บ่ายวัน1 มะเดี่ยวพญาไก่โต้งได้ตั้งคำถาม ถามพระอาจารย์ธรรมกะ บุญญพลังที่ฐานพระพุทธะบุญญพลังบนภูเขาว่า
มะเดี่ยว: หลวงพี่ครับ แก่นของศาสนาพุทธคือ "ให้มีสติอยู่กับปัจจุบัน"
แสดงว่าหากเราไม่อยู่กับปัจจุบัน เราก็จะเป็นทุกข์ ตำราเขาว่าอย่างนั้น อย่างนี้ถูกหรือผิดครับ?
ธรรมกะ: ถูก…. แค่ครึ่งหนึ่ง !!!!
มะเดี่ยว: อ้าว...แล้วที่ถูกอีกครึ่งหนึ่งมันอยู่กาลไหน ก็ตอนนี้ ที่นี่เรานั่งคุยกันอยู่เรียกว่าปัจจุบันถูกไหมหลวงพี่?
ธรรมกะ: ถูก…..และไม่ถูก
มะเดี่ยว: ไอ้หยาาาา...มีไม่ถูกอีก…….!! แล้วอะไรที่ว่าไม่ถูก ผมมองไม่เห็นเลย ก็นี่ไงปัจจุบัน มันไม่ถูกตรงไหนครับ
ธรรมกะ: เพราะปัจจุบัน…ไม่มี
มะเดี่ยว: OH MY MONK..😅??? ทำไมเป็นพระขวางโลกอย่างนี้ ตอนนี้เป็นปัจจุบันที่รู้ๆกันอยู่ ปัจจุบันไม่มีได้อย่างไร…ยิ่งรู้จักกับหลวงพี่นี่...ผมเห็นความโง่ของผมชัดเจนเลย
ธรรมกะ: ชาติที่แล้วก่อนแกมาเกิด เป็นกาลไหน อดีต ปัจจุบัน หรืออนาคต หือ..โต้ง
มะเดี่ยว: ชาติที่แล้ว เป็นอดีตซิครับ เขาเรียกว่าอดีตชาติ อย่านะ อย่านะ ผมเรียนมา โห๊ะๆๆๆ
ธรรมกะ: แล้วชาตินี้ละ..!!
มะเดี่ยว: ชาตินี้เป็นชาติปัจจุบันครับ ผมมั่นใจ..!!
ธรรมกะ: ชาติหน้าละโต้ง?
มะเดี่ยว: ชาติหน้า ก็อนาคตสิครับ
ธรรมกะ: เมื่อวานผ่านมาแล้ว เป็นอะไร?
มะเดี่ยว: เมื่อวาน ก็อดีตสิครับ
ธรรมกะ: แล้ววันนี้ละ
มะเดี่ยว: วันนี้ เป็นปัจจุบันสิครับ
ธรรมกะ: พรุ่งนี้ละ
มะเดี่ยว: พรุ่งนี้ ก็เป็นอนาคต ….นี่ทำไมถามผมแบบนี้ ผมจบเกียรตินิยมนะค้าบหลวงพี่
ธรรมกะ: แกบอกว่า ชาติที่แล้วเป็นอดีต ปัจจุบันคือชาตินี้ ชาติหน้าคืออนาคต แล้วเมื่อวานไม่ใช่ชาตินี้รึไง แกถึงบอกว่าเป็นอดีต
มะเดี่ยว: …………อ้าว ก็..!!!
ธรรมกะ: เมื่อชั่วโมงที่แล้วเป็นอดีต ปัจจุบัน หรืออนาคต
มะเดี่ยว: ….เอ่อ อดีต !!! จะมาไม้ไหนอีกละเนี่ย..!!
ธรรมกะ: ตอนนี้ละ..!! แค่ตอบตามความเป็นจริงของแก เอาแค่นั้น..!!
มะเดี่ยว: ปัจจุบันครับ!!!
ธรรมกะ: เมื่อกี้แกบอกว่า วันนี้คือปัจจุบัน แล้วเมื่อชั่วโมงที่แล้ว ไม่ใช่วันนี้รึไง ทำไมแกมาบอกว่าชั่วโมงที่แล้วมันเป็นอดีต?
มะเดี่ยว: ………..โอ๊วว จรเข้ผสมพันธุ์!!!!
ธรรมกะ: ตกลงปัจจุบันแกอยู่ตรงไหน ข้าไม่เห็นว่าแกยืนยันอะไรได้เลย มีแต่ปัจจุบันหลอกๆ ที่อ้างไปมั่วปัจจุบันแบบนี้ มันปัจจุบันหมาเห่าแล้ว ปัจจุบันอยู่ตรงไหน ไอ้โต้งเกียรตินิยม
มะเดี่ยว: ผมอยากจะอุทานเป็นภาษาฝรั่งเศษจริงๆเลยหลวงพี่!!! นี่ไงขณะที่ผมพูดอยู่นี่ไง คือปัจจุบัน นี่ๆๆๆๆขณะนี้ ที่พูดอยู่นี้ คือปัจจุบัน ถ้าขณะที่พูดนี้ยังไม่ใช่ปัจจุบันอีก ผมจะตัดไข่ผมทิ้ง
ธรรมกะ: ใครเป็นคนรู้ ขณะที่แกพูด
มะเดี่ยว: ผมไง...และหลวงพี่ด้วย เรารู้พร้อมกันในขณะนี้ นี่แหละกำลังพูดอยู่นี้ คือปัจจุบัน
ธรรมกะ: อะไรที่เรารู้แล้ว แกว่ามันเป็นอดีตหรือปัจจุบัน?
มะเดี่ยว: เป็นปัจจุบันซิครับ
ธรรมกะ: รู้แล้วเนี๊ยนะ ปัจจุบัน!! อะไรที่รู้มันก็ต้องผ่านมาแล้ว มันจะปัจจุบันได้ไงวะไอ้โต้งเกียรตินิยม
มะเดี่ยว: ขุ่นพระ! ใช่เลย..!! แม้ที่พูดนี่ก็เป็นอดีตพุทโธ ธัมโม สังโฆ ทำไมผมไม่เคยรู้มาก่อน!! แล้วปัจจุบันมันอยู่ไหนครับหลวงพี่
ธรรมกะ: อยู่หว่างขาแกมั้ง..
มะเดี่ยว: นั่นมันเจ้าโลกครับหลวงพี่…. เอางี้ถ้าผมเอามีดปักลงที่แขนผมคาอยู่อย่างนี้ เลือดออกอยู่อย่างนี้ เจ็บอยู่อย่างนี้ ความรู้สึกตรงนี้ นี้แหล่ะเรียกว่าปัจจุบัน หลวงพี่ว่าไง?
ธรรมกะ: รู้สึกเจ็บ มันก็เป็นอดีต เลือดออกมามันก็เป็นอดีต มีดปักคาอยู่มันก็เป็นอดีต เพราะมันแสดงผลอยู่ โน่น ที่ยังไม่จิ้มซิ ยังไม่รู้สึกเจ็บซิ หรือยังไม่ได้ปักคาไว้ที่ไหม่ซิ คืออนาคต ปัจจุบันอยู่ตรงไหน หือโต้ง
มะเดี่ยว: ฮุ๊น้อออ..เห็นภาพ!!! งั้นโลกนี้ ที่สุดจริงๆแล้วมันมีแค่อดีตกับอนาคตน่ะซิ
ธรรมกะ: แม่นแล้ว ไอ้โต้ง นอกจากปัจจุบันไม่มีแล้ว อดีตกับอนาคต…ก็ไม่มี
มะเดี่ยว: อะไรนะหลวงพี่!!! แค่ปัจจุบันไม่มีก็โครตงงแล้ว อดีตกับอนาคตไม่มีได้ยังไง?🤔
ธรรมกะ: อดีตก็คือเหตุแห่งกาล อนาคตก็คือผลแห่งกาล มันเป็นเหตุและผลแห่งกาลที่อาศัยกันมา เพราะสิ่งนี้มี สิ่งนี้จึงมี เมื่อเหตุดับ ผลก็ดับเหมือนกัน
มะเดี่ยว: โอ้ว ชิทส์… ซ้ำซ้อนหนักเข้าไปอีก อดีตกับอนาคตต้องมีซิครับ
ธรรมกะ: สิ่งใดๆที่รู้แล้วเป็นอดีตหรืออนาคต
มะเดี่ยว: รู้แล้วก็คือ อดีต ก็หลวงพี่อธิบายอยู่
ธรรมกะ: แกกลับกรุงเทพวันไหน?
มะเดี่ยว: พรุ่งนี้เย็นครับ ก็กลับเป็นปกติแบบนี้ทุกอาทิตย์
ธรรมกะ: อย่างนี้ แกกลับพรุ่งนี้เป็นอดีตหรืออนาคต?
มะเดี่ยว: อนาคตซิครับ มันยังมาไม่ถึง
ธรรมกะ: ก็ไหนแกบอกว่า สิ่งที่แกรู้แล้วเป็น อดีตไง?
มะเดี่ยว: ตาเถรหก ตกกระไดขุ่นพระ!!! ก็….มันยังมาไม่ถึง ยังไม่เกิดขึ้น ก็ต้องเป็นอนาคตซี้ค้าบบบบบ
ธรรมกะ: แสดงว่า ทั้งอดีตและอนาคต ก็ยังมีกาลที่ยังไม่แน่นอน สิ่งที่รู้แล้ว ก็ยังเป็นอนาคตได้ ไม่จำเป็นที่ไม่รู้ คืออนาคต อดีตและอนาคต ก็เป็นแค่สมมุติที่ตั้งขึ้นมาเรียกชื่อ ให้พอเข้าใจ เมื่อมันสมมุติขึ้น อดีตและอนาคตก็ไม่มี ที่มี มันเป็นเหตุและผลแห่งกาลที่ใช้เรียก
มะเดี่ยว: โอ๊วววว.. นี่มันเป็นเรื่องหลุดโลกไปแล้ว คนทั้งโลกฟังไม่รู้เรื่องแล้วครับ นี่ยังมียิ่งกว่านี้อีกไหม...????
ธรรมกะ: มี...แกจะฟังไหมล่ะ!!
มะเดี่ยว: อกอีแป้นจะแตก ทำไมศาสนาพุทธมันถึงรู้ซับซ้อนเช่นนี้ แล้วที่ตำราพระเขาเขียนว่า ให้อยู่กับปัจจุบันมันก็โกหกนะซิครับ!!
ธรรมกะ: ท่านกล่าวไว้ถูก
มะเดี่ยว: อ้าว...ก็หลวงพี่บอกมะกี้ว่าปัจจุบันไม่มี จะเอาตรงไหนมาเป็นเครื่องอยู่
ธรรมกะ: ปัจจุบันน่ะไม่มี แต่มีคนที่อยู่กับปัจจุบัน
มะเดี่ยว: หลวงพี่…..ตั้งแต่เกิดมาผมยังไม่เคยปวดหัวเท่านี้มาก่อนเลย ปัจจุบันไม่มี แต่มีคนที่อยู่กับปัจุบัน ฟังยังไงก็ไม่เก็ต..!!
ธรรมกะ: คนที่อยู่กับปัจจุบัน เป็นพระอริยะเจ้าผู้ทรงคุณในพุทธศาสนา เป็นผู้ที่รู้จักทั้งกาล ทั้งเหตุ ทั้งผล ทั้งอดีต ทั้งอนาคต ว่ามันเป็นของมันเช่นนี้ ไม่ยิ่งไปกว่านี้ เป็นประมาณนี้ และมันเป็นของมันเช่นนี้ เมื่อเข้าใจอยู่เช่นนี้ เขาก็พึงรู้ว่า เขาควรอยู่กับโลกยังไง นี่คือผู้ที่อยู่กับปัจจุบัน และเขารู้ว่า ปัจจุบันไม่มี ที่มี…เป็นแค่ สมมุติ
มะเดี่ยว: อุ..แม่เจ้า ผมเข้าใจครับ ผมเข้าใจ ผู้อยู่กับปัจจุบันก็คือผู้ที่เข้าใจว่าโลกทั้งหลายมันเป็นอย่างนี้ งั้นสมัยก่อนผมไปฝึกที่สถานปฏิบัติธรรม เดินจงกรมและนั่งสมาธิ ยุบหนอ พองหนอ หรือแม้แต่ในตำราที่อ่านมาก็ผิดหมดละซิครับ
ธรรมกะ: ไม่ผิดหรอก แต่ถูกไม่หมด เขาเอาธรรมที่เป็นความรู้ แห่งพระอริยเจ้า มาเป็นตัวตน และฝึกไปแบบมั่วๆไม่รู้เหตุรู้ผล ตามพระอริยเจ้า จึงถูกอยู่แค่ครึ่งเดียว แต่เอาแค่ครึ่งเดียวนั้น มาเป็นผู้รู้มาเป็นตัวตน คอยชี้ผู้อื่น และที่สำคัญ แกไปตัดไข่แกทิ้งได้แล้วไอ้พญาโต้ง
มะเดี่ยว: โหยย ไว้ชีวิตคนอย่างผมไว้สักคนเถอะครับ เก็บไว้ในอ้อมอก อ้อมใจ รักน้อยๆแต่รักนานๆนะค ร้ า บ ห ล ว ง พี่ ธ ร ร ม กะ...
พระธรรมเทศนา โดย.....
พระอาจารย์ ธรรมกะ บุญญพลัง
ณ.พุทธอุทยานบุญญพลัง
ต.ด่านแม่แฉลบ
อ.ศรีสวัสดิ์
จ.กาญจนบุรี
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
