23 มี.ค. เวลา 02:12 • ความคิดเห็น
เวลาที่เราท้อแท้ มันเกิดที่จิต ..เนื่องด้วยอารมณ์กรรม ที่เราไปสะสมเข้ามา มันสะสมเข้าเรื่อย..สับสนวุ่นวาย หนักกายหนักจิต ทับถมอยู่ภายใน นั่นก็คือกรรม เป็นกายกรรม ..เราก็ทำกายนี้ให้เป็นบุญ เอากายนี้ ไปทำบุญใส่บาตร แบ่งปันสิ่งที่เราไปยึดเอามา ต้องใช้อารมณ์ต่างๆมากมาย มันสะสมอยู่ภายในตัวตนของเราที่เราอาศัยกายนี้อยู่ ..
แล้วเราก็ไม่รู้ตัว ว่าสิ่งที่เราไปสัมผัส ด้วยวิญญาณทั้งหก หูตาจมูกลิ้นกายใจ ไปสัมผัส เอาตาไปมอง เอามือไปจับไปต้องสัมผัส นั้นไปยึดเอามายาเข้ามา เกิดมีความชอบ รัก หลง หรือไม่ชอบ มันก็สะสมเข้ามาในกายในจิต เราก็เอาสิ่งของวัตถุปัจจัยนั้น ทีเราหามาได้ แบ่งปันได้ ด้วยความเต็มใจ สลัดออกไปกับวัตถุเงินทองที่เราหามาได้ แปรสภาพให้เป็นบุญ บุญนั้นต้องอาศัยวัตถุที่เรายึดมา สลัดมันออกไปเล็กน้อย ให้เป็นทานบุญกุศล ปลดเปลื้องสิ่งที่เรายึดกรรมยึดทุกข์นั้นไป
ปกติเราทำของเราเป็นนิจสินอยู่แล้ว คือ เข้าห้องพระสวดมนต์ ปฏิบัติของเราไป ไม่มีใคร มายุ่งเกี่ยว ..เราก็ได้ทำกายทำใจเรา สลัดเรื่องอารมณ์ คือ ให้เวลากายมาพักอยู่กับธรรม เป็นเวลาของธรรม ไม่ได้เอาวิญญาณทั้งหกไปวุ่นวายอยู่กับเรื่องนั้นเรื่องนี้ ให้เกิดมีอารมณ์ต่างๆ เราแบ่งปันเวลา มาสวดมนต์ นั่งสมาธิ เดินจงกรม ..ทำไปแล้ว จิตใจมันก็ได้ปลดเปลี้องอารมณ์กรรมที่เราสะสมออกไป ไอ้ตัวเบื่อหน่ายท้อแท้ ก็คืออารมณ์ที่กดทับจิตทัยกายของเรา เราก็สลัดมันทิ้งไป
..แล้วหากจิตเราไม่มีกำลังพอจะทำอย่างไรดี ที่ตะสลัดอารมณ์นั้นออกไป นั่นก็เป็นเรื่องของการที่ต้องช่วยตัวเราเอง นำกายนี้ มาสร้างบุญกุศลศล ให้กายนี้มีบุญ ให้จิตเรามีพระเป็นที่พึ่ง พระที่จิตท่านบริสุทธิ์แล้ว พระพุทธพระธรรมพระสงฆ์อัครสาวก ..ให้กายนี้ที่เป็นกายกรรม ให้เกิดเป็นกายบุญ เราต้องทำเอง ใครก็ช่วยไม่ได้ ..เหมือนสิางที่เกิดขึ้นในตัวตนของเรา มันก็เป็นกรรมของเราเอง
จิตเรานั้น ควรมีที่พึ่งของจิต ..แล้วก็อย่าไปเอาจิตไปพึ่งไปยึดหมดดู เจ้าพ่อเจ้าแม่ สิ่งศักดิ์สิทธิ์มายาต่างๆ ไสยศาสตร์ ที่ทำให้หลงว่า สิ่งเรานั้นจะช่วยเราได้ เพราะสิ่งเหล่านั้นก็ล้วนเป็นมายา มีแต่จะทำให้เราหลงใหลยึดถือจมให้มันหนักเพิ่มขึ้น ..บางที่เวลาเกิดความท้อแท้ ..มันไปนั่งไปนืนที่ไหน ..มันก็ไม่มีความสุข ..เราก็เอาสิ่งดีๆเข้ามาช่วย .ให้กายนี้มีบุญกุศลเกิดขึ้น
เรื่องราวของการประพฤติปฏิบัติธรรม ภาวนา นั่นเป็นเรื่องราวของการฟอกกายฟอกจิต ..ให้จิตภาวนาพุทโธ อยู่กับพระ เอาอณูแสงรัตนะ เข้ามาในกาย ฟอกขจัดสิ่งที่เป็นมลทินสีดำสีเวรกรรมนั้นออกไป ที่เราก็ได้รับรู้บ้าง ในเรื่องของพระธาตุ ธาตุที่อยู่ในกายแปรสภาพใสสะอาด ก็เกิดจากเรื่องราวภาวนา ที่ทำมากเข้า ก็ฟอกธาตุนั่นให้บริสุทธิ์ผุดผ่อง
โฆษณา