ทฤษฎีการพัฒนาและการเจริญเติบโตทางเศรษฐกิจ | เศรษฐศาสตร์การเมือง ตอน 24
การพัฒนาและการเติบโตทางเศรษฐกิจเป็นปรากฏการณ์ที่ซับซ้อนซึ่งได้รับอิทธิพลจากปัจจัยต่างๆ รวมถึงสภาวะทางการเมือง สังคม และเศรษฐกิจ ในบทความนี้ผมจะพาท่านมาสำรวจทฤษฎีการพัฒนาและการเติบโตทางเศรษฐกิจจากมุมมองเศรษฐศาสตร์การเมือง เศรษฐศาสตร์การเมืองมุ่งเน้นไปที่การทำงานร่วมกันระหว่างปัจจัยทางการเมืองและเศรษฐกิจ
โดยตระหนักว่าสถาบันและนโยบายทางการเมืองเป็นตัวกำหนดผลลัพธ์ทางเศรษฐกิจ เราจะมาพูดคุยกันเกี่ยวกับทฤษฎีที่สำคัญภายในกรอบนี้และตรวจสอบความหมายของทฤษฎีเหล่านี้เพื่อทำความเข้าใจพลวัตของการพัฒนาและการเติบโตทางเศรษฐกิจกันนะครับ...
เศรษฐกิจการเมืองแบบคลาสสิก
เศรษฐศาสตร์การเมืองแบบคลาสสิกซึ่งบุกเบิกโดย อดัม สมิธ และ เดวิด ริคาร์โด ได้วางรากฐานสำหรับการทำความเข้าใจความสัมพันธ์ระหว่างการเมืองและเศรษฐกิจ พวกเขาเน้นบทบาทของตลาดเสรี ความเชี่ยวชาญ และความได้เปรียบเชิงเปรียบเทียบในการส่งเสริมการเติบโตทางเศรษฐกิจ ตามมุมมองนี้ การพัฒนาเศรษฐกิจขับเคลื่อนด้วยการแสวงหาผลประโยชน์ส่วนตน ซึ่งถูกชี้นำโดยกลไกตลาดที่มองไม่เห็น ในมุมมองของพวกเขา รัฐบาลควรรับรองการคุ้มครองสิทธิในทรัพย์สินและการบังคับใช้สัญญาเป็นหลัก
ทฤษฎีการพึ่งพา
ทฤษฎีการพึ่งพาเกิดขึ้นในช่วงกลางศตวรรษที่ 20 เพื่อตอบสนองต่อข้อบกพร่องของเศรษฐกิจการเมืองแบบคลาสสิก โดยระบุว่าความด้อยพัฒนาของบางประเทศเป็นผลมาจากการพึ่งพาทางเศรษฐกิจของประเทศที่ก้าวหน้ากว่า ตามทฤษฎีการพึ่งพาอาศัยกัน ความสัมพันธ์ในอดีตของอาณานิคมและการครอบงำอย่างต่อเนื่องของบรรษัทข้ามชาติทำให้การพึ่งพาอาศัยกันนี้ยืดเยื้อ พวกเขาโต้แย้งว่าประเทศที่พัฒนาแล้วดึงทรัพยากรและขูดรีดแรงงานราคาถูกจากประเทศกำลังพัฒนา ขัดขวางความก้าวหน้าทางเศรษฐกิจของพวกเขา
ทฤษฎีการปรับปรุงให้ทันสมัย
ตรงกันข้ามกับทฤษฎีการพึ่งพา ทฤษฎีความทันสมัยเสนอว่าการพัฒนาเศรษฐกิจเป็นผลมาจากปัจจัยภายใน เช่น ความก้าวหน้าทางเทคโนโลยีและการเปลี่ยนแปลงทางสังคม ทฤษฎีนี้เกิดขึ้นในยุคหลังสงครามโลกครั้งที่ 2 โดยเน้นย้ำถึงบทบาทของการพัฒนาอุตสาหกรรมและการขยายตัวของเมืองในการส่งเสริมการเติบโตทางเศรษฐกิจ นักทฤษฎีการปรับปรุงให้ทันสมัยโต้แย้งว่าสังคมจำเป็นต้องผ่านการเปลี่ยนแปลงโครงสร้างหลายครั้ง รวมถึงการเปลี่ยนจากเศรษฐกิจเกษตรกรรมเป็นเศรษฐกิจอุตสาหกรรม การขยายตัวของการศึกษา และการรับเอาสถาบันประชาธิปไตยมาใช้
ทฤษฎีสถาบัน
ทฤษฎีสถาบันเน้นความสำคัญของสถาบันทางการเมืองและเศรษฐกิจในการพัฒนาเศรษฐกิจ สถาบันต่างๆ รวมถึงกฎหมายที่เป็นทางการ ข้อบังคับ และบรรทัดฐานที่ไม่เป็นทางการ มีอิทธิพลต่อพฤติกรรมของบุคคล สร้างแรงจูงใจหรือข้อจำกัดสำหรับกิจกรรมทางเศรษฐกิจ ในมุมมองนี้ สถาบันที่มีประสิทธิผลซึ่งส่งเสริมสิทธิในทรัพย์สิน บังคับใช้สัญญา และประกันเสถียรภาพทางการเมืองเป็นสิ่งจำเป็นสำหรับการพัฒนาเศรษฐกิจที่ยั่งยืน แนวทางสถาบันยังเน้นบทบาทของสถาบันแบบมีส่วนร่วมที่ให้โอกาสที่เท่าเทียมกันสำหรับทุกคนในสังคม
เศรษฐศาสตร์สถาบันใหม่
เศรษฐศาสตร์สถาบันใหม่ (NIE) สร้างจากทฤษฎีสถาบันและมุ่งเน้นไปที่การวิเคราะห์ธุรกรรมทางเศรษฐกิจและประสิทธิภาพของสถาบัน นักวิชาการของ NIE ให้เหตุผลว่าการออกแบบสถาบันและการลดต้นทุนการทำธุรกรรมมีความสำคัญต่อการพัฒนาเศรษฐกิจ พวกเขาสำรวจว่าสถาบันมีวิวัฒนาการ ปรับตัว และล้มเหลวในบางครั้งอย่างไร และสิ่งนี้มีอิทธิพลต่อผลลัพธ์ทางเศรษฐกิจอย่างไร NIE เน้นความสำคัญของสิทธิในทรัพย์สิน กลไกการบังคับใช้สัญญา และบทบาทของสถาบันนอกระบบในการสร้างพฤติกรรมทางเศรษฐกิจ
โดยสรุป : ทฤษฎีเศรษฐศาสตร์การเมืองนำเสนอข้อมูลเชิงลึกอันมีค่าเกี่ยวกับความสัมพันธ์ที่ซับซ้อนระหว่างการเมืองและเศรษฐศาสตร์ในบริบทของการพัฒนาและการเติบโตทางเศรษฐกิจ เศรษฐศาสตร์การเมืองแบบคลาสสิก ทฤษฎีการพึ่งพา ทฤษฎีความทันสมัย ทฤษฎีสถาบัน และเศรษฐศาสตร์สถาบันใหม่ ล้วนให้มุมมองที่แตกต่างกันเกี่ยวกับแรงผลักดันที่อยู่เบื้องหลังการพัฒนาเศรษฐกิจ ทฤษฎีเหล่านี้เน้นความสำคัญของปัจจัยต่างๆ เช่น ตลาดเสรี มรดกจากยุคอาณานิคม การเปลี่ยนแปลงภายใน สถาบัน และต้นทุนการทำธุรกรรม
การทำความเข้าใจทฤษฎีเหล่านี้ช่วยเพิ่มความเข้าใจของเราเกี่ยวกับความท้าทายและโอกาสที่ประเทศต่าง ๆ ประสบเพื่อพัฒนาและเติบโตทางเศรษฐกิจอย่างยั่งยืน ด้วยการวิเคราะห์การทำงานร่วมกันของปัจจัยทางการเมืองและเศรษฐกิจ ผู้กำหนดนโยบายและนักวิชาการสามารถกำหนดกลยุทธ์เพื่อส่งเสริมความก้าวหน้าทางเศรษฐกิจที่ครอบคลุมและเท่าเทียมกันครับ... ^_^
ครูพี่ลี ดลรวี ภัทรกุลพิมล
Website : http://www.dolravee.com/
Facebook : https://goo.gl/qNF1ak
Youtube : https://goo.gl/F6d8A4
- 1
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
