ตรงกันข้ามกับเราเลย เราไม่ค่อยแคร์คนอื่นนะ แต่เราเกรงใจคนในครอบครัวมาก คนอื่นพูดอะไร หรือขอร้องให้ช่วยอะไร เราไม่ค่อยสนใจ ความเกรงใจไม่ค่อยมี
แต่กับครอบครัว พี่น้อง ไม่ได้เลย พี่เราสั่งอะไร เราทำตามทุกอย่าง เตือนอะไรก็ต้องฟัง ให้ช่วยอะไร ทำทันที ไม่เคยปฏิเสธ ครอบครัวต้องมาก่อน
ไม่ใช่เราเป็นคนเดียว แล้วพี่น้องไม่เป็นนะ เพราะทุกคนได้รับการสอนมาเหมือนกัน เวลาเราเดือดร้อน พี่น้องเดือดร้อนตามทุกคน ปัญหาเรา เหมือนปัญหาทุกคนเลย ความช่วยเหลือมาทันที ไม่มีใครปล่อยให้พี่น้องต้องตายคาปัญหานะ
พี่น้องทะเลาะกันยังไงนะ นัดกินข้าวก็ต้องไปกินพร้อมกัน เรื่องที่เป็นปัญหา จะไม่เคยเอามาพูดบนโต๊ะกินข้าว คุยกันหลังกินข้าวได้ จะมาทะเลาะกันตอนกินข้าวไม่ได้
เรื่องโวยวายกับพ่อแม่ไม่เคยมี พ่อเป็นใหญ่มาก ขึ้นเสียงกับพ่อไม่ได้เลย โวยวายกับแม่มีบ้าง พ่อกับแม่ ไม่เคยด่าลูกเลยแม้นแต่คำเดียว ไม่เคยตีด้วย ไม่เคยหยาบคายกับลูก ดังนั้นความรุนแรงในบ้านไม่เคยมี ทั้งที่พ่อเราดุมาก
คุณควรถามใจตนเอง ทำไมให้เกียรติคนอื่นได้ แต่กดให้พ่อแม่ต่ำกว่าตนเองทำไม ทำไมต้องใส่อารมณ์ ขึ้นเสียงเพื่อให้พ่อเชื่อฟังหรือไง สิ่งเหล่านี้มาจากไหน
การที่รู้ตัวว่า สิ่งที่ตนเองทำแล้วไม่ดี ก็ไม่ควรจะเขินอายที่จะเปลี่ยนนะ ความสุขในครอบครัวเกิดจากคนในครอบครัวที่ทำให้เกิดขึ้น ถ้าคุณไม่เริ่ม บ้านก็ไม่ใช่ความสุขของคุณ
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
