ฝึกจิตเข้าไว้ เมื่อเจอความทุกข์จะได้ไม่หวั่นไหวมากนัก
โยม: เวลาจิตของเราเจอกับความทุกข์
เมื่อทุกข์มากขึ้นมันทำให้เรา
ไม่สามารถดำเนินชีวิตประจำวันได้อย่างปกติ
คือจะทำให้เราฟุ้งซ่านไปเรื่อยๆ
จะทำอะไรก็คิดถึงแต่เรื่องทุกเรื่องนั้น
หลวงพ่อ: ห้ามไม่ได้หรอกนะ
เวลาชีวิตมีปัญหาแรงๆ ใจมันคิดทั้งวันทั้งคืน
อันนี้เป็นธรรมชาติ เป็นทุกคนนะ
ถึงช่วงหนึ่งความทุกข์มันผ่านไปแล้วใจจะค่อยๆ มีแรงขึ้นมา
การฝึกกรรมฐาน เราฝึกตอนที่ใจเราพอจะมีกำลัง
ถ้าช่วงที่ใจกำลังทุกข์แสนสาหัส
ฝึกลำบากนิดหนึ่ง
ยกเว้นบารมีเราเต็มจริงๆ
ถ้าบารมีเรายังไม่แก่กล้า
เรายังไม่เคยฝึกมาก่อน ไม่ได้สะสมมา
ตอนที่เราทุกข์มากๆ ภาวนาลำบาก
มันจะมั่วไปหมดเลย
จุดสำคัญก็คือ ใจเราเกลียดความทุกข์
ไม่ต้องไปดูที่อื่นเลยนะ
ดูที่ใจเราเกลียดความทุกข์ ดูจุดเดียวเลย
งั้นเวลาความทุกข์มากๆ เกิดขึ้น
ไม่ใช่ดูที่ตัวความทุกข์
แต่ดูตรงที่ใจมันไม่ชอบความทุกข์
ดูตรงนี้นะ
แล้วความทุกข์มันจะลดอิทธิพลลงไป
พอเรามีความสุขขึ้นมาแล้ว
ก็อย่าไปเพลินซะล่ะ
รีบๆ ภาวนาต่อ
ดูเข้าไปตรงที่เราไม่ชอบความทุกข์น่ะ
รู้สึกมั้ย เราไม่ชอบ
รู้สึกมั้ย อยากให้มันหาย
นั่นแหละ ดูลงไปตรงที่ใจไม่ชอบ
แล้วเราจะเห็นว่าความทุกข์นี่มันเหมือนเรื่องของคนอื่น
ไม่ใช่เรื่องของเราอีกต่อไปแล้ว
ไม่มาปนอยู่กับใจเรา
งั้นเวลา มีความทุกข์มากๆเกิดขึ้น
ให้รู้ทันใจที่ไม่ชอบความทุกข์
ดูลงไปที่ความรู้สึกไม่ชอบ
ความไม่ชอบมันจะดับ จิตจะทรงสมาธิขึ้นมา
แล้วเราจะเห็นว่าความทุกข์เป็นของข้างนอก
เป็นของอยู่ชั่วคราว
ผ่านมาแล้วเดี๋ยวก็ผ่านไป
เหมือนๆ กับความรู้สึกอย่างอื่นนั่นแหละ
แล้วเราก็จะเข้มแข็งในการเผชิญกับความทุกข์
ไปฝึกแบบที่หลวงพ่อบอกนี่นะ
แล้วชีวิตจะมีความสุขมากขึ้น
ในโลกนี้ ปัญหาเป็นสิ่งที่ไม่เคยขาดไปจากชีวิตเราเลย
ปัญหานี้หมดไป ปัญหาใหม่ก็เข้ามา
นี่พวกเรามีปัญหาเกิดขึ้น เราไม่ชอบ
เราอยากให้ไม่มีปัญหา
ความทุกข์ก็จะเข้ามาสู่ใจเรา
แต่ถ้าใจเราเป็นกลาง
แล้วก็เห็นปัญหาก็อยู่ส่วนปัญหา
ปัญหาเป็นเรื่องข้างนอกทำมาทั้งนั้นเลย
ลองดูสิ กระทั่งร่างกายเราเจ็บป่วยนะ
ร่างกายก็เป็นของข้างนอกนะ ของที่ถูกรู้ถูกดู
ใจเราจะไม่ทุกข์ไปด้วย
ใจทุกข์เพราะใจกระโดดเข้าไปจับ
เราเห็นความทุกข์เกิดขึ้น
เราอยากให้ความทุกข์หายไป
มีความทุกข์เกิดขึ้นแล้ว ไม่ชอบมัน
ดูใจที่ไม่ชอบ เราจะได้มีความสุขกับเขาซะที
ในโลกนี้ไม่มีความทุกข์ที่ยั่งยืน
อย่างบางคนบอกว่า ทุกข์ของผมยั่งยืน
ผมเป็นมะเร็ง อีกไม่นานต้องตายแล้ว หมอบอก
รับรองทุกข์ที่เป็นมะเร็งก็ไม่ยั่งยืน
ตายเมื่อไหร่หายเมื่อนั้น
เราตาย เชื้อมะเร็งก็ตายพร้อมกับเรา
งั้นอยู่ที่ใจนะ ใจอย่าไปจมอยู่ในความทุกข์
_/|\_ _/|\_ _/|\_
หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช
วัดสวนสันติธรรม อ.ศรีราชา จ.ชลบุรี
วันที่ ๙ กันยายน ๒๕๖๑
- 3
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
