24 มี.ค. เวลา 01:47 • ความคิดเห็น
ความรู้สึกเช่นนี้ สำหรับเรา เรายิ่งต้องค้นหาค่ะ😅 หากเราทนอยู่กับสภาวะเช่นนี้ต่อไป เดี๋ยวจะได้ซังกะตาย(ภาระทางหัวใจ)ไปก่อนแน่ๆ ความคิดไม่เคยหยุดนิ่งค่ะ หากเราลืมไปได้แล้วในวันนี้ สักวันหนึ่งที่ปัญหาคล้ายๆเดิมเช่นนี้กลับมาอีก เราจะยิ่งสับสน ท้อกว่านี้ และล้มได้ง่ายค่ะ
การช่างมันในรูปแบบที่ยังเคลืบแคลงใจ มันเหมือนกับการที่เรากำลังวิ่งหนีปัญหา โดยที่เราไม่อยากรู้แม้กระทั่งว่า มันเกิดขึ้นมาจากอะไร เพราะอะไรถึงเกิดเหตุการณ์แบบนี้ สถานการณ์เช่นนี้ ดังนั้น ปัญหามันเลยไม่เคยได้รับการแก้ไขอย่างแท้จริง
เมื่อเราไม่รู้เหตุ เราจะแก้ผลได้อย่างไร... ยิ่งปล่อยปัญหาไว้ ให้มันผูกปมไว้ในใจนานเท่าไหร่ หัวใจตัวเราเองค่ะที่ยิ่งเจ็บปวด
วิ่งชนเข้าหามันเลยค่ะ อยากรู้อะไร รู้สึกเสียใจอย่างไร ให้สอบถามซึ่งกันและกันอย่างซื่อตรงกับภายในที่รู้สึก เปิดเผยซึ่งกันและกัน บางครั้งการกระทำที่แสดงออกมาของคนๆนึงมีเบื้องหลังมากมายที่ซ่อนอยู่ค่ะ เช่น การแสดงออกว่ารักของคนๆนึง อาจถูกตีความการกระทำนั้นจากอีกคนได้ว่านั้นไม่ใช่ความรักก็ได้ค่ะ
ต้องสื่อสารกันให้มากค่ะ บางครั้งเป็นการสื่อสารที่เข้าใจผิดกันไปได้ หรือหากมันเป็นปัญหาที่ทั้งสองแก้กันไม่ได้จริงๆ การพูดคุยไกล่เกลี่ยคลายความสงสัยภายในของเรา ในสิ่งที่เราไม่อาจรับฟังมันได้อีกเพราะเจ็บปวด การเผชิญหน้ากับความจริงจะช่วยหัวใจเราได้ดีที่สุด แม้ภายหลังการพูดคุยเคลียใจอาจไม่มีมิตรภาพต่อกันแล้ว แต่ภายในใจของเราจะสามารถคลายปม และสงบได้ระยะยาวค่ะ แข็งแกร่งและเมตตาเข้าไว้ เป็นกำลังใจให้ค่ะ :)
โฆษณา