บทนี้มีความหมาย (ผมเข้าใจ) ว่า
เมื่อทำในใจไม่ดีแล้ว คนเราย่อมเป็นทุกข์เมื่ออยู่กับผู้ต่ำกว่าตนอย่างนี้ว่า คนนี้ต่ำกว่าเรา ด้อยกว่าเรา ในทางฐานะ ชาติตระกูล กริยามารยาท เหล่านี้เป็นต้น เป็นคนน่าเกลียด น่ารังเกียจ อยู่ร่วมแล้วเราย่อมอึดอัดขัดใจ อย่างนี้คือความเป็นทุกข์จากการอยู่ร่วมกับผู้ต่ำกว่าเรา
เมื่อทำในใจไม่ดีแล้ว คนเราย่อมเป็นทุกข์จากการอยู่ร่วมกับผู้สูงกว่าเราอย่างนี้ว่า คนนี้สูงกว่าเรา อำนาจเหนือกว่าเรา ทั้งยศ ฐานะ ชาติตระกูล จรรยามารยาท เป็นต้นสูงกว่าเรา หากเราวางตัวไม่ดีก็ถูกตำหนิ ถูกเบียดเบียนในทางต่างๆ มีการดูถูก การสบประมาทเป็นต้น ต้องระมัดระวังอยู่เสมอๆ อยู่ร่วมแล้วย่อมอึดอัดขัดใจ อย่างนี้คือความเป็นทุกข์จากการอยู่ร่วมกับผู้สูงกว่าเรา
และเมื่อคนเราทำในใจไม่ดีแล้ว ย่อมเป็นทุกข์จากการอยู่ร่วมกับคนผู้เสมอกับเราอย่างนี้ว่า คนนี้เสมอกับเรา เราจะคอยจับผิดเขา หรือคนนี้เสมอกับเรา เขาจะคอยจับผิดเรา หรือคนนี้เสมอกับเรา เราจะแข่งขันชิงดีกันให้รู้ดำรู้แดงในเรื่องนั้นๆ (การแข่งขันกันจะมีเฉพาะในระหว่างผู้ที่คิดว่าตนเท่ากันเพียงเท่านั้น จะไม่มีในกรณีอื่นๆ) อย่างนี้คือความทุกข์จากการอยู่ร่วมกับผู้เสมอกัน
ดังนั้น จึงมีคาถาบทหนึ่งกล่าวถึงการลดอัตตาเป็นทำนองๆ ว่า "ความคิดว่าเราสูงกว่าเขา เราต่ำกว่าเขา เราเสมอกับเขา อย่างนี้ไม่มี" ผมจึงเข้าใจเรื่องความทุกข์จากการอยู่ร่วมกับผู้เสมอกันด้วยนัยแบบนี้
อา... ชงเองกินเองซะอย่างนั้น 😜
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
