2 มี.ค. เวลา 18:54 • สัตว์เลี้ยง

นิทานก่อนนอน

สงคราบจบแล้ว ขณะนางโพมี่อยู่บนรถไฟฟ้าก็สังเกตุเห็นคน ๆ นึง
"คนนั้นต้องเป็นทหารที่ฆ่าลูกเราตอนช่วงสงครามแน่นอน" นางโพมี่พูดกับสามี
สามี "งั้นจับตัวมันไปกัน"
ทั้ง 2 จึงคว้าตัวคนนั้นและกระโดดลงจากรถไฟไป ณ ถนนใจกลางเมือง
โพมี่ "เราจะจับเจ้ามัดไว้กับเสา และทรมานให้สาสมกับที่เจ้าได้ฆ่าลูกเราไป"
คนโดนจับ "ไม่ประเจิดประเจ้อไปหน่อยเหรอ แทนที่จะเอาเราไปไว้ในห้องใต้ดินไรงี้"
สามี "ไม่เถียงเรื่องฆ่าลูก แสดงว่าเจ้าทำจริงแน่นอน"
คนโดนจับ "เป็นเรื่อง ๆ ไปไม๊? ให้พูดพร้อมกันทุกเรื่องเลยรึ"
ตอนนั้นเองตำรวจก็เดินมา
ตำรวจ "เจ้า 2 คนทำงี้ไม่ได้"
คนโดนจับ "น่ะเห็นมะ ขนาดตำรวจยังเห็นด้วยกะเราเลย"
ตำรวจ "บ้านตาเรามีห้องใต้ดินอยู่"
สามี "ดี งั้นไปกัน"
ทั้ง 4 ก็มาถึงบ้านละ
ตำรวจ "บ้านเงียบผิดปกติ เหมือนมีเรื่องไม่ดีเกิดขึ้น"
คนโดนจับ "พังประตูเข้าไปดูเลยมะ?"
โพมี่ "เราได้สั่งรถยกมายกบ้านแล้ว"
ไม่ทันขาดคำรถก็ยกบ้านทั้งหลังออกไป
ตำรวจ "ตาเราหายไป"
สามี "กลัวโดนตาว่าสินะ เข้าใจ"
ทั้งหมดก็เดินลงบันไดลงไปห้องใต้ดิน ก็พบกับตานอนตายอยู่
คนโดนจับ "ไม่โดนตาว่าแล้วนะ ยินดีด้วย"
โพมี่ "ไม่ใช่เรื่องนี้เปล่า?"
ตำรวจ "ใช่ เรื่องที่ควรสนใจตอนนี้คือ"
สามี "เรื่องตาไม่โดนฆ่าแต่ตายได้ยังไงใช่ม่า"
คนโดนจับ "ทำไมแน่ใจว่าไม่ใช่การโดนฆ่า?"
ตำรวจ "เอาทีละคำถามดิ คำถามว่าตายได้ไงมาก่อนก็คิดอันนี้ก่อนละกัน ตามลำดับ"
โฆษณา