สมุดบันทึกของน้องแว่นหนาวันนี้
เป็นอีกคืนที่รู้สึกเหนื่อยล้า และยังคงมีคำถามอยู่ในใจว่าตอนนี้เรากำลังทำอะไรอยู่ รู้สึกอะไร และอยากจะทำอะไรต่อไป
แล้วก็ได้บังเอิญนึกย้อนไปถึงความสัมพันธ์รูปแบบใดรูปแบบหนึ่งที่เกิดขึ้นในชีวิต
ความสัมพันธ์ที่อาจเรียกได้ว่าเป็นมิตรภาพที่ดีก็ได้ละมั้ง
แต่พอคิดว่าเป็นมิตรภาพที่ดี ในหัวก็ดันย้อนสวนกลับขึ้นมาอีกว่า มันดีจริงๆ หรอ ? หรือเพราะเราคิดว่ามันดี
อะไรที่ทำให้ตีรวนสวนขึ้นมาในหัวแบบนั้น นั่นก็เพราะความสัมพันธ์นี้ ดันเป็นความสัมพันธ์ที่ดีเฉพาะในตอนที่อีกฝ่ายต้องการกำลังใจ การรับฟัง การปลอบประโลม หรืออะไรก็แล้วแต่ ที่ทำให้เรารู้สึกมีตัวตนในสายตาอีกฝ่ายขึ้นมา รู้สึกว่าตัวเองสำคัญ รู้สึกได้รับการยอมรับ
แต่ในทางกลับกัน ความสัมพันธ์นี้กลับดูเจือจาง บางเบา และเปราะบาง ในช่วงเวลาปกติชีวิตที่ออกไปในทางด้านดีๆ ของอีกฝ่าย … เราไม่ถูกมองเห็น
นี่เลยอาจจะเป็นจุดที่ทำให้เรารู้สึกว่า ความสัมพันธ์ที่เราเคยนิยามว่าเป็นมิตรภาพที่ดีนี้ แท้จริงแล้วดีอย่างที่เคยคิดไว้หรือเปล่า
หากเป็นช่วงเวลาก่อนหน้า เราก็คงมองข้ามสิ่งเหล่านี้ไป นั่นก็เพราะได้รับการเติมเต็มในช่วงเวลาหนึ่ง ในเวลาที่อีกฝ่ายเปราะบางและเรียกหา … เราได้รับการมองเห็น เลยทำให้มองข้ามสิ่งเหล่านี้ไป
หากแต่ในช่วงเวลาที่เขามีความสุข … ตัวเราอยู่ที่ไหนในสายตากันนะ อยู่ตรงไหนในชีวิตเขากันแน่
พลันความคิดฟุ้งซ่านเหล่านี้ก็ทำให้เกิดเป็นบันทึกเล็กๆ ในครั้งนี้นี่แหละ
และหากข้อความของเราดูงงๆ อาจวกไปวนมา นั่นก็เพราะในตัวของเราเองก็กำลังรู้สึกเช่นนั้นเหมือนกัน
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
