เมื่อใดก็ตามที่เรามองเข้ามาที่ตัวเรา
และไม่เห็นอะไรเลย
สิ่งนั้นคือ ปัญญา
เมื่อเรามองออกไปข้างนอกและพบว่า
สรรพสิ่งนั้นคือเรา
หรือเป็นหนึ่งเดียวกับเรา
นั่นคือเมตตา
นี่คือบทสรุปที่ดีที่สุดของ “การตื่นรู้”
เพราะเมื่อคุณตื่นได้อย่างแท้จริง
ก็จะพบว่า มันไม่มี “ตัวกู” เหลืออยู่เลย
แล้วโลกนี้ก็จะงดงาม
ถ้าบุคคลมีการตื่นรู้แบบนี้