Chinese Fortune Teller หมอดูน้าเกียกวง
คนไทยเชื้อสายจีนบางคนที่อายุประมาณ 30 ปลายๆ ขึ้นไป อาจจะเคยผ่านการดื่มน้ำ หรืออาบน้ำ ที่มีกระดาษเผาผสมอยู่ หรือที่เรียกว่า ฮู้ โดยเฉพาะตอนเด็ก เป็นการรักษาโรคหรืออาการบางอย่างที่เป็นโดยไม่มีสาเหตุ แบบความเชื่อของจีนโบราณ และจะมีการเคาะไข่ (หรือข๊าหนึ่งก่วย) เพื่อเป็นการสะเดาะเคราะห์ พูดแบบนี้ ถ้าพอนึกกันออก ลองนึกถึง หมอดูเคาะไข่ กันนะคะ
ฮู้ที่ป๊าทำพิธีแล้ว ไว้ให้เอากลับไปเผาผสมน้ำกิน (ใบสีเหลือง) และอาบ (ใบสีแดง) บางครั้งมีใบสำหรับแปะหน้าประตู
ที่อยากบอกเล่าคือ ประวัติเล็กๆน้อยๆของศาลเจ้าแห่งหนึ่ง ที่มีชื่อว่า ซำไน้ และ หมอดูตาบอดที่รับดูดวง ดูฤกษ์ และสะเดาะเคราะห์ ให้ผู้คนมามากมายเป็นเวลา 50 กว่าปี ที่ชื่อว่า น้า เกีย กวง ซึ่งคือปาป๊า ของเราเอง
สถานที่ที่เรียกว่าศาลเจ้าซำไน้ (มีเทพเจ้า 3 องค์) ตั้งอยู่บ้านเลขที่ 111 ถ.ไมตรีจิตต์ แถวๆวัดพลับพลาไชย ใกล้วงเวียน 22 กรกฎา ซึ่งเปิดมากว่า 70 ปีตั้งแต่รุ่น เหล่าซึงแซกง ผู้เป็นอาจารย์ของป๊า และเป็นจุดเริ่มต้นของ ร้านหมอดู น้า เกีย กวง ซึ่งป๊าเสียไปตั้งแต่ปี 2546 แต่ถ้าจะนับถึงวันนี้ ซำไน้ ก็อยู่กับบ้านเรามาเกือบ 100 ปีได้แล้ว
ซำไน้ เป็นศาลเจ้าประจำครอบครัว ที่เป็นทั้งที่ทำงานตลอดชีวิตของป๊า และยังเป็นสถานที่ระลึกถึงป๊า ของทุกคนในบ้าน รวมถึงเป็นสิ่งศักดิ์สิทธิ์ ที่ยึดเหนี่ยวจิตใจของครอบครัวที่คุ้มครอง คุ้มภัย และหล่อเลี้ยงทุกคนให้เติบโตมา
สถานที่นี้ ยังเป็นศาลเจ้าที่เคยช่วยเหลือผู้คนมากมาย ทั้งเด็กและผู้ใหญ่ ที่มาสะเดาะเคราะห์โดยการเคาะไข่ เป็นที่รับดูดวงแบบจีน และดูวันแต่งงาน
ซำไน้ แผ่นข้างหลังจริงๆ คือผ้าที่วาดเป็นรูปเจ้าซำไน้ไว้ แต่เพราะติดบูชาและโดนควันธูปทุกวัน มากว่า 40-50 ปี ไม่เคยเชิญลงมา พอป๊าเสีย ม๊าจึงเชิญรูปไปใส่กรอบเอาไว้ แต่ควันธูป ก็ได้ทำให้รูปเลือนลาง และเป็นสีดำมานานแล้วแต่ถ้ามองใกล้ๆ ยังพอเห็นลายเส้นลางๆ
กลอง ที่ป๊าไว้ใช้ตอนมีงานสะเดาะเคราะห์ประจำปี เวลาที่สวดมนต์ข้ามวันข้ามคืน เพื่อบูชาเทพเจ้า
ตอนเด็กๆไม่เคยเข้าใจว่าป๊าทำอะไร และแอบอายที่จะบอกใครว่าป๊าเป็นหมอดู และยังมองไม่เห็น ป๊าไม่เคยไปรับที่โรงเรียน เช้ามาไปทำงาน กลับมามืด ทำงานทุกวัน ไม่เคยหยุด ถ้าไม่จำเป็น เพราะมีคนต้องการการบรรเทาความทุกข์ร้อนทั้งทางการย และจิตใจ มารออยู่เสมอ
นอกจากนั้น ไม่เคยรู้เลยว่าป๊าดังขนาดไหน รู้แต่ต้องมาช่วยงานเสาร์ อาทิตย์ เพราะมีลูกค้ามารอคิวแต่เช้าทุกวัน จนเย็นถึงดึก จำได้ว่าป๊าจะเดินไปทำงานจากบ้าน ซึ่งไม่ไหลกัน แต่จะไปถึงซำไน้ ประมาณ 6 โมงกว่า ทุกเช้า และถ้าวันไหนคิวแน่นๆ กลับบ้านมา 4-5 ทุ่มก็บ่อย ป๊าจะกินข้าวที่ซำไน้เลย ต้องเตรียมปิ่นโตไปให้ทุกวัน......
ในแต่ละปีจะมีช่วงสะเดาะเคราะห์ ที่คนมากมายเอาเสื้อมาเป็นตัวแทนในการสะเดาะเคราะห์ ซึ่งจะมีช่วงที่เราเปิดรับให้เอาเสื้อมาฝากไว้ เป็นเดือนๆ และมาจากทั่วทุกภูมิภาค และบางครั้งก็ต่างประเทศ ทำให้ต้องมีการ Run number เพราะเยอะมาก เป็นพันๆ และต้องจัดช่วงนัดวันมารับเสื้อกลับไป ซึ่งช่วงนี้ เป็นช่วงที่บ้านเราทุกคนต้องมาช่วยกันทำทั้งวัน ทั้งคืน อยู่เป็นเดือนๆ
พอโตขึ้นถึงได้รู้ว่าป๊าเป็นที่นับถือของคนมากมาย เป็นซินแสที่มีชื่อเสียง แม้ว่าจะไม่ได้ดังขนาดพูดไปก็รู้จัก.......แต่ก็มีคนรู้จักในระดับหนึ่งเลยทีเดียว ซึ่งพูดได้เลยว่ารู้สึกภูมิใจมาก ที่สำคัญ ป๊าทำงานหนักมาโดยตลอด 50 กว่าปี โดยไม่เคยหยุดงาน เพราะคิดเสมอว่ามีคนเดือดร้อนรอให้ช่วยอยู่ ทำงานทุกวันเพื่อเลี้ยงคนในครอบครัว กว่า 10 ชีวิต ทั้งที่ตัวเองตาบอด และไม่ได้เรียนหนังสือแบบคนทั่วไป แต่ไม่เคยถือว่าเป็นอุปสรรค สามารถจดจำตำราดูดวงจีน ปฎิทิน 100ปี ได้อย่างแม่นยำ
โต๊ะทำงานของป๊า มีนามบัตรลูกค้ามากมาย
สิ่งเหล่านี้คงเป็นสิ่งที่ทำให้มีคนนับถือ น้า เกีย กวง คนนี้ รวมถึงลูกคนนี้ด้วย รักและดีใจมากที่ได้เป็นลูกของป๊า ลูกคนนี้จะพยายามดูแลรักษาศาลเจ้าซำไน้ของเราให้ดีที่สุด
ข้างหลังโต๊ะทำงานป๊า เป็นรูปเหล่าซึงแซกง หรือ อาจารย์ผู้สอนป๊ามา
ทางเข้าใกล้ๆ ซำไน้
- 2
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
