3 ก.พ. เวลา 00:57 • ความคิดเห็น
เป็นกลไกปกติของสมองอยู่แล้วค่ะ เมื่อรับข้อมูลมาก็ประมวลผลไปตามคลังข้อมูลที่มีและชุดประสบการณ์เดิม แล้วจึงแสดงผล
ความคิดเห็นหรือคำพูด เปรียบเหมือน input การที่เราใส่ใจน้อยลงเหตุผลหลักๆก็เช่น ข้อมูลเหล่านั้นไม่มีประโยชน์ เป็นข้อมูลซ้ำ หรือทำร้ายความรู้สึก หรือขัดแย้งกับความคิดความเชื่อดั้งเดิมของเรา เป็นต้น
คำที่เป็นกลางๆจะเรียกว่าวิจารณญาณก็ได้ค่ะ เส้นแบ่งน่าจะอยู่ที่ความเหมาะสมของสถานการณ์และห้วงเวลาว่าจะใส่ใจหรือจะเมิน ทั้งนี้..ดีที่สุดคือเป็นไปโดยปราศจากอคติ
แต่ที่น่าสนใจกว่าคือ คนที่ใส่ใจจนเกินพอดี ทั้งๆที่รู้ว่าคำพูดเหล่านั้นไม่มีประโยชน์ ทำร้ายความรู้สึก แต่กลับไม่สามารถเบรกตัวเองให้เลิกใส่ใจสิ่งเหล่านั้น
1
ซึ่งอาจเพราะหน่วยประมวลผลทำงานไม่สมบูรณ์ โฟกัสผิดจุด แล้วจึงแสดงออกผิดเพี้ยน กลายเป็น over-sensitive หมกมุ่น คิดวน ฯลฯ
1
โฆษณา