มาแล้วก็ไป
ไปแล้วก็มา
ไม่มีสิ่งใดเป็นของใครจริง
ด้วยบุญและกรรมที่ทำให้เราต้องมาเกิดในโลกนี้ ได้พบเจอกัน อยู่ด้วยกันในสังคมเดียวกัน แล้วก็ต้องจากกันไม่ช้าก็เร็ว ใครจะรู้บ้างว่าทุกอย่างในโลกนี้เราแค่มายืมแล้วก็คืนทั้งนั้น เพราะเป็นของปลอมของมายา แต่คนเขลาคิดว่าเป็นของจริงไม่เชื่อในบุญกรรม จึงเกิดการเข้าไปแย่งชิง ทะเลาะวิวาททุบตี ฆ่าฟัน ทำร้ายกัน เพื่อหวังครอบครอง ยึดครองเป็นของตนเอง ลูกหลาน พวกพ้อง โดยไม่คิดว่าถูกหรือผิด ถ้าทำใจยอมรับได้เราจะคลายความยึดมั่นถือมั่นในทุกสิ่งทุกอย่าง
เหมือนเราลอยเรืออยู่กลางน้ำ เรือกำลังจะล่มเราจะรอให้เรือล่มโดยไม่เตรียมตัว หรือวางแผนสละเรืออย่างมีขั้นตอน อย่างไหนแสดงถึงการมีสติใช้ปัญญา
จะทำอย่างไรดีนะ ให้มีชีวิตอยู่อย่างคุ้มค่า ไม่ขาดเขลาเบาปัญญา ก่อปัญหา สร้างแต่กรรมเวร
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
