Blockdit Logo
Blockdit Logo (Mobile)
สำรวจ
ลงทุน
คำถาม
เข้าสู่ระบบ
มีบัญชีอยู่แล้ว?
เข้าสู่ระบบ
หรือ
ลงทะเบียน
อ
อาทิตย์เรือนสิบ
•
ติดตาม
13 มี.ค. เวลา 09:53 • ความคิดเห็น
ที่สุดแล้ว คำว่า "ตัวเรา" คืออะไรกันแน่ ผมวานผู้รู้ช่วยสงเคราะห์ความสงสัยในความใคร่รู้ของผมทีครับ ขอคำตอบที่ the best และเข้าใจง่ายทีครับ ขอให้ผลบุญกุศลในการอธิบายธรรมะนี้ จงมีแด่ท่านทั้งหลาย สาธุ ?
ตอบตามความเข้าใจส่วนตัวนะคะ
"ตัวเรา" คือความยึดของ"จิต" ที่มีต่อ"กาย"ที่จิตดวงนั้นๆได้เข้ามาอยู่ด้วยกัน เป็นส่วนหนึ่งของกันและกันนับแต่เกิดจนตาย
"ตัวเรา"
มาจากการรวมกันของ"กาย"และ "จิต"
โดย"จิต"รับรู้สิ่งที่"กาย" รับรู้ ผ่านรูป รส กลิ่น เสียง สัมผัส เข้าสู่สมองและประมวลผลร่วมกัน บันทึกเอาไว้เหมือนกัน และมักตอบสนองออกไปโดยใช้"จิต" นำ หรือที่เราชอบพูดกันว่า "จิตเป็นนาย กายเป็นบ่าว"
การตอบสนองที่ใช้ "จิต" นำนั้น จิตมักจะใช้สิ่งที่ถูกบันทึกและสะสมอยู่ภายใน ( ทั้งจากที่ผ่านการเกิดและดับของเหตุการณ์ หรือผ่านการเกิด และดับของ"กาย" ที่"จิต"ได้อาศัยอยู่ด้วยมานับครั้งไม่ถ้วน ขณะที่"สมอง"จะบันทึกได้เพียงช่วงชีวิตเดียว ) มาทำการปรุงแต่งข้อมูลที่รับจากสมอง และสั่งให้ "กาย"ตอบสนองตามสิ่งที่"จิต"ต้องการ
"กาย" กับ "จิต" จึงมีความสัมพันธ์ต่อกัน ทำงานร่วมกัน เติบโตขึ้นพร้อมกัน นับแต่เกิดจนตาย
สิ่งที่"จิต"สั่ง"กาย"ให้กระทำในขณะนี้ เวลานี้ หรือวันนี้ หรือที่เรียกว่า"กรรม"นั้นจะส่งผลต่อสิ่งที่เรียกว่า"ตัวเรา"ต่อไปในอนาคต เพราะกรรมหรือการกระทำเป็นพลังงานอย่างหนึ่ง เมื่อส่งพลังงานอะไรออกไป ย่อมได้รับพลังงานแบบนั้นกลับมาไม่ทางใดก็ทางหนึ่ง ไม่วันใดก็วันหนึ่ง ( action = reaction )ตามหลักวิทยาศาสตร์
ในช่วงชีวิตหนึ่ง คนเราทำกรรมไว้มากมายทั้งกรรมดีกรรมไม่ดี และเมื่อกรรมโดยรวมในหนึ่งช่วงชีวิตถูกประมวลผลขณะที่ "กาย" และ"จิต" กำลังจะแยกกันจากการที่กายแตกดับ กรรมที่ถูกประมวลผลนี่แหละที่จะส่ง"จิต" ไปยังภพภูมิที่เหมาะสมกับกรรมที่ได้ทำมา ต่อเนื่องเรื่อยไปไม่สิ้นสุดรอบแล้วรอบเล่า เหมือนวนอยู่ในวงกลม หรือที่เรียกกันว่า "สังสารวัฎ" จนกว่าเราจะหาทางออกจากวงกลมนี้หรือที่เรียกว่าออกจากการเวียนว่ายตายเกิดได้
และการจะออกจากการเวียนว่ายตายเกิดหรือสังสารวัฏได้ เราจะต้องปล่อยวางจากการยึดติดใน"ตัวเรา" จิตจะต้องละกิเลสตัณหา ไม่ยึดติดในสิ่งใดๆเลย เราจะต้องทำจิตทำใจให้ได้เหมือนผืนดิน ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น ไม่เจ็บร้อน ไม่รู้ร้อนรู้หนาว สุขไม่เอา ทุกข์ไม่เอา แล้วเราจะออกจากวงกลมแห่งสังสารวัฏหรือถึงซึ่งนิพพานได้
ซึ่งไม่ง่ายเลยค่ะ
ปล. 1 สิ่งที่ยังหาคำตอบอยู่เหมือนกันคือ จุดเริ่มต้นของ"จิตที่หลง" เกิดจากอะไร เริ่มตรงไหน ยังหาไม่เจอเหมือนกันค่ะ
1
2 “ตัวเรา” ตามจริงแล้วไม่มี แต่เพราะ”จิตที่หลง” ยึดว่าทุกสิ่งมีตัวมีตนจึงทำให้มี”ตัวเรา”เกิดขึ้น การจะมองเห็นความจริง ต้องเห็นที่จิต ไม่ใช่สมองคิดได้ค่ะ
ปรัชญา
ธรรมะ
ความคิดเห็น
1 บันทึก
4
1
1
4
1
โฆษณา
ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
© 2024 Blockdit
เกี่ยวกับ
ช่วยเหลือ
คำถามที่พบบ่อย
นโยบายการโฆษณาและบูสต์โพสต์
นโยบายความเป็นส่วนตัว
แนวทางการใช้แบรนด์ Blockdit
Blockdit เพื่อธุรกิจ
ไทย