น การไฟฟ้า การประปา หน่วยงานเอกชนด้านระบบสื่อสาร การบูรณาการแผนงานด้วยกันในคราวเดียวจึงค่อนข้างยาก งบประมาณที่ไม่สอดคล้องกัน รวมถึงการขาดการวางแผนระยะยาวด้วยกัน ในการวางระบบเพื่อเชื่อมต่อในอนาคต ระหว่าง นักออกแบบถนน วิศวกรขนส่งและจราจร วิศวกรไฟฟ้า วิศวกรสุขาภิบาล นายช่าง ภูมิสถาปนิก เป็นต้น
เพื่อวางแผนออกแบบถนนให้น่าเดิน น่าใช้สอยต่อคนทุกกลุ่มในระยะยาว แตกต่างกับประเทศที่พัฒนาแล้วซึ่งเป็นหน่วยงานเดียวกัน
ผู้เขียน
4. มาตรฐานของการออกแบบเพื่อคนทุกกลุ่ม เป็นเพียงคู่มือแนวทางให้ปฏิบัติ ไม่ได้ถูกบังคับให้เป็นกฎหมายเช่นเดียวกับประเทศที่พัฒนาแล้ว รวมถึงการประยุกต์ใช้อย่างเข้าใจยังมีข้อจำกัด ซึ่งขาดมืออาชีพในการชี้แนะแนวทางการออกแบบระบบสัญจรต่าง ๆ ที่สัมพันธ์กันระหว่าง “นักออกแบบเมือง” กับ “วิศวกรขนส่งและจราจร” จึงทำให้เกิดปัญหาต่างคนต่างทำงานที่ตนเองถนัด
โดยไม่สัมพันธ์กันตั้งแต่แรก ตัวอย่างเช่นการเกิด รถไฟฟ้าสายต่าง ๆ ที่ไม่สัมพันธ์กับระบบการวางผังและออกแบบเมือง เพื่อควบคุมการเติบโตของอสังหาริมทรัพย์และคุณภาพของการออกแบบเมืองที่ผสานระหว่าง “การวางแผนใช้ประโยชน์ที่ดิน” และ “การวางแผนระบบขนส่งมวลชน” ได้อย่างมีประสิทธิภาพ
ผู้เขียน
5. บุคลากรด้านรับเหมาก่อสร้าง ที่มีมาตรฐานและคุณภาพของการรับงานที่ดียังมีจำกัด ช่างก่อสร้างที่มีมาตรฐานของการทำงานออกแบบจะสัมพันธ์กับนักออกแบบถนนมืออาชีพ การตรวจสอบคุณภาพของการใช้งานและการใช้สอย การประสานการทำงานกับองค์กรหน่วยงานอื่น ๆ ในการรื้อย้าย มีความสำคัญ ได้แก่ ประปา ไฟฟ้า แขวงทางหลวง หรือภาคเอกชนที่มีระบบสื่อสารเครือข่ายเคเบิลต่าง ๆ เพื่อให้ทำงานสัมพันธ์กันในคราวเดียวสำหรับการก่อสร้าง
ผู้เขียน
ถึงเวลาที่ควรควบรวมหน่วยงานที่เกี่ยวข้องกับงานออกแบบถนนทั้งหมด ให้เป็นหน่วยงานเดียวกันได้หรือยัง!!!
อ่านรายละเอียดเพิ่มเติม "ดาวโหลดเอกสาร" ตามลิ่ง https://asiamuseum.co.th/upload/forum/doc54a0e5d80807b.pdf
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
