เสียสละแค่ไหนนี่ผมบอกไม่ได้นะ แต่สมัยทำบริษัทใหม่ๆ
ยังล้มลุกคลุกคลาน ลูกน้องผมต้องได้เงินเดือนเต็มๆ ไม่มีการขอกั๊กไว้เป็นส่วนของเรา
ลูกน้องต้องรอดก่อน เราลำบากก็ต้องยอม บางเดือน
สิ้นเดือนลูกน้องรับเงินไปฉลองกัน เราวิ่งแลกเช็คหน้าเริ่ด
อยู่ต้มมาม่ากินกับบ้าน