เรื่องเล่าวันฝนตก#16
ครื้น…นนนนน…..
เสียงฟ้าร้องคำราม ตามมาด้วยลมฝนที่พัดไปมาอย่างไม่ขาดสาย ทำให้ยามบ่ายแก่ๆ นั้นหม่นหมองลงบรรยากาศนอกหน้าต่างรถตู้สีดำเหมือนห่มคลุมด้วยความเศร้า สายสืบบีมองกำนันที่กำลังนอนสลบไม่ได้สติอยู่บนพื้นรถ…. ข้างกายเขาคือนายชัด ลูกน้องคนสนิทของนายใหญ่ คนเดียวกันที่ส่งสารข่มขู่เขาอยู่ทุกวัน สายสืบบีกำลังสงสัยว่า ผ้าที่มันใช้ปิดปาก จมูก กำนันนั้น อาบยาสลบจริงหรือไม่ เพราะนาทีนั้น เขาจำได้ว่า ไอ้ชัดมันเอาถุงคลุมทั้งหัวกำนันคนนี้อยู่แล้ว
ถ้าหากว่า….มันใช้ผ้าปิดปาก และจมูกบนผิวถุงดำที่คลุมหน้ากำนันอยู่…. ยาสลบนั้นต้องแรงขนาดไหนนะ ฤทธิ์ของมันถึง ทำให้กำนันนอนนิ่งอยู่อย่างนี้
ย้อนหลังกลับไป..ตอนไปที่ฟ้าผ่าลงมาตรงกับจังหวะที่กำนันตกใจ สายสืบบีไม่รู้จะหาเหตุผลใดมาตอบกำนันว่าเขาเป็นใคร เขาถึงได้จำยอมใช้ความรุนแรง เตะตัดขากำนัน หวังเพียงว่า จะหลุดพ้นช่วงเวลาที่ไม่รู้จะเอายังไงต่อดี ในจังหวะที่กำนันล้มตัวลง สายสืบบีจึงคว้าปืนของกำนัน แล้วรีบไปหลบซ่อนตัว ใจหนึ่งก็คิดว่าจะวิ่งไปสมทบกับสายสืบเอ แต่ก็ยังคิดไม่ออกว่าจะหาเหตุผลไหนมาบอกเพื่อนคู่หู ว่าทำไมเขาออกจากพื้นที่สังเกตุการณ์
ในขณะที่คิด สายสืบบีไม่ทันสังเกตุว่า….ไอ้ชัดมันเข้าหา ประชิดตัวกำนันตอนไหน รู้อีกที มันก็ใช่ถุงดำคลุมหัวกำนัน แล้วทำตามใจตัวเอง ทั้งถีบและเตะกำนันอย่างไม่ยั้งแรง สายสืบบีมองภาพนั้นอย่างละอายใจ เขาไม่สามารถทำอะไรได้เลย เพราะตัวประกันที่เขารัก ตกอยู่ในมือของพวกมัน หากขัดใจไอ้ชัด สายสืบบีไม่แน่ใจในการกระทำของคนโมโหร้ายแบบมันได้
เมื่อกำนันสิ้นสติ ไอ้ชัดก็หันมาทางสายสืบบี มันคงรู้อยู่แล้วว่า ตำแหน่งซ่อนตัวของเขาอยู่ที่ใด
สายสืบบีจึงจำยอม อุ้มกำนันมาที่รถตู้คันนี้
ครืน…..นนนนนนนน เสียงฟ้าคำราม เตือนสติให้สายสืบบี เข้าหาเหตุการณ์ปัจจุบัน
ไอ้ชัดกดมือถือ….ต่อถึงปลายสาย คนที่มันเรียกว่านายใหญ่…ที่สั่งการมันมาอีกที
“ได้ตัวมันมาแล้วครับนาย “ ไอ้ชัดบอกนาย
“มันไหน ไอ้ตำรวจ หรือ กำนัน “
“ทั้งคู่ ครับนาย “ ไอ้ชัด ส่งสายตา มองมาที่สายสืบบีก่อนบอกนายออกไป
สายสืบบี นั่งนิ่ง เตรียมใจพร้อมรับความจริง ต่อจากนี้…เขาคงต้องทำตามคำสั่งของคนพวกนี้ไปตลอด เพื่อความปลอดภัยของ สาวิตรี ในอนาคต
“ เฮ้ย… คุณตำรวย เอ้ย ตำรวจ นี่ทำงานมาสืบสวนกี่ปีแล้วเนี่ย… พลาดให้มันเห็นหน้าได้ไง ปัดโธ่ว.ว.ว เสียแผนหมดเล้ยยยยย “ เสียงนายใหญ่ของไอ้ชัด เหน็บแนม ยอกย้อน ส่งออกมาผ่าน โหมดสปีกเกอร์โฟนของมือถือให้สายสืบบีได้ยิน เขาไม่มีอะไรจะพูด เพราะเขาพลาดจริงๆ
สายสืบบีคิดว่า…อาจเพราะภาพของเด็กชายตัวน้อยหนุนตักป้าแกร็บฟู้ดที่เห็น ทำให้อารมณ์ในใจบางลง มันเบาและล่องลอยลืมความจริงว่าเขากำลังทำอะไรอยู่ ในนาทีนั้นเขายอมรับว่า…ใจนั้นบางเบาดุจกระดาษปลิวไหว มันรอยเคว้งไร้ทิศทาง และอาจฉีกขาดออกเป็นเสี่ยงๆได้ง่าย หากอารมณ์นั้นหวั่นไหวตามใจคิด
“เฮ้ย… !!!!! นายพูดด้วย มึงนิ่งทำไม “ ไอ้ชัดส่งเสียงให้ สายสืบบีได้สติ หลังจากที่สังเกตุอาการเหมอของเขามานานหลายนาที
ครืน..น.นนนนนนนนน เสียงฟ้าคำราม ตามมาด้วยเสียง “ฮึๆๆๆ “ ในลำคอของสายสืบบี
ไอ้ชัดมองสายสืบบีแบบไม่พอใจ “ หัวเราะหาป้ามึงหรอ…” มันตะคอกแล้วส่งสายตาขู่ตรงมาที่เขา
“ ผมขอโทษครับ แล้วหลังจากนี้ จะให้ทำยังไงต่อ “ สายสืบบี ปล่อยเสียงตอบนายใหญ่ออกไป ตามด้วยเสียง…ครื้น..นนนนนนน ของฟ้าที่ยังคำรามออกมา……
ครื้น.นนนนนน…. ครื้น.นนนนนน
“อะไรนะ… มันว่าไงวะ กูไม่ได้ยิน “ เสียงนายใหญ่จากฝั่งนั้นตอบกลับมา คงเป็นเพราะเสียงฟ้า…ร้องคำรามแทรกขัดคลื่นเสียงที่ส่งออกไป ให้นายใหญ่ ไม่ได้ยินและกำลังจะเริ่ม งง
“ มันบอกว่า….จะให้ทำยังไงต่อครับ “ ไอ้ชัดอธิบายส่งเสียงให้ปลายสายเข้าใจ …
“ อ๋อๆ เชี่ยเอ้ย…. ฟ้าแม่งก็ร้องอยู่ได้…หูกูยิ่งไม่ดีอยู่…. เอางี้…บอกมันว่า….ทำยังไงก็ได้ อย่าให้โดนจับ ของล็อตนี้จัดเต็ม มูลค่ามหาศาล ให้มันหาวิธีเอาเอง ไม่งั้น อีนี่ไม่รอด“ นายใหญ่หมายถึง สาวิตรีที่ถูกจับขังไว้ในเซฟเฮ้าท์ เสียงนั้นเหมือนขู่เบาๆ และมันส่งออกมา ผ่านโทนเสียงเรียบๆ ทว่าหนักแน่นชัดเจน…ว่าหากไม่เป็นไปตามที่ต้องการ ผลที่ตามมานั้น หนักหนายิ่งนัก
ไอ้ชัดพยักหน้า ตอบรับ แล้วหันมามองสายสืบบี เหมือนถามย้ำว่า… “มึงเข้าใจใช่ไหม”
สายสืบบี พยักหน้าให้ไอ้ชัด… เป็นการบอกย้ำว่า….”เข้าใจโว้ยยยยย"….แต่…..ในใจนั้นว้าวุ่นร้อนรน หลังจากนี้ เขายังคิดไม่ออกเลยว่าจะทำยังไงดี แถมยังพะวงว่า….ป่านนี้สาวิตรีจะเป็นอย่างไรบ้างนะ ….
ครื้น…น..นน….เสียงฟ้าร้อง…คำรามเหนือเฆมสีดำ สายสืบบี รู้สึกเหมือนว่า….สาวิตรีกำลังร้องให้ผ่านเสียงฟ้าฝน ให้เขาได้ยิน
ไอ้ชัดวางสายนายใหญ่…. แล้วหันมามอง ร่างของกำนันที่ยังนอนแน่นิ่งบนพื้นรถ…
“ตามทฤษฎีแล้ว มันจะฟื้นตอนไหนวะ ““ ไอ้ชัดถาม
“ใส่ยาเยอะมั้ย “ สายสืบบีมองไปที่ร่างของกำนัน สิ่งที่เขาสงสัยยังคาอยู่ในใจ
“ก็เหมือนทุกครั้ง มันไม่แน่นอน...กูก็กะๆเอา "
“เดี๋ยวคงฟื้น แล้วจะให้ทำยังไง กับไอ้กำนันคนนี้ “ สายสืบบีว่าต่อ…
“มึงจัดการเอามันไปนอนที่เดิม ถ้ามันฟื้นแล้ว อย่าให้มันเห็นหน้ามึงอีก ไม่งั้น งานไม่เสร็จ จบเห่กันหมดนะโว้ย…. “
สายสืบบีพยักหน้า… ไอ้ชัดยิ้มเล็กๆตอบ..แล้วถอนหายใจโล่งอก “ เฮ้อ… งานแรกเสร็จแล้ว หลังจากนี้แค่รอ… กูไปหาไรกินก่อนนะ “
ครื้น..น…นนนนนนน เสียงฟ้าข้างนอกยังร้องอยู่ สายฝนโปรยปรายลงมาอีกรอบ ครั้งนี้…ดูเหมือนไม่มีทีท่าว่าจะหยุดง่ายๆ สายสืบบีมองออกไปนอกหน้าต่าง… แล้วหันมาถามไอ้ชัด “ ให้ไปตอนนี้เนี่ยนะ รอฝนหยุดก่อนไม่ได้เหรอ…”
ไอ้ชัดส่ายหน้า “ โนวเวย์…. กูหิวจ้า มึงรีบแบกมันลงไปตอนนี้เลย… “
สายสืบบีออกอาการเซ็ง ในใจนั้นคิดเรื่องต่างๆที่ประดังเข้ามา หลังจากกนี้จะอุ้มกำนันไปไว้ที่ไหนดี… สายสืบเอจะตามมาเจอเขาหรือไม่ แล้วสาวิตรีจะปลอดภัยไหม แผนต่างๆที่คิดแก้ไขได้เมื่อตะกี้ มันจะใช้การได้หรือเปล่า ตอนนี้สายสืบบี สับสนไปหมด
“ เดี๋ยว !!!! “ ไอ้ชัดร้องบอกสายสืบบี ในขณะที่เขากำลังจะอุ้มกำนัน “ เอาปืนมันมาไว้ที่กู “
สายสืบบีเกือบลืมไปเลย ว่าปืนของกำนันอยู่ที่เขา ไม่มีเหตุผลใดที่จะขัดคำขอของไอ้ชัด….
สายสืบบี ล้วงปืนที่เหน็บเอว ยื่นส่งไปให้ไอ้ชัด…
ครืน.นนนนนน..เสียงฟ้าคำราม ครืน..นนนนน ครั้งนี้ฟ้าร้องดังน่ากลัว…. วินาทีต่อมาบังเกิดเสียง “เปรี้ยง!!!!!!!! “
กำนันลุกขึ้นคว้าปืนที่สายสืบบีกำลังจะส่งให้ ไอ้ชัด.... มันได้ผลตามที่กำนันคิด เขาได้ปืนมาอยู่ในมือ… และจ่อไปที่หัวของ ไอ้ชัด……ทั้งหมดใช้เวลาไป เจ็ดวินาที
แต่สิ่งที่เขาคิดไม่ถึงคือ ไอ้คนที่เป็นสายสืบ มันก็เร็วพอตัว วินาทีที่แปด กำนันรู้สึกว่า มีปืนจ่ออยู่ที่หัวตัวเองเหมือนกัน วินาทีต่อมา ทั้งคู่ มองไปที่ไอ้ชัด มันยกมือขึ้นเหนือหัว เป็นสัญญานบอกว่า “ ยอมแล้ว"
ครืน.น…น….. เสียงฟ้าคำราม มาพร้อมกับฝนที่ตกลงมา เหนือรถตู้สีดำที่จอดอยู่ในป่ารกข้างตึกร้าง สาธิตสังเกตุเห็นถึงความผิดปรกติของรถคันนี้ ตอนเขาขอตัวออกมาฉี่ ด้านนอกตัวตึก เขาลอบสังเกตุว่า รถคันนี้จอดนิ่งนาน..ทว่าภายในรถอาจมีสิ่งมีชีวิตอยู่ก็เป็นได้ เพราะรถนั้นขยับเขยื้อนอยู่บ่อยๆ
แรกเดิมที สาธิตตั้งใจจะปล่อยผ่านไป เสร็จกิจแล้วจะรีบเข้าไปที่รวมพลจุดเดิม เขาไม่อยากมีปัญหา เพราะตกลงกับกลุ่มคนเหล่านั้นแล้ว…. ไม่อยากให้ตัวเองอยู่ในจุดที่ต้องสงสัย
แต่ความอยากรู้อยากเห็น จึงชวนให้สาธิตเดินฝ่าเสียงฟ้า และสายฝนเข้าใกล้รถตู้สีดำคันนี้
สาธิตย่องเท้าเข้าใกล้ที่หมาย…. ทันใดนั้นสาธิตก็ได้ยินเสียง
ปั้ง !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
