15 ก.พ. เวลา 14:49 • ปรัชญา
สิ่งที่เรียกว่า ความรู้สึกนั้น มันเป็นอารมณ์ทั้งสิ้นที่เกิดขึ้นในเรือนกาย ความเจ็บปวด ความรู้สึกเจ็บก็เป็นอารมณ์ ..แม้แต่การนอนหลับก็เป็นอารมณ์ คราวนี้ จิตของเราที่อาศัยอยู่ในเรือนจำกายนี้ เป็นผู้ที่รับรู้ รับความความรู้สึกอะไรต่างๆ ความนึกคิดก็เป็นอารมณ์ อย่างที่พิมพ์ที่อ่านอยู่นี้ก็เป็นอารมณ์ มันเป็นอารมณ์ไปเสียทั้งหมด
หากเรา.สามารถปฏิบัติ ลดละอารมณ์ ไปเรื่อยๆ ให้จิตมีความเข้มแข็งขึ้นมา มีความขันติมากขึ้น ในทุกขเวทนาที่เกิดขึ้น จิตนั้นก็จะค่อยๆ แยกอารมณ์นั้นออกไป แล้วมันก็มีเรื่องราวที่เค้าว่า จิตนั้นมันอยู่ใต้อารมณ์อยู่ จิตนั่นไม่เป็นจิต เป็นทาสของอารมณ์
การที่จะไปเรียกรู้จัก อารมณ์..โลภโกรธหลง ..อารมณ์ต่างๆภายในกาย จึงต้องอาศัยการสร้างบุญกุศล ตามรอยคำสอนของพระพุทธเจ้า เราจึงจะรู้จักอารมณ์จริงๆ อาศัยจิตที่บุญกุศลบารมี สร้างบุญกุศลบารมีให้เกิดขึ้น.. เรื่องราวของอารมณ์ เราต้องศึกษาไปถึงตัวตนของอารมณ์นั้นมีลักษณะอย่างไร ต้องรู้จัก ..อารมณ์จริง แล้วก็จิตของเรา นั้นเป็นอย่างไร ไม่มีรู้จักอารมณ์ เราจะเอาปัญญาที่ไหน ..ไปละอารมณ์เกิดขึ้น
..เมื่อยังปฏิบัติเข้าไปถึงไม่ได้ ..เค้าก็แนะนำให้สร้างทานบุญกุศลช่วย ..จิตของเราให้บุญกุศลเกิดขึ้น ..ที่จะไปช่วยหนุนนำจิตของตัวเอง แล้วต้องทำให้มันถูกวิธีด้วย .จึงจะเกิดเป็นบุญเกิดขึ้น ..
โฆษณา