ที่เป็นไปได้มากที่สุดก็คือ ความรักของบิดามารดาที่มีต่อบุตรธิดาของตัวเอง สามารถพูดได้เต็มปากว่ารักคนอื่นมากกว่ารักตัวเองได้จริงๆก็คือความรักของพ่อแม่ที่มีต่อลูกนี่แหละครับ แต่ก็ไม่เสมอไปเพราะพ่อแม่บางคนก็ระยำ
ส่วนความรักแบบอื่น มันไม่จีรังยั่งยืนและมีการเปลี่ยนแปลงไปเสมอตามเหตุปัจจัยที่เกิดขึ้น
ความรักเป็นสิ่งที่เราบิ๊วขึ้นมา แล้วเราต่อยอดด้วยความคิดด้วยการปรุงแต่งและสานสัมพันธ์ไปเรื่อยๆ วันหนึ่งความรักจะเปลี่ยนแปลงไปอย่างแน่นอน ไม่ทางใดก็ทางหนึ่ง ความรักแท้ก็มีจริงแต่ว่ามันไม่จีรัง
จะมีใครเล่ารักตัวเรามากกว่าตัวของเราเอง ผู้ที่รักตัวเองเข้าใจตัวเอง จึงขึ้นชื่อว่ารักตัวเองได้อย่างถึงที่สุด ไม่มีใครอื่นหรอกครับที่จะรักเราได้อย่างถึงที่สุด ตนแลเป็นที่พึ่งแห่งตน ใครไหนเล่าจะเป็นที่พึ่งได้ คุณว่าจริงไหม
ความรักนั้นส่วนใหญ่แล้วมนุษย์มักมีเงื่อนไข คือรักที่ต้องการบางอย่างแลกเปลี่ยนและตอบแทนซึ่งกันและกัน หากอีกฝ่ายเปลี่ยนแปลงไปหรือแสดงความเห็นแก่ตัว ความรักที่มีเงื่อนไขก็จบลงด้วยความแค้น และแปรเปลี่ยนเป็นอย่างอื่น หรือใช้กำลังบังคับอีกฝ่ายให้เป็นไปในทิศทางที่ต้องการ มันจึงอุดมไปด้วยสิ่งที่ซ่อนเร้นด้วยความทุกข์ และหลอกสัตว์โลกในรูปแบบของความรักที่มีเชื้อมาจากตัณหา และจบลงด้วยความรุนแรงเสมอ เพราะสิ่งเหล่านี้คือการหลอกใช้ของตัณหาครับ
ส่วนความรักที่ปราศจากเงื่อนไข ต้องรักด้วยปัญญา และสามารถวางอุเบกขาได้เสมอ เมื่อสิ่งที่ไม่สามารถควบคุมได้แปรเปลี่ยนไปตามเหตุปัจจัยของธรรมชาติที่เป็นธรรมดาของโลก แต่ความรักนั้นก็ยังคงเดิมไม่ต้องการเงื่อนไขใดๆ แต่ไม่ใช่รักแบบถวายหัวจนไร้ปัญญา ไร้ขอบเขต จนทำร้ายตัวเองนั้นขึ้นชื่อว่าความรักของคนไม่ลืมหูลืมตา คือรักแบบมืดบอดไร้ด้วยปัญญานั่นเอง ความรักแบบไร้เงื่อนไขส่วนใหญ่แล้วจะอยู่ในบุคคลที่เป็นอริยะ มีความลึกซึ้งและปัญญาและเข้าใจความเป็นจริง จึงเข้าใจว่าความรักนั้นไม่ต้องมีเงื่อนไขครับ
ความรักนั้น สภาพแท้จริงของมันคือความทุกข์ทนนั่นเอง จงสละซึ่งความรักซะเถอะ ความรักในโลกนี้มันซ่อนเร้น เปรียบเสมือนดอกกุหลาบที่ถูกฉาบทาด้วยน้ำผึ้ง แต่แฝงไปด้วยหนามแหลม เมื่อเราลิ้มลองก็บอกว่าหวานอร่อยดี เลีย 1 ที หนามก็บาดปาก 1 ที นี่คือสิ่งปรุงแต่งที่หลอกล่อสัตว์โลกให้ไปติดกับดักของตัณหาที่ซ่อนไว้ด้วยคำว่ารัก ต้องทุกข์ใจกับปัญหาสารพัด ตั้งท้องคลอดลูก เจ็บปวดกับความรักที่ไม่เป็นดั่งใจ มีแต่ภาระซ่อนเร้นมากมาย ต้องรักษาหน้าตาชื่อเสียง ทุกข์ใจกับลูกเต้า ผัวเมียที่ไม่ได้ดั่งใจ
เราถูกหลอกล่อด้วยค่านิยมที่จอมปลอม โพสต์รูปถ่ายใน facebook ความรักที่อบอุ่น แต่เบื้องหลังแทบฆ่ากันตาย มีปัญหาการเงินที่หมุนเงินไม่ทัน เพราะใครๆก็อยากได้ดี อยากเป็นที่ยอมรับ อยากโชว์ อยากอวด มันจึงกลายเป็นสังคมจอมปลอมที่อุดมไปด้วยความไร้ปัญญาและความจริงใจ ต้องรักษาเกียรติและหน้าตาที่หลอกลวง
ทุกอย่างถูกซ่อนเร้นและหลอกล่อให้สัตว์โลกไปติดกับดัก ทำให้เราเป็นทาสอยู่ในโลกนี้เวียนว่ายไม่รู้จักจบสิ้น และจากโลกนี้ไปด้วยความทุกข์ใจ นี่แหละคือความรักของโลก และไม่มีอะไรจีรังยั่งยืน สิ่งนี้คือความจริงที่มิอาจปฏิเสธได้ และแปรเปลี่ยนไปได้เสมอ ความรักจึงเป็นสิ่งที่น่ารังเกียจสำหรับบุคคลที่เป็นอริยะ ผู้เห็นภัยแห่งวัฏสงสาร
เราสามารถรักคนอื่นมากกว่าตัวเราได้จริงๆเหรอ หรือว่าการที่เรารักคนอื่น ก็เพราะว่าเรารักตัวเอง เพราะอยากได้เขามาเป็นของเราหรือเปล่า เมื่อเราลองคิดทบทวนถึงแก่นแท้ของมัน ที่มันแอบซ่อนบางอย่างไว้ในจิตใต้สำนึก เราจึงคิดว่ามันไม่ใช่ของจริงเลยสักนิดเดียว
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
