แม้คุณจะบอกว่ารู้ แต่ในใจคุณยังไม่ยอมรับในสิ่งที่คุณรู้เท่านั้นเองค่ะ
ใจคุณยังยึดอยู่กับสิ่งที่ใจต้องการอยากให้เป็น
คุณอยากทำ แต่ใจคุณ "กลัว"
กลัวปัญหา กลัวความล้มเหลว กลัวไม่เป็นเหมือนที่หวัง
และสารพัดแห่งความกลัวที่สร้างความทุกข์ให้
คนเราส่วนมากก็เป็นแบบนี้ด้วยกันทั้งนั้น
คุณยังดีที่รู้สึกตัวได้ว่ามีทุกข์ เพราะอะไร
สิ่งที่ทำได้คงต้องบอกกับใจซ้ำๆ ย้ำไปเรื่อยๆจนกว่าใจจะมองเห็นความจริง
ความจริงที่ไม่ใช่ว่า ยังไงเรื่องแย่ๆก็จะเกิดขึ้น
แต่เป็นความจริงที่ว่า "เราปลูกสิ่งใด เราย่อมได้สิ่งนั้น "
" ผลย่อมเกิดจากเหตุ" ไม่มีอะไรเกิดขึ้นมาโดยบังเอิญ
ถ้าเราปลูกมะม่วง แต่ไปหวังจะได้ทุเรียน เมื่อไม่ได้ดังหวังเราย่อมทุกข์
เราปลูกมะม่วงแต่เราไม่เคยดูแลรดน้ำพรวนดิน แต่ไปหวังว่ามะม่วงจะออกผลเต็มต้นให้ เมื่อไม่ได้ดังหวังเราย่อมทุกข์
เราปลูกมะม่วง หมั่นรดน้ำพรวนดินดูแลใส่ใจอย่างดี แต่บังเอิญฝนฟ้าไม่เป็นใจน้ำท่วม เราอาจเสียใจกับสิ่งที่คาดหวังแล้วไม่เป็นดังหวังได้ แต่เราต้องไม่จมอยู่กับสิ่งเหล่านั้น รู้จักนำปัญหาที่เจอมาเป็นบทเรียนแก้ปัญหาให้เราไปต่อได้ หรือแม้แต่ถ้าฝนตกน้ำท่วมปีต่อๆไปจะแก้ปัญหายังไง
นี่ต่างหากคือสิ่งที่เราควรเรียนรู้จากสิ่งที่ไม่เป็นดังหวัง
แยกให้ออกนะคะว่า "ปัญหา" กับ"ความทุกข์" เป็นคนละเรื่องกัน
ปัญหาคือความจริงที่เผชิญอยู่
แต่ความทุกข์เป็นความรู้สึก
การใช้ชีวิตไม่ใช่การทำอย่างไรให้รอดจากพายุฝน
แต่เป็นเรื่องของการเล่นน้ำฝนอย่างไรให้สนุกต่างหาก
ลองเปลี่ยนมุมมองหรือวิธีคิดดูนะคะ:)
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
