7 ก.พ. เวลา 02:46
เรื่องของคำว่า กรรม นั่นบางที่ก็ยากจะเข้าใจ เพราะกรรมนั้น เค้าติดอยู่ในสิ่งทร่เรียกว่า ธาตุทั้งสี่ที่มาประกอบเรือนกาย คำว่ากรรม เราก็คงเคยเห็น เรื่องราวของการจดจำ ออกจากคุก ยังตามไปเข่นฆ่ากันตาย มันมีกายยุติเป็นอโหสิกรรมมั้ย การที่เกิดมาเป็นมนุษย์เค้าให้ลืม เรื่องราวทั้งหมดก่อน เค้าให้มาเรียนรู้แก้ไขจิตของตัวเอง ..
เกิดมาก็ได้แต่ร้องกระแว้ๆ เค้าสอนอะไรตั้งแต่เริ่มต้นมีกายเป็นมนุษย์ จิตที่เกิดมาจากนรก นั้นเคยอยู่กับความโหดร้ายทารุณมายาวนาน ..นิสัยสันดาน .อดยาก หิวกระหายก็ตามมา จิตไม่ความเมตตา มีแต่ความโหดร้าย นิสัยร้ายๆก็ตามมา พ่อแม่คนไหนได้ จิตที่มาจากนรก น้ำตาต้องตกเป็นสายเลือด ..เพราะได้ลูกมาจากนรก . เค้าไม่สามารถแก้ไข..นิสันดานตัวเองได้เลย ดีชั่วไม่สามารถรับรู้ได้เลย ..ในนิสัยสันดานของเค้า ที่มาจากแดนหฤโหด
.เราก็ดูได้ .ในโลกมนุษย์ หากจะไปดูรู้จักนรกจริงๆ เค้าก็ให้สร้างบุญกุศลขึ้นมา ..จะได้รับคำตอบ ในเรื่องราวที่สงสัย การเรียนรู้ในเรื่องราวเหล่านี้ ต้องลงแรงกายและจิต ประพฤติปฏิบัติธรรมขึ้นมา .ทำมันจริงๆ อย่าเกรงกลัวว่ากายมันจะทุกข์ทรมาน ทำให้มันแบบจริงจัง
มันจะตายที่ไหนชั่งมัน เกิดมาแล้วตาย ยังไงก็ตาย ก็นั่งปฏิบัติ..ไป ไม่ต้องนึกคิดอะไร ไปนั่งโคนไม้ กลางแจ้ง ไม่ต้องห่วงกิน ห่วงนอน ท่านว่า ฝนตกลมแรง ฟ้าคึกคะนอง ยิ่งดี ..ฟ้าร้องฟ้าผ่ายิ่งดี .ไหนๆเกิดมาแล้วตาย ..ก็อย่าไปกลัวเค้าเรานั่งนิ่งๆ จิตเฉยๆ ไม่ต้องหวั่นไหวอะไรทั้งนั้น
อย่าลุกไปไหน มดกัด ยุงกัด ก็อยู่นิ่งเฉย ตัวมันนิดเดียวเอง ยุงกัดก็ให้เลือดเค้ากินบ้าง ปากเค้านิดเดียว ขอเลือดกินนิดเดียว อย่าไปตบเค้า เค้าหิว ก็ให้เลือดเค้ากินบ้าง อย่าขยับเขยื้อน เดี๋ยวยุงมันตกใจ ไม่ได้กินเลือด (ปากยุง ยังทนไม่ได้ แล้วจะไปทนปากคนนั้นนี้ได้อย่างไร ที่เค้าปากคนยาวกว่าปากกา )ขยับเขยื้อน..ลุกเมื่อไหร่..นั่นแหละ..จิตต้องไปเกิดตายอีกแล้ว ต้องมีอารมณ์โลภโกรธหลง..ไปสร้างกรรมอีกแล้ว..ไปกินเค้าบ้าง ติเตียนเค้าบ้าง เห็นคนนั้นไม่ดี เห็นของสวยๆงาม เห็นเงินทอง ก็ลุกไปหากิน แก่งแย่งกันอีกแล้ว
..มันจะเจ็บปวดช่างมัน ทำใจเฉย ..แต่เค้าว่า ต้องนั่งพับเพียบ ในกิริยาที่นอบน้อม ..ไม่อย่างพวกพวกผีอันธพาลมันรังแกเอา ให้จิตมีพระเป็นที่พึ่ง ภาวนา พุทโธขึ้น เอาแค่สองคำนี้พอละ เจ็บปวดก็อย่าไปยึดมัน ..จิตอยู่กับพระ ..ทำไป ..(อย่าให้มีอารมณ์นึกคิด นึกคิดเมื่อไหรมันเป็นอารมณ์ดึงจิตอยู่ จิตถูกกักขัง เหมือนอยู่คอก คอกของกรรม ห้อมล้อมด้วนความโลภโกรธหลง มีอารมณ์อุปาทาน อุปโลกน์ เฉพาะนั้น เอาจิตออกจากคอกก่อน ไม่มีอารมณ์นึกคิด)
..ทำไปๆ ทำไปด้วยสติสัมปชัญญะ ก็จะค่อยรู้จัก ว่าทำไม..มันลืมความทุกข์ทรมานที่เคยเกิดตายบ่อยๆ นรกบ้าง สัตว์บ้าง เปรต อสุรกายบ้าง เราจะได้รู้จักทุกข์ชัดเจนขึ้น อย่าไปมัวนั่งคิด ..อย่างนั่นอย่างนี้ ลงมือทำ ลงแรง กายที่พ่อแม่ให้มา กายนี้มีพระคุณ เราจะได้คำตอบ ให้กายพ่อแม่นี้สอนจิตของเรา ..
โฆษณา