นี่สินะ...ที่เขาว่ากันว่าสัปดาห์นรก
ปั้ง.... เสียงกัมปนาทจากปลายกระบอกปืน hk33 ที่ถูกยิงด้วยกระสุนขนาด 5.56 mm เสียงดังกึกก้องทั่วหน่วยฝึกในค่ำคืนอันเงียบสงัดและตามด้วยเสียงนกหวีดซึ่งทหารทุกนายต่างเรียกเสียงนี้ว่าเสียงนรก
พวกเราทุกนายสะดุ้งตื่นพร้อมกันเหมือนอัตโนมัติทหารทุกนายรีบตื่นขึ้นมาพับที่นอนหมอนมุ้งและแต่งกายในชุดลำลองขาสั้นที่พวกเรามักจะเรียกติดปากว่าชุดลูกเป็ด
เวลาผ่านไปไม่ถึง 1 นาทีก็มีเสียงตะโกนจากสิบเวรที่ดังมาจากข้างล่างกองร้อย
เหลือเวลาอีก 1 นาที....
และไม่ถึง 15 วินาทีต่อมาก็มีเสียงดังขึ้นมาอีกว่าหมดเวลาพร้อมกับเสียงนกหวีดเป่าเรียกรวมกำลังพล
พวกเราทั้ง 108 นายต่างก็รีบเร่งลงจากโรงนอนมาจัดแถวตามหมวดหมู่ของตนเองอย่างเร่งรีบ
หลังจากเช็คยอดกำลังพลเสร็จสิ้นแล้วสิบเวรก็ให้เรากายบริหารเบาๆเริ่มจากพุ่งหลัง400 ยกและกันพื้นอีก 200 ครั้งตามด้วยหมอบกลิ้งนอนหงายซ้ำไปซ้ำมาจนฟ้าสว่าง
วันนี้ไม่มี รปจ หรือระเบียบปฏิบัติประจำใดๆการล้างหน้าอาบน้ำแต่งตัวไม่ต้องพูดถึงหลังจากที่สิบเวรพอใจกับอำนาจของปลอกแดงในแขนของตัวก็ปล่อยพวกเราทั้งหมดขึ้นไปแต่งตัวด้วยชุดพรางพร้อมสายเก่งกระติกน้ำล็อคแซกหมวกเหล็กพร้อมด้วยเครื่องสนามทุกอย่างที่มีในล็อกเกอร์และเบิกอาวุธประจำกาย
หลังจากนั้นก็ได้เวลาอาหารเช้าแต่วันนี้เราดูเหมือนว่าจะได้เวลาอาหารเช้าเช้ากว่าทุกวันที่ผ่านมาและก็เป็นไปอย่างทุกวันที่เราไม่ได้เดินไปทานอาหารกันอย่างปกติ
เราทุกคนถูกสั่งให้จัดแถวหน้ากระดานเรียง 4เรียงลำดับตามความสูงจากนั้นก็กอดคอนั่งลงและกระโดดกบไปโรงเลี้ยงโดยที่ปากของพวกเราคาบสายสะพายปืนถ้าจะพูดให้เข้าใจง่ายๆก็คือการใช้ปากสะพายปืนดีๆนี่เอง
เราต้องทำแบบนี้วนไปวนมาซ้ำๆบางวันคลานเข่าบ้างบางวันกลิ้งไปกับพื้นบ้างม้วนหน้าม้วนหลังบ้างและหนักไปกว่านั้นคือการแท็กปลาหมอ..เป็นระยะทาง 600 เมตรจากหน่วยฝึกถึงโรงเลี้ยง
อาหารของเราวันนี้เป็นต้มไก่ฟักมะนาวดอง
พร้อมข้าวสวยร้อนๆอาหารพึ่งถูกจัดเตรียมมากันใหม่ๆสังเกตจากควันที่เป็นไอออกจากข้าวขณะนั้นสายตาของพวกเราต่างจับจ้องไปที่อาหารในใจของทุกนายคงคิดว่าวันนี้เราจะได้กินแบบดีๆไหมนะ..
หลังจากขัดฉากและกล่าวคำปฏิญาณพร้อมรายนามผู้บังคับบัญชาทั้งผู้บังคับบัญชาโดยตรงและผู้บังคับบัญชาเหนือตนเสร็จสิบเวรก็สั่งให้เราเทข้าวและกับข้าวรวมกันและใช้มือแทงช้อนไม่ต้องบอกก็รู้ว่าร้อนแค่ไหน
หลังจากหยิบข้าวได้เพียง 1 คำ
เพื่อนบางคนไม่ทันได้เอาข้าวเข้าปากด้วยซ้ำ
สิบเวรก็สั่งให้เลิกกินและเอาข้าวที่เหลือเททิ้งให้หมด..
และออกไปจัดแถวกันที่หน้าโรงเลี้ยง
และก็ตามด้วยเสิร์ฟของหวานเบาๆโดยการพุ่งหลังอีก 200 ยกและตามด้วยท่าที่สบายที่สุดคือท่าหัวปักฟื้นและฟังคำชี้แจงไปด้วยปักหัวไปด้วย
และสรุปได้ว่าวันนี้เรามีภารกิจจำลองการลาดตระเวนและเดินทางระยะไกลเป็นระยะทางไปกลับ 52 กิโลเมตร
การเดินทางของเราถือว่าทุลักทุเลพอสมควรเพราะต้องผ่านพื้นที่ที่เป็นป่าและแหล่งน้ำบางทีก็ต้องเดินลุยน้ำตัดทางเดินออกไปทำให้รองเท้าของทุกคนเปียกและเดินไม่สบายเท้าระหว่างทางยังมีการซ่อมกันเป็นระยะๆบวกกับน้ำหนักของเครื่องสนามและอาวุธ
ของทุกอย่างเริ่มหนักขึ้นเรื่อยๆระหว่างทาง 15 กิโลแรกเราทุกคนต่างก็กระหายน้ำจนบางครั้งต้องแกล้งสะดุดล้มเวลาเดินตัดทางน้ำที่ลึกเพียงหัวเข่าเพื่อจะใช้โอกาสตอนแกล้งล้มซุกหน้าลงไปดื่มน้ำที่พวกเราเดินผ่านนั่นแหละ
เพราะน้ำที่เราพกใส่กระติกไปใช่ว่าพกไปแล้วจะสามารถดื่มได้ตลอดเวลาถ้าครูไม่สั่งให้ดื่มเราก็ไม่มีสิทธิ์ถ้าแอบดื่มแล้วโดนจับได้คนๆนั้นจะพาความซวยมาหาเพื่อนทุกคนเพราะต้องรับผิดชอบร่วมกันทุกกระทง
เสียงปืนดังขึ้นเป็นระยะเพื่อจำลองสถานการณ์การถูกลอบโจมตีและจำลองสถานการณ์เหตุการณ์ปะทะข้าศึกไปตลอดเส้นทางเป็นระยะจนกระทั่งถึงจุดหมาย
จุดหมายของเราเป็นพื้นที่กว้างและแหล่งน้ำขนาดใหญ่พอสมควรเรานั่งพักและดื่มน้ำแบบชนิดที่ว่าชาตินี้เพิ่งเคยดื่มน้ำมาก่อนยังไงยังงั้น
และทุกคนต่างก็คุยกันด้วยเสียงเบาๆ
เกี่ยวกับสถานการณ์ในวันนี้ว่าเราจะเจออะไรบ้างทุกๆคนต่างให้กำลังใจและพูดปลอบใจว่าอะไรจะเกิดมันก็ต้องเกิดหายใจเข้าไว้
และเรื่องร้ายๆเรื่องแรกก็เกิดขึ้นนั่นก็คือโรงเลี้ยงไม่สามารถประกอบเลี้ยงและจำหน่ายอาหารมาให้ยังพวกเราได้เพราะเกิดการผิดพลาดในการประสานงานระหว่างหน่วยฝึกกับโรงประกอบเลี้ยง
จึงทำให้เราอดมื้อกลางวันไปอย่างไม่น่าจะเป็น
หลังจากนั่งพักกันได้1 ชั่วโมงเราก็เตรียมตัวกลับอย่างรีบเร่งเพราะต้องไปให้ทันตั้งแคมป์กางเต็นท์ทำที่พักและประกอบอาหารให้ทันก่อนค่ำ
พอถึงที่พักก็เป็นเวลาเกือบจะโพล้เพล้เราทุกคนต่างก็รีบนำเครื่องสนามออกมาทำที่พัก
พวกเราจะจับคู่กันเป็นบัดดี้เราจะมีผ้าใบกันคนละผืนหนึ่งพื้นใช้สำหรับเป็นกระโจมที่พักอีกผืนใช้สำหรับปูนอน
การกางกระโจมในแบบทหารไม่ได้ง่ายอย่างที่คิดนอกจากเราจะกลางแบบไหนให้นอนได้แล้วและต้องทำให้ถูกระเบียบของ ทบ ด้วย
นอกจากกลางกระโจมแล้วเราต้องขุดร่องน้ำไว้รอบๆกระโจมที่พักเพราะเผื่อเวลาฝนตกอีกด้วยแถมยังต้องมีที่วางรองเท้าไว้น่ากระโจมอีกต่างหากถึงจะเป็นการถูกระเบียบและมีการรับตรวจทุกขั้นตอน
หลังจากทำที่พักเสร็จก็เป็นขั้นตอนของการประเลี้ยงโดยได้รับการสนับสนุนจากโรงประกอบเลี้ยงจัดหาวัตถุดิบนำมาแจกจ่ายให้เพื่อประกอบเลี้ยงนอกสถานที่โดยมีสะโพกไก่และข้าวสาร 1 ฝาหม้อสนาม 1 สะโพกต่อ 2 คน 2 คนต่อข้าวสาร 1 หม้อสนาม
หลังจากได้รับ สป.ที่จำเป็นแล้วเราตามหาพื้นที่ก่อไฟโดยมีข้อแม้ว่าห้ามมีควันเป็นเด็ดขาดหลังจากประกอบเลี้ยงเสร็จพื้นที่ต้องเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นอาหารเย็นวันนั้นของเราคือต้มยำไก่จะเรียกว่าต้มยำไก่ก็คงไม่ใช่ซะทีเดียวเพราะเครื่องปรุงของเราต่างมีจำกัดขาดนั่นขาดนี่บ้างแต่ก็พอกระเดือกลงคอได้ไม่ยากนักขอแค่ให้มีอะไรตกถึงท้องก็พอใจ
ผมจับคู่เป็นบัดดี้ 2 คนมอดสนามของผมใช้หุงข้าวส่วนหม้อสนามของบัดดี้ใช้ต้มไก่กูฝึกให้เวลา 1 ชั่วโมงในการประกอบเลี้ยงข้าวต้องออกมาสุกทุกหม้อห้ามไหม้
เย็นวันนั้นเป็นมื้ออาหารที่อร่อยที่สุดเท่าที่เคยและเป็นมื้อที่อิ่มที่สุดเท่าที่เคยกินมาสำหรับการเป็นทหารทุกคนต่างรับประทานกันอย่างเอร็ดอร่อยในแบบฉบับรสชาติของตัวเองอันพึงมีอะไรที่จะใส่ลงไปได้
หลังจากรับประทานอาหารเสร็จ
นรกขุมแรกก็บังเกิด
ขณะนั้นเป็นเวลา 19:00 น เห็นจะได้ทุกคนต่างถูกสั่งให้มารวมแถวตามหมวดหมู่ของตัวเองและนับยอด
สิ่งที่เกิดขึ้นกับเราในวันนี้มันยากที่จะลืมมันจริงๆ 8 ชั่วโมงในขุมนรกที่กำลังจะเกิดในต่อไปนี้ผมหวังอย่างยิ่งว่าให้มันจบที่รุ่นของผมเป็นรุ่นสุดท้ายผมจะขอบพระคุณเป็นอย่างยิ่ง
หลังจากครูฝึกพากันซดเหล้ากันได้ที่แล้วก็เริ่มสวมบทเป็นยมทูตเปิดหลักสูตรพิเศษ
ฉากแรกโดยการหม่อมลูกนอนหงายและพุ้งหลักใช้แส้ฟาดนอนหงายหลับตาแล้วกระทืบจากนั้นก็ต่อด้วยเรียงกันเป็นแถวทีละหมู่ถอดเสื้อปิดตาวิ่งวิ่งมากระโดดถีบทั้งสองเท้านี่สินะที่เขาเรียกว่ากระโดดถีบ 2 ขา โดนถีบยอดอกไม่เท่าไหร่ที่สำคัญไม่รู้มันกระโดดยังไงฟาดมาถึงคอจนผมไอเป็นเลือดอยู่เป็นอาทิตย์กว่าจะหายทุกอย่างถูกทำไปซ้ำๆแบบนี้เวียนกันเป็นหมู่ทั้งหมดมี 6 สถานีครบทุกสถานีแล้วก็เวียนกลับมาสถานีที่ 1 อีกแบบนี้ซ้ำๆจน 8 โมงเช้าเคารพธงชาติพอดี
สนามฟุตบอลที่เต็มไปด้วยหญ้าตอนเช้าขึ้นมาหญ้าตายหมดเหลือแต่ดินที่เหมือนกับคนเอาจอบไปพรวนดินเตรียมปลูกผักยังไงยังงั้นผมคงไม่อธิบายว่ามันมีอะไรเกิดขึ้นบ้างนะครับทุกสิ่งทุกอย่างมันก็ได้ผ่านมาแล้วแต่ก็ดีที่เราไม่สูญเสียใครคนใดคนหนึ่งไป
แต่จะฝากไว้ให้คิดสำหรับครูฝึก
สุรามันเป็นน้ำเปลี่ยนนิสัยหากวันนั้นพวกเราเกิดเป็นอะไรขึ้นมารับรองได้ว่าท่านไม่สามารถรับผิดชอบชีวิตพวกเราได้การฝึกมันต้องอยู่ในกรอบอยู่ในระเบียบซึ่งมันมีระเบียบเขียนไว้อย่างชัดเจนกฎของทหารมีกี่ข้อโทษของทหารมีกี่ข้อทุกคนเรียนมาอยู่แล้ว
สุราไม่สมควรที่จะอยู่ในสถานที่ราชการด้วยซ้ำแต่ที่แย่ไปกว่านั้นคือพวกท่านเสพสุราให้เกิดความคะนองทารุณเราเยี่ยงสัตว์
ถือว่าพวกคุณใช้ไม่ได้ไม่สมควรเป็นครูหรือผู้บังคับบัญชาจะทำการโดยขาดสติและวุฒิภาวะ
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
