การสำนึกบุญคุณเกิดจากจิตรสำนึกที่ต้องรอเวลาและโอกาสมอบในสิ่งที่ดีที่สุดสำหรับความสำคัญของผู้มีพระคุณที่ให้ความช่วยเหลือเรา ซึ่งการแสดงออก คือการแสดงที่มีหลากหลายรูปแบบ เช่นการไปมาหาสู่ การพูดคุยในเรื่องเบาๆ การให้เวลา การรับโทรศัพท์จนถึงการอาสาช่วยเหลือในเรื่องเล็กๆน้อยๆ มันคือการแสดงตนตลอดเวลาสำหรับผู้มีพระคุณนั่นเอง การกล่าวสำนึกบุญคุณน่าจะเป็นคำกล่าวระหว่างผู้รับการช่วยเหลือกับผู้ใกล้ชิดกับผู้มีพระคุณ นั่นคือการสื่อสารกับผู้มีพระคุณด้วยความสุภาพและเป็นการยืนยันบุญคุณที่ต้องทดแทนนั่นเองครับ