เรื่องของบุญกุศลบารมีนั่นมักแตกต่างกัน สติปัญญาของจิต ไม่ใช่แค่สมองที่รู้จักจำ คิดคำนวน อยากได้ อย่างเป็นอย่างนั้นอย่างนี้ เรามาองค์พระสิทธัตถะ ในเรื่องการทำนาย ..ที่ว่าอยู่ทางโลกจะเป็นจักรพรรดิ อยู่ทางธรรมก็จะเป็นพระศาสดา ด้วยปัญญาธรรม ที่ท่านสะสมมา ก็ทำให้ท่านมองไม่เห็น ทรัพย์สินเงินทอง ยศฐาน บรรดาศักดิ์ ข้าทาสบริวาร
ที่ท่านอาศัยอยู่นั่น เป็นตัวกรรมที่ให้จิตพัวพันอยู่ ทำให้ต้องมาเกิดๆตายๆไม่จบสิ้น มีทรัพย์สิน มีเวียง มีพ่อมีแม่ ข้าทาสบริวารก็ต้องตาย มีแล้วได้ประโยชน์อะไร มีแล้วยึด ก็ต้องตายพลัดพรากจากกันไป ..แล้วเรื่องการสละความยึดถือทรัพย์สินเงินทอง สามีบุตรธิดา ท่านก็ทำมาตั้งแต่เป็นพระเวสสันดร ..แต่ท่านก็ทิ้งไม่หมด ตัดไม่ขาดต้องหวนกลับมาเวียงวัง จึงต้องกลับมาเกิดอีก .
คราวนี้ท่านเกิดในวัง ก็ทิ้งอีก ที่เกิดในเวียงวัง ก็ด้วยบุญกุศลที่ท่านสะสมมา ให้เกิดในสถานที่ มีทรัพย์สินเงืน ข้าทาสบริวาร
แล้่วที่ว่า บุญกุศลยิ่งทำก็ยิ่งร่ำรวย นั้นหมายความว่า ชาตินี้จน ชาติหน้าก็ร่ำรวย ชาติไหนเกิดมารวย แต่กลับตระหนี่ ..ทำบุญให้ทานไม่เป็น ชาติหน้าก็กลับเป็นคนจน แล้วในอดีตชาติ เรื่องก็สะสมบุญกุศล ..ก็ยิ่งทำให้ท่านเกิดมาเพิ่มพูนทรัพย์สินเงินทอง แล้วท่านก็เอาทรัพย์สินเงินทองนั้นมาแปรเป็นทานบุญกุศลบารมี
ท่านก็สะสมของท่านมาในแต่ละชาติที่เกิดมา จนมาชาติสุดท้าย ท่านก็เกิดมาร่ำรวย ..บุญกุศลบารมี ขณะเดียวจิตของท่านก็เป็นบารมี สามารเห็นทรัพย์สินเงินทอง ยศฐานบรรดาศักดิ์นั้นเป็นกรรม ทำให้เกิดเป็นตัวกรรม นำพาจิตให้เกิดตาย ด้วยสติปัญญาของท่านที่มองเห็นสิ่งเรานี้ เป็นกรรม ท่านจึงต้องหนีไปอยู่ป่า ด้วยปัญญาธรรมที่ท่านมีมา จิตอย่างพวกเราไปอยู่ป่าคนเดียวไม่ได้ ไปอยู่แบบคนจน ไม่มีทรัพย์สินเงินทอง มันทำไม่ได้ หรอก เพราะจิตยังไม่มีบุญกุศล พอที่จะตัดขาดสิ่งที่ยึดถือไปได้ ..
เราลองไปดู เรื่องคาถาของเงินทอง ..เจ้าชายสิทธัตถะท่านทิ้งทรัพย์สมบัติเงินทอง แต่สมัยนี้ ..เค้าทำตรงข้ามกับที่ เจ้าชายสิทธัตถะทรงกระทำ เพราะคนมันโลก มันก็มุ่งหวังไปอยู่ที่เสาะแสวงหาทรัพย์สินด้วยความโลภ ถ้าไม่มีความโลภปรุงแต่งเยากได้ ทันก็ไม่ทะเยอไปหามาหรอก แล้วความโลภนั้น ยิ่งร่ำรวย ก็ยิ่งโลภมาก มันหยุดได้เสียเมื่อไหร่ แก่จนใกล้จะเข้าโลง เจ็บป่วยแถบตาย ลมหายใจเข้าออกก็โลกไม่สิ้นสุด ..ไปจนหมดลม
แล้วไอ้คนมีทรัพย์สินเงินทองมาก เวลาไปทำอะไรไม่ดี .มีความผิด ..ไม่ถูกทำนองครองธรรม มันใช้สติปัญญาของมันแบบไหนกัน . มันใช้เพื่อความเห็นแก่ได้เห็นแก่ตัวที่เคยชินเป็นนิสัย .สติปัญญาของเค้ามันคับแคบ .จมอยู่กับอารมณ์โลภทะเยอทะยาน ไม่เคยหยุดพัก อารมณ์มันก็ปั่นหมุนให้สร้างกรรม มากมายก่ายกอง ..สติปัญญาของความโลภ ..สิ่งที่ได้มีแต่กรรม
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
