ขออนุญาตแชร์บทความของ นพ.ประเสริฐ ผลิตผลการพิมพ์ ซึ่งได้ตอบคุณแม่ท่านหนึ่งเรื่องลูกเรียนไม่เก่ง
เวลาเราพบเด็กเรียนไม่เก่ง เราพยายามเข็นเป็นเรื่องถูกต้อง ความยากคือเราต้องรู้ว่าควรหยุดเมื่อไรด้วย
หากเด็กคนหนึ่ง อย่างไรก็ไปไม่ได้ เพราะอะไรก็ตาม เช่น ไม่ขยัน หรือ สติปัญญาไม่ไป และคุณแม่คิดว่าตนเองก็ทำสุดฝีมือแล้ว กับสังเกตว่าลูกก็ทำสุดฝีมือแล้วเช่นกัน การผลักต่อไป ผมเห็นว่าเด็กมีแต่เสียกับเสีย
เด็กตีกัน เป็นนักเลง เพราะเขาทำเช่นนั้นแล้วได้ self-esteem คืนมา ในเมื่อเรียนไม่เก่ง ทำอย่างอื่นก็ไม่เป็น การตีกันทำง่าย ได้รับคำชมจากเพื่อนฝูงเขาก็ทำ ซึ่งแท้จริงแล้วเขาไม่อยากเป็น สังคมต้อนพวกเขาไปทางนั้นกันเอง
การศึกษาช่วยกันต้อนพวกเขาด้วย อีกอย่างสังคมก็มิได้แบ่งข้างชัดขนาดนั้น สอบติดรร.ดังได้มีแต่เด็กดี สอบไม่ติดพบแต่เด็กเลว ไม่จริงหรอกครับ
กลับมาที่ลูกคุณแม่ อ่านข้างบนซ้ำๆให้เข้าใจ แล้วพรุ่งนี้หาอะไรที่เขาชอบ เขาทำได้และรักจะทำให้เจอ มีกิจกรรมอีก 108-1009 ข้างนอกโรงเรียน หาเวลานั่งคุยกับเขาดีๆว่าเราเข้าใจที่เขาลำบากกับการเรียน แม่อยากให้ลูกมีความสุขกับอะไรบางอย่าง ลูกอยากทำอะไรบอกแม่ได้
คุยจริงๆเปิดใจให้กว้าง แล้วส่งเสริมเขาได้ทำ
ก) เมื่อเขาได้ทำสิ่งที่เขารัก เขาจะได้ self-esteem กลับมา ที่โหล่ก็ใช่ แต่รักตัวเอง เขาอาจจะพุ่งสู่เส้นทางใหม่ที่คุณแม่นึกไม่ถึงและทำได้ดี
ข) เมื่อเขารักตัวเองมากขึ้น โดยทั่วไปเขาจะห่วงผลการเรียนมากกว่าเดิม เพราะรักตัวเองแล้ว จากเดิมเกลียดตัวเอง เขากลับจะมุมานะฮึดสู้อีกครั้งหนึ่ง ข้อนี้เห็นมาแล้วหลายคน แต่ขั้นแรก ทำให้เขารู้สึกดีกับตัวเองให้ได้ก่อน
ค) กรณีของคุณแม่สำคัญ อย่าปล่อยไปตามยถากรรม ผมห่วง เราเป็นแม่ที่ไม่เก่ง? ไม่จริงหรอก อดีตคืออะไรที่เราทำดีที่สุดเสมอ เวลานั้น สถานการณ์นั้น เราได้แค่นั้น ย้อนไปก็ได้แค่นั้น ผมไม่สนใจอดีต เสียเวลา ดูวันนี้ และไปข้างหน้า self-esteem ของแม่จะดีขึ้นด้วย คอยดูสิครับ
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
