ประโยคสุดประทับใจจาก ปีศาจ วรรณกรรมไทยที่ไม่ว่ายุคไหน ก็ทันสมัยเสมอ
ปีศาจ โดย เสนีย์ เสาวพงศ์ หรือชื่อจริงคือ ศักดิชัย บำรุงพงศ์ ปัจจุบันถูกจัดพิมพ์ขึ้นโดยสำนักพิมพ์มติชน ซึ่งเดิมจัดพิมพ์ขึ้นครั้งแรกตั้งแต่ช่วงปี 2496-2497 ในนิตยสารสยามสมัยรายสัปดาห์ และรวมเล่มครั้งแรกปี 2500 โดยสำนักพิมพ์เกวียนทอง
เป็นหนังสือที่เล็ดลอดจากการกวาดล้างหนังสือในยุคเผด็จออกมาได้ และถูกตีพิมพ์อีกมากมายหลายครั้ง เมื่อดูเนื้อเรื่องก็ยังเข้ากับยุคสมัยเสมอ ไม่ว่าจะอ่านตั้งแต่ช่วงที่พิมพ์ครั้งแรก หรืออ่านในปัจจุบัน และนี่คือส่วนหนึ่งจากวรรณกรรมเรื่องนี้ ที่ยังคงเป็นบทความที่ตราตรึงใจไม่ว่าจะอ่านสักกี่ครั้งก็ตาม
และมีหลายประโยคในเรื่องที่อ่านแล้วให้ความรู้สึกสุดประทับใจ ขอยกมาให้อ่านเพลินๆ สักเจ็ดข้อ...
1. ดิฉันก็มีเรื่องขัดแย้งกับผู้ใหญ่อยู่บ่อยๆ
เป็นธรรมดาของคนเราที่เกิดมาคนละยุคคนละสมัย
ท่านเกิดมาในสมัยหนึ่งมีความรู้สึกนึกคิดอย่างหนึ่งที่ท่านรักษาไว้ ไม่ยอมเปลี่ยนแปลงไปตามกาลเวลา
เราซึ่งเกิดมาในอีกเวลาก็มีความคิดไปอีกอย่างหนึ่ง
2. ความรักไม่ใช่สิ่งที่เกิดขึ้นได้เอง แต่มันเกิดขึ้นจากสายสัมพันธ์ในชีวิต
เป็นผลที่เกิดจากความวิวัฒน์ของชีวิตที่เติบโตด้วยวัยและความรู้สึกนึกคิด ทุกสิ่งทุกอย่างย่อมมีกฏเกณฑ์ประจำของมัน กว่าไก่จะให้ไข่และกว่าดอกไม้จะให้ผลย่อมต้องถึงเวลาอันหนึ่ง สิ่งที่เขาเคยพบเห็นมาจากชีวิตในชนบท สอนให้เขารู้จักคิดในเรื่องเวลา สอนให้เขารู้จักรอคอย
3. จิตใจและจินตนาการของคนเรามิได้เป็นอิสระ และเกิดขึ้นได้เอง
แต่เป็นผลสะท้อนมาจากสภาพภายนอกที่คนเราถูกห้อมล้อมอยู่
ดังนั้นสิ่งที่กำหนดความรู้สึกนึกคิดของคนเราก็มีจริง และสิ่งนั้นคือฐานะความเป็นอยู่และสภาพแห่งการดำรงชีวิตของคนเรานั่นเอง...
4. เขาเป็นคนที่มีความคิดแปลกกว่าคนอื่น
คำพูดและกิริยาท่าทางของเขาที่ทำให้หล่อนเข้าใจผิด แต่บัดนี้หล่อนเข้าใจความแปลกของเขา
คนที่มีความคิดแปลกๆเช่นนั้น ต้องมีอะไรดีในตัวเขา สิ่งนั้นน่าจะไม่ใช่อะไรอื่นนอกจากความเข้าใจความจริงของชีวิต ความเข้าใจในคนและการงานและศรัทธาที่เขามีต่อสิ่งเหล่านี้
5. ชั่วขณะหนึ่งที่ได้กุมมือของคุณไว้ในมือของตนเอง
แม้จะเป็นเวลาเพียงชั่วอึดใจหนึ่งเท่านั้น แต่มันมีค่าเป็นนาทีทองของชีวิต
ไออุ่นจากมือของคุณยังค้างติดอยู่ในมือขณะที่เขียนจดหมายนี้ มันทำให้ผมแทบไม่อยากจะล้างมือข้างนี้อีกต่อไป เพราะกลัวว่าไออุ่นนั้นจะจางหาย
แต่แท้ที่จริงมือเป็นสิ่งที่ได้รับและได้ส่งผ่านเข้าไปเก็บไว้ในหัวใจมันจึงไม่หมดไปได้แต่จะรู้สึกทุกครั้งไม่ว่าจะใช้มือนี้ทำอะไร
6. ท่านอาจจะเหนี่ยวรั้งอะไรไว้ได้ บางสิ่งบางอย่างชั่วครั้งชั่วคราว แต่ท่านไม่สามารถจะรักษาทุกสิ่งทุกอย่างไว้ได้ตลอดไป
7. เขาคือปีศาจที่กาลเวลาได้สร้างขึ้นมาหลอกหลอนคนที่อยู่ในโลกเก่า ความคิดเก่า ทำให้เกิดความละเมอหวาดกลัว
ปีศาจ ในแง่นี้ ไม่ใช่ภูต ผี หรืออื่นใด หากคือปีศาจของกาลเวลานั้นเอง
และทิ้งท้ายจากส่วนหนึ่งในบทความของตรีศิลป์ บุญขจร นักเขียนและอาจารย์คณะอักษรศาสตร์ จุฬาฯ
ความเปลี่ยนแปลงเป็นสิ่งหลีกเลี่ยงไม่ได้แม้จะคัดค้านหรือไม่ยอมรับความเปลี่ยนแปลง ความเปลี่ยนแปลงก็จะต้องเกิดขึ้นและคอยหลอกหลอนดุจปีศาจต่อผู้คนที่เกลียดกลัวหรือคัดค้านการเปลี่ยนแปลงอยู่นั่นเอง
(ภาพปกโดย WikiImages จาก Pixabay)
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
