ในคำว่าใจ นั่นมันเหมือนห้องมหาสมุทร ที่ให้เรางม หาจิตของตัวเราเอง ..ที่มันยากนักที่เราจะรู้จัก ตามหาจิต ตามหาตัวตนของเราที่เป็นนามธรรม เราอยู่กับอารมณ์ เราก็ยึดเอาอารมณ์ นั้นเป็นจิต ยึดเอาสิ่งที่ปรุงแต่งในเรือนกายนี้เป็นจิต ..มันจึงยากที่จะรัู้จักตัวตนของตัวเองที่เป็นจิต จิตไปอยู่ในรูปใด ในสถานที่ใด จิตก็ยึดเอารูปนั้นเป็นเหมือนบ้าน ..ยึดเอามาเป็นของเรา
เหมือนที่เรายึดกายนี้อยู่ เราก็ยึดว่าเป็นจิต ใครมาว่ารูปไม่สวยไม่งาม เราก็ยึดถือ..มาว่าเราทำไม ใครเอารูปเอาชื่อที่เรายึดถือ เอาไปพูด ติเตียนนินทา..เราก็ไม่ชอบใจ ไม่พอใจ เกลียดชัง โมโห ..เกิดขึ้นในรูปที่อาศัย ..เราก็ยึดถือ ..บ้านนี้กายนี้ ก็มีไฟลุกขึ้นเผาบ้านให้เร่าร้อน ..เราก็ดับไฟที่ลุกขึ้นมาไม่ได้ มีแต่จะวิ่งลุกลี้ลุกลน มีกิริยาที่ไฟมันเผาบ้าน .เกิดขึ้น
คราวนี้เรามาดูความหมายของคำว่าจิตบ้าง
จิตคืออะไร
ตัวเราเป็นจิตดวงหนึ่งที่มาอาศัยอยู่ในกายเป็นสังขารที่ก่อตัวขึ้นมาด้วยอากาศธาตุ วิญญาณธาตุ ดิน น้ำ ลม ไฟ อายตนะสิบสอง พร้อมด้วยจิตรวมกันเป็นสังขาร อากาศธาตุ วิญญาณธาตุ ดิน น้ำ ลม ไฟ รวมตัวกันด้วยอายตนะที่ก่อตัวรวบรวมกรรมประกอบขึ้นมาจากกรรมที่ทำไว้ จิตนั้นเป็นสังขตที่พัวพันกับธาตุสี่อายตนะและอารมณ์
จิตเราจึงหลงวนเวียนกับโลกที่เกิดขึ้นในตน ยึดถือในสิ่งที่เกิดในตนทั้งอุปทาน อารมณ์ วิบากที่เกิดในตนในลักษณะอัตตา เป็นกิเลสที่ร้อยรัดสรรพสัตว์ไว้ด้วยนิสัยสันดานสัญชาติญาณให้จมอยู่ในเวรกรรม โดยมิมีสติตื่นขึ้นมาดูกลั่นกรองหาเหตุหาผลให้รู้แจ้งสิ่งที่เกิดในตนเป็นลักษณะของอารมณ์ที่เป็นศัตรูเข้ามาทำร้ายจิตของตน อารมณ์เหล่านี้ไม่มีตัวตน
หากจิตเรามีสติรู้สึกตัวระลึกรู้จักสิ่งที่เกิดในตนนั้นไม่มีตัวตน หากจิตไปยึดถืออารมณ์ไว้ ความเป็นตัวตนองอารมณ์ก็มีอิทธิฤทธิ์ต่อจิตของตน ต้องเป็นทาสของอารมณ์ ผู้ที่มีสติระลึกรู้ก็รักษาจิตของตนก็ระมัดระวังจิตของตนให้ปราศจากอารมณ์เข้ามาคลุกเคล้าจิตของตน ให้จิตอิสระจากอารมณ์ด้วยสติไม่ประมาทอารมณ์ที่เกิดในตนเพื่อมิให้เกิดกายกรรม วจีกรรม มโนกรรม
การปฏิบัติธรรม เพื่อให้รู้จักตัวเองหรือจิตของตัวเองจึงเป็นเรื่องยาก
การปฏิบัติธรรม เพื่อให้รู้จักตัวเองหรือจิตของตัวเองจึงเป็นเรื่องยาก
จิตยังเป็นที่อยู่ที่อาศัยของตัวกระทำและบุญบารมี
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
