องครักษ์ พิทักษ์เจ้าสาว 62
เมื่อถึงตำหนัก สำรับ ก็มา ถึง และ จันทร์ สุภางค์ ก็ได้ นั่งด้วยกันกับ ภูผา และธานนท์ ที่ยังนิ่ง
ธานนท์ " เจ้าตามสบายนะ เอ้านี้ปลาทอด " ธานนท์หยิบปลาทอด ให้จันทร์สภางค์ ที่ยัง นั่งประหม่าอยู่
จันทร์สุภางค์ : " ขอบใจจร้า " และเริ่มกิน
อัศวนาวินทร์ ที่นั่งกินต่างหาก ก็แอบมองท่านั่งกินข้าวที่ไม่คุ้นชิน ของจันทร์ สุภางค์ อย่างเอ็นดู นั่งพับเพียบ เอามือประคองจานข้าว กิริยามารยาทที่น่ามองค่อยค่อยหยิบจับ ค่อย ๆ เคี้ยว
จันทร์สุภางค์เองก็ประหม่า เพราะรู้ว่ามีคนมองอยู่ สักครู่ก็วางจาน และนั่งมอง
ภูผา " อ้าว อิ่มแล้วรึ "
จันทร์สุภางค์ " จ้า " ยิ้มเล็กน้อย
อัศวนาวินทร์เองก็แอบมองก็สงสารเลยเรียกมา ให้แกะส้มให้
อัศวนาวินทร์ : " เจ้าอิ่มแล้วรึ งั้นมาแกะส้มให้ข้าหน่อย "
จันทร์สภางค์ ก็ลุกเดินไปนั่งใกล้ๆ
ภูผา มองหน้าธานนท์แบบงงๆ ปกติแล้ว อัศวนาวินทร์ มีอะไรก็ทำเองตลอดไม่ค่อยใช้ ใคร
ธานนท์ แอบยิ้ม
จันทร์ สุภางค์หยิบส้มมาแกะ แต่โดยดีและค่อยๆดึงเส้นใย ออก แล้วก็วางที่จาน
แกะไปเรื่อยๆ ได้สัก 4-5 ลูก ก็นั่งกัมหน้า
รู้สึกใจเต้นแรง ไม่เหมือนอยู่กับเมธาวิน
ที่ดูแลเธอทุกอย่าง
อัศวนาวินทร์ " เจ้าลองชิมหน่อยสิ ว่าอันไหนหวาน อันไหนเปรี้ยว
ภูผา และธานนท์ มองหน้ากันอย่างเข้าใจที่ อัศวนาวินทร์ แอบช่วยให้จันทร์ สุภางค์ กินผลไม้บ้าง
จันทร์ สุภางค์ มองหน้า อัศวนาวินทร์ และก็ทำตามแต่โดยดี
โดยหยิบสัม แต่ละลูกมาลูกละ 1 ชิ้น และชิม เมื่อชิมเสร็จก็จับแยกไว้ว่าอันไหนหวาน อันไหน เปริ้ยว
อัศวนาวินทร์ : " แกะแล้วก็ชิมไป ข้าอยากได้เยอะกว่านี้ "
จันทร์สุภางค์ หยิบส้มมาแกะ แต่ก็ก้มหน้าทำตามคำสั่ง อัศวนาวินทร์ แอบมองจันทร์สุภางค์ ที่แก้มเริ่มแดง รับกับ ผิวเนียนผ่อง และอัศวนาวินทร์เองก็เผลอยิ้มออกมา
เหตุการณ์ทั้งหมด ธานนท์ และภูผาก็เป็นผู้เฝ้ามองอย่างมีความหวัง
เมื่อทุกคนกินข้าวอิ่มก็ออกมาที่ลานธนู
วันนี้องค์ชาย เพชรพิรุณ พี่ชายของ องค์หญิง เพชรพิชชา นรีก็มาซ้อม ด้วย
เพชรพิรุณ :" วันนี้โชคดีจังที่เจอ องค์ชายอัศวนาวินทร์ ได้ข่าวว่ามาซ้อมบ่อยพี่เองก็ไม่ได้เจอสักที วันนี้ ขอชมฝีมือสักครั้ง "
อัศวนาวินทร์ ยกมือไหว้
อัศวนาวินทร์ " กระหม่อมต่างหากท่านพี่ที่โชคดีมาเจอท่าน พี่เพชรพิรุณวันนี้ขอคำชี้ แนะจากท่านที่เพชรพิรุณ ด้วยพะยะค่ะ "
เพชรพิรุณ " วันนี้คงสนุกน่าดูไปกันเถอะ "
อัศวนาวินทร์ และ เพชรพิรุณ ยิงธนูคู่กัน คุยกัน สนุก ทำให้จันทร์ สุภางค์ ผู้นั่งดูก็น่าเบื่อ เพราะไม่ได้ ยิงธนูด้วย แต่ใกล้กับสนามธนูก็คือ แปลงเพาะพันธุ์ผัก ผลไม้ ดอกไม้ต่าง ๆ จึงขออนุญาต ภูผา และธานนท์ไปเดินเล่นแถวนั้น เพราะมองเห็นกันได้ดี ดูจากสถานการณ์แล้วคงอีกนาน
ภูผา "" ท่าน......... เออ......เจ้าอย่าเดินไปไกลนะ ธานนท์ เจ้าไปกับนางเถอะ ข้า จะดูแลองค์ชายเอง
ธานนท์ ก็ตามจันทร์ สุภางค์ไปแต่โดยดี
ระหว่างทาง
ธานนท์ : " ท่าน เออ.... ลูกจันทร์จะไปดูอะไรรึ "
จันทร์สุภางค์ : " ข้าอยากรู้ว่าเขาปลูกอะไรบ้าง ปลูกอย่างไร "
จันทร์สุภางค์ วิ่งไปดูเหมือนปลาน้อยที่เห็นแม่น้ำใหญ่
และจันทร์ สุภางค์ เข้าไปทักทาย วิ่งไปแปลงนั้น ข้ามไปอีกแปลง นั่งดูนั่งมอง
ธานนท์เองก็เพิ่งเห็นรอยยิ้มที่สดใสขององค์หญิง จันทร์สุภางค์ก็วันนี้
เวลาผ่านไปก็นานมาก ธานนท์ก็นั่งมองดูองค์หญิงจันทร์สุภางค์ที่เดินไปเดินมาไม่รู้สึกเหน็ดเหนื่อย
สักครู่ก็มีคนมาสะกิด และมองไปก็ คือภูผา และอัศวนาวินทร์ ที่ยืนกอดอกมองอยู่
ธานนท์ " วันนี้องค์หญิง ดูสดใสมากเมื่อเห็น ทุ่งผักและดอกไม้ กระหม่อมเหนื่อยแทนองค์หญิงจัง วิ่งไม่หยุดเลย
อัศวนาวินทร์:" ไปเรียกนางมาได้แล้ว ข้าจะกลับตำหนัก "
ธานนท์ " พะยะค่ะ " รีบเดินไปที่จันทร์ สุภางค์ทันที
ภูผา : " ดูสิ ไปทำอีท่าไหน ได้ของฝากตั้ง เยอะ " พูดพลางมองไปที่จันทร์ สุภางค์ยกมือไหว้คนในสวนผัก และธานนท์ก็หอบชะลอม ของฝากจากชาวมาด้วย
ภูผา " ดูองค์หญิง จันทร์ สุภางค์ไม่ค่อยถือตัว เลยนะพะยะค่ะ แถมยังยกมือไหว้พวกชาวสวนอีก "
แต่ก็ไม่มีเสียงได้ตอบเมื่อมองดูก็พบว่าอัศวนาวินทร์ กอดอกและมองไปที่จันทร์ สุภางค์ที่กำลังเดินมา อย่าง คาดเดา อารมณ์ ไม่ได้
ภูผา " นั่นอะไรรึ ลูกจันทร์ เยอะแยะเชียว "
จันทร์สุภางค์ ::" เผือก มัน และถั่วต่าง ๆ ข้าจะเอาไปฝากองค์หญิงเพชรพิชชา นรี ด้วย "
ธานนท์ " ภูผาเจ้ามาช่วยแบก อีกชะลอมด้วย ข้าหนัก มาก "
ภูผา " เจ้าทำเป็นรึ "
จันทร์สุภางค์ " มันเนี่ยแค่ก่อไฟแล้วโยนใส่กองไฟ หรือเอาไปปิ้งย่าง อบ ก็ได้อร่อย "
ภูผา " แล้วจะทำตอนไหนรึ "
จันทร์สุภางค์" คืนนี้"
แต่ทุกสายตาก็มองไปที่อัศวนาวินทร์ เหมือนต้องการ คำตอบ
อัศวนาวินทร์ " มองข้าทำไม ข้าไม่ชอบกินหรอก "
จันทร์สุภางค์ " งั้นหม่อม ฉัน ขอแวะตำหนักองค์หญิง เอาของไปฝาก องค์ หญิงเพชรพิชชา นรี นะเพคะ "
อัศวนาวินท์ " เดี๋ยวให้ ภูผากับธานนท์เอาไปก็แล้วกัน เพราะมีเวรตรวจตำหนักอยู่แล้ว "
"พะยะค่ะ "ภูพา และธานนท์ รับคำ
และทั้ง 4 ก็ เดินกลับไปทันที จันทร์ สุภางค์หลังจากที่ยิ้ม มาทั้งวันก็เริ่มเข้าสู่สภาวะเดิม คือเงียบต่อไป
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
