26 ม.ค. เวลา 16:14 • ความคิดเห็น
เรื่องการเปลี่ยนความคิดนั้น มันพัวพันด้วเรื่องที่เราค่อยเรียนรู้มากขึ้น เรื่องที่เราไม่เคยเห็น เรื่องของผี หรือ โลกวิญญาณที่เป็นนามธรรม พอเราเริ่มเห็น ..มันก็ค่อยขาดจากความคิดเห็นว่า โลกวิญญาณนั่นมีจริง พอเค้าให้เห็นดูนรกบ้าง มันก็ได้รับรู้ว่า ว่าเรื่องพวกนี้ เค้่ามีจริง แต่มันก็ได้แค่เห็น มันก็ยังไม่รู้อะไรมามากมาย ที่ว่ากลัว คราวนี้ ..เข้าให้สัมผัสความทุกข์บ้าง ให้รับรู้ว่ามันร้อนอย่างไร ..ก็เริ่มกลัวขึ้นมาบ้าง ก็ค่อยเรียนรู้มาเรื่อยๆ
คราวนี้ นี้ เค้าก็ให้สัมผัสรับรู้บ้าง เวลาเค้ามาขอส่วนบุญ .เค้าก็ให้รับรู้ความรู้สึก ของผู้ที่ขอบ้าง ว่าเค้าทุกข์ยากอย่างไร มันก็เริ่ม..กลัวจะต้องไปอยู่สถานที่แบบนั้น แล้วใครเล่าที่ตัดสินให้ ไปอยู่สถานที่ตรงนั้นตนนี้ ..ใครเป็นผู้ที่ตัดสิน นั่นก็เป็นเรื่องเวรกรรมที่เราสร้างมาเอง
มีผู้บอกว่า ไปเห็นเหมือนนรก มันก็เหมือนตาเราเห็น ทั่วๆไป พอเริ่มรับทุกข์ทรมาน ความรของทุกชผ์ของเค้าได้ มันก็กลัว ..กลัวที่เราจะไปมีทุกข์เหมือนเค้่า
พอรับรู้เรื่องเวรกรรม จิตใจมันก็ชักเปลี่ยน ..เปลี่ยนจากที่ไม่เคยคิดว่า ตอนมีชีวิต ต้องใช้กายที่อาศัย สร้างบุญกุศล สร้างรูปกายที่จะไปอาศัย สถานที่ในวันข้างหน้า ก็เปลี่ยนนิสัย หันมาสนใจ ปฏิบัติมากขึ้น นิสัยมันก็ค่อยๆเปลี่ยนแปลงไป ทำบุญบ่อยขึ้น ..ปฏิบัติธรรมเพิ่มขึ้น มันค่อยๆเปลี่ยนไป คือไอ้ตัววุ่นวายมันค่อยหายไป ก็ชอบอยู่สงบๆ ไม่วุ่นวาย
พอ..เริ่มรับรู้ว่า เจ้ากรรมนายเวรเค้ามาทวง แสดงตัวตนให้เห็น .มันก็เปลี่ยนแปลง กลัวเราใช้กายวาจาใจไปสร้างกรรม
ตัวที่เห็นคนนั้นคนนี้ ผิดไม่ดี .สิ่งที่เราแต่ก่อน เป็นเหมือน ..เป็นเหมือนเด็ก งอแง เอาแต่ใจ เอาแต่อารมณ์ก็เบาบางลงไป ความหงุดหงิดไม่พอใจ ..มันก็จางลงไป โดยไม่รู้ตัวว่า คนอื่นๆมองว่าเราเปลี่ยนไป เพราะเริ่มรู้ว่า บุญมีจริง กรรมก็มีจริงๆ เจ้ากรรมนายเวรเค้าก็มีจริง ถึงแม้เจ้ากรรมนายเวร เค้าตกนรก เค้าทวงถาม ..ทวงกรรม ผ่านดินฟ้าอากาศ มาแสดงภาพให้ดู
มันก็เลย ระมัดระวังที่จะคล้องเวรกรรมคนนั้นคนนี้ ที่จะก่อเป็นเจ้ากรรมนายเวร พอได้เรียนรู้จักมากขึ้น..อย่างนี้..จะทำอย่างไร ที่จะได้ไม่ต้องมาเกิดอีก มันขวนขวายหาทางเรียบรู้ เพื่อที่จะช่วยให้การเกิดมันน้อยลงไป ก็เลยสนใจเรื่องการสร้างบุญกุศลบารมีเพิ่มขึ้น ก็พยายามทำของเราเงียบๆ ..เรียนรู้ไปเรื่อยๆ เที่ยว..บอกใครเค้าก็ไม่ได้ ….ก็ทำของเราไปเรื่อยๆ เพื่อที่จะหนีเวรกรรม ..บางที่ก็ถูกกระแหนะกระแหน ว่าทำไปถึงไหน ..ก็ได้แต่บอกว่า เดินไปเดินมา อย่างที่เห็นอยู่นี้ ยังไม่ได้ไปไหน..
โฆษณา