22 ก.พ. เวลา 15:59 • ครอบครัว & เด็ก
เศร้าให้พอแล้วเริ่มต้นใหม่ค่ะ คนเราสิ้นสุดความเป็นสามีภรรยาได้ ไม่รักก็เลิก ดีกว่าอยู่ด้วยกันแล้วเจ็บปวด ซึ่งบางครั้งก็ทำให้ลลูกไม่มีความสุข สามี ภรรยาเลิกกันได้แต่หยุดความเป็นพ่อแม่ไม่ได้ พูดคุยกันกับพ่อของลูกถึงบทบาทหน้าที่แต่ละคน
รักษาความรู้สึกลูกค่ะ ยังไงก็ช้ำ แต่ไม่ให้เจ็บหนัก สื่อสารกับเด็ก บอกลูกให้เหมาะสมกับวัย ที่สำคัญคือ อย่าทำให้เด็กๆรู้สึกว่าเขาเป็นสาเหตุให้พ่อกับแม่เลิกกัน ใช้ภาษาสื่อสารตามวัยค่ะ พูดง่ายๆ ให้เด็กเข้าใจ เช่น ตอนนี้พ่อกับแม่เรากลับมาเป็นเพื่อนกันแล้ว เลยไม่ได้อยู่บ้านเดียวกัน แต่พ่อกับแม่ยังรักหนูเหมือนเดิม
คอยสังเกตอาการและความรู้สึกลูก เปิดโอกาสให้แกได้ซักถาม ตอบเท่าที่ควรบอก หลีกเลี่ยงคำพูดเชิงลบต่ออีกฝ่าย และนั่งร้องไห้ด้วยกัน กอดกันได้ค่ะ นั่นคือการเยียวยากันและกัน
การจะให้เด็กใกล้ชิดพ่อแค่ไหน อาจต้องพิจาณาตามความประพฤติคุณพ่อด้วยค่ะ บางคนเป็นพ่อได้ ใกล้ชิดลูกได้ บางคนเป็นได้แค่ทำให้เกิด ไม่เกลียดแต่ไม่ต้องใกล้ชิดกันก็ได้ ยิ่งถ้าเคยใช้ความรุนแรงกับเรา กับลูก หรือเสพยาไม่ต้องให้ใกล้เลยค่ะ เรามีสิทธิ์ปกป้องลูกจากความรุนแรง เจ้าชู้ยังพอให้เป็นพ่อของลูกได้ แต่ถ้าติดยา ใช้ความรุนแรง ก้าวร้าว เสี่ยงเกินไปกับการปล่อยเด็กไว้กับคนกลุ่มนี้
สู้ค่ะ หาตังค์ หาความรู้เรื่องการเงินพื้นฐาน วางแผนการเงินดีๆ
เราสามารถใช้เวลาไปกับลูกได้เสมอ อาจต้องคอยหาเวลาไม่จำเป็นต้องแยกเด็กออกตลอดเวลา เช่น เวลาทำงานบ้าน ชวนลูกมาทำด้วยได้ แบ่งงานให้เขาทำตามวัย ทำด้วยกันทุกวัน ทำกับข้าวด้วยกัน ทานด้วยกัน นอนด้วยกัน แม่นั่งทำงาน ลูกนั่งเล่นใกล้ๆ แม่คอยดู
เหนื่อยมาก นอนบนพื้นให้ลูกมาไต่เล่นตามตัว อ่านนิทานให้ฟังทุกวันวันละครึ่งชั่วโมงก็ยังดี หากิจกรรมพักผ่อนด้วยกัน เพราะเขาหนึ่งขวบครั้งเดียว สองขวบครั้งเดียว ห้าขวบครั้งเดียว ….ผ่านไปแล้ว มีเงินรวยมากก็กลับมาแก้ไขอะไรคืนไม่ได้ อดทนเหนื่อยเจียนตายในช่วงแรกเพื่อให้เขาเติบโตตามปกติสมวัยทั้งร่างกายและจิตใจ แม้ครอบครัวไม่ได้เป็นแบบในฝัน …เราทำได้
ให้กำลังใจตัวเอง เรามองตัวเองยังไง มองภาพอนาคตเราและลูกยังไง เรามองลูกแบบไหน เราจะสร้างทุกอย่างให้มันออกมาเป็นแบบนั้นด้วยมือเรา …. ผู้หญิง แกร่งและเก่งกว่าที่เราคาดคิดเสมอ
หาเวลาพักผ่อนให้ตัวเอง ปลีกวิเวกสงบใจบ้าง เพื่อการปล่อยวางความเครียดในแต่ละวันที่มีทุกวัน จะได้ไม่สะสมค่ะ
ทุ่มเทกับลูกแค่ไหนก็ตาม สุดท้ายก็ต้องปล่อยวางเป็น
ปรับใจ ปรับมุมมอง ปรับแง่คิด แล้วเริ่มต้นชีวิตใหม่ …หาตังค์ เก็บตังค์ ใช้จ่ายให้รอบคอบค่ะ เงินซื้อความสุขที่แท้จริงไม่ได้ แต่ไม่มีตังค์ก็ลำบาก เราต้องรอด ลูกต้องรอด
และอย่าให้ใครเข้ามาในชีวิตเพราะเหงา หรือเพราะหวังพึ่งพา ถ้าจะเริ่มต้นใหม่เราต้องแข็งแรงพอที่จะมองออกว่าคนนั้นๆเป็นอย่างไร และลูกเราต้องมีความสุข เป็นแม่เลี้ยงเดี่ยวไม่ง่ายเลย แต่ทำได้ค่ะ
โฆษณา