1 ก.พ. เวลา 03:17 • ปรัชญา

หายใจลึก ๆ

เวลาเราโกรธใครหรืออะไรแบบฉุนขาด ในขณะที่เราพร้อมที่จะไฟต์กับมันทันที ดันมีคนมาห้ามเสียได้
คนที่มาห้ามก็จะบอกว่าใจเย็น ๆ มึง หายใจลึก ๆ เข้าไว้
พอเราหายใจลึก ๆ แล้ว...เออ มันสงบลงได้บ้าง พอจะเรียกสติกลับมาได้ว่าอะไรควรทำ ไม่ควรทำ ควรแลก ไม่ควรแลก
นี่คือความมหัศจรรย์ของ "ลมหายใจ"
ในทางของผู้ปฏิบัติธรรม ทำสมาธิ ก็จะเรียกการหายใจแบบนี้ว่า อาณาปานสติ เป็นวิธีที่พระพุทธเจ้ารับรองว่าได้ผล จนถึงขั้นสำเร็จมรรคผล เพราะลมหายใจนี้ก็ถือเป็นส่วนหนึ่งของกาย เป็น "กายคตาสติ"
สำหรับพวกเราคนทั่ว ๆ ไป ที่ยังตัดหวัง ตัดอยาก ตัดห่วงไม่ขาด การมีสติอยู่กับลมหายใจบ้าง แม้เพียงชั่วครู่ยาม ก็มีประโยชน์มาก
ชีวิตเราไขว่คว้า ดิ้นรน ในการทำมาหากิน เลี้ยงปากท้อง มุ่งหวังชื่อเสียง ลาภยศ เงินทอง เป็นเรื่องปกติ
แต่สิ่งเหล่านั้นยังไม่สำคัญเท่าลมหายใจ เพราะสิ่งเหล่านั้นจะจากเราไปทันทีพร้อมลมหายใจสุดท้าย แบบว่า เอาอะไรติดตัวไปไม่ได้เลย
เพราะฉนั้นการที่เรารู้ตัวว่า เรายังหายใจได้อยู่ นี่จึงสำคัญที่สุด นี่จึงมีวันพรุ่งนี้ของเรา
ไม่ว่าวัน ๆ หนึ่งเราจะดิ้นรน ฝ่าฟัน หนักหนาสาหัส อย่างไรก็แล้วแต่
ก่อนนอน เราก็ควรสงบใจ รับรู้ลมหายใจเข้า-ออก ของเราไปเรื่อย ๆ จนหลับไป มันจะเป็นช่วงเวลาที่สงบสุขที่สุด
ใจที่ไม่มีความอยากมันจะเบา...ให้มันได้พักบ้าง
โฆษณา