16 ม.ค. เวลา 13:23 • ปรัชญา
เคยครับผมมม เมื่อนานมาแล้ว ที่งานเจดีย์ปากน้ำคนเบียดกันเข้างานเป็นแถวสวนกันเข้า-ออก ผมมองไปที่แถวออกเจอสาวสวยต่างคนต่างมองกัน ส่งยิ้มให้กัน สายตาบอกเชื้อเชิญซึ่งกันและกันแต่...ด้วยแถวที่แน่นเกิน ไม่สามารถตามหากันได้ ผมยังจำได้ดีในตาคมคู่นั้นเท่าทุกวันนี้ครับ.
สบตา เธอสบตาฉัน หัวใจฉันสั่นสะท้านไม่เคยเห็นใครเหมือนเธอ ฉันจึงต้องแอบทำใจ ทั้งที่อยากจะกอดเธอไว้ฯ
โฆษณา