เกือบจะยอมแพ้ให้กับขนมปังชิ้นนี้ไปแล้ว
หมักผลไม้กับเหล้าเอาไว้ทำฟรุตเค้กทิ้งไว้นานแรมปี แอบเมียงมองทุกครั้งที่เปิดตู้เย็นแล้วก็คิดๆๆๆ เราควรต้องทำอะไรสักอย่างกับน้องแล้ว sugar bloom เริ่มเกิด
เตรียมหม้อหมีคนดีคนเดิม แช่ข้าวโอ๊ตกับน้ำเปล่า รอให้ข้าวโอ๊ตดูดน้ำจนเปื่อย ใส่แป้งอเนกประสงค์ลงหม้อผสมประมาณ 400 กรัม ใส่ข้าวโอ๊ตกับน้ำที่แช่ลงไปด้วย ใส่น้ำผึ้ง 80 กรัม น้ำมันพืช 40 กรัม เปิดเครื่องให้น้องหม้อหมีนวดส่วนผสมสักหน่อย
ส่วนผสมเริ่มเข้ากันหน่อย เติมยีสต์ 2 ช้อนชา รอให้ยีสต์เข้ากับแป้งสักหน่อยเติมเกลือ 1/2 ช้อนชา ปล่อยให้เครื่องนวดๆๆๆๆ ไปสักพัก หันมามองแป้ง อุ้ย!!! ท่าทางจะเหลวไปหน่อย แอบเติมเเป้งลงไปสัก 2 ช้อนโต๊ะ ยัง...ยังไม่ได้ ใส่อีกสัก 2 ช้อนโต๊ะ ยังอีก งั้นใส่อีกสัก 2 ช้อนโต๊ะ เริ่มมาแล้ว เป็นก้อนโดว์ที่สวยงามพอสมควร แม้ผิดหลักการก็ตามต้องขอลองก่อน
พอนวดแป้งไปได้สักพัก ก็เติมผลไม้หมักลงไป แล้วก็เดินไปล้างจาน กลับมาอีกทีขออนุญาตร้องไห้ ก้อนโดว์เมื่อกี้กลายเป็นแป้งเปียกเหลวเป๋ว สงสัยน้ำที่อยู่ในผลไม้จะออกมาเยอะเกินไป เอายังไงต่อดีทีนี่ เติมแป้งไม่ได้แล้ว ตัดใจ เปิดระบบหมักแป้งของหม้อหมีนี้ ถ้าส่วนผสมยังฟูขึ้นอีกเป็น 2 เท่าน่าจะพอถูลู่ถูกัง
ผ่านไป 20 นาที ส่นวผสมแทบไม่ขึ้นเลยสักนิด เอาไงดีนะ ทิ้งเลยดีมั้ย แต่ก็อดเสียดายไม่ได้ มองดูส่วนผสมมีฟองปุดๆ นิดหน่อยเลยตัดสินใจเทส่วนผสมใส่ถาด ลองดูอีกทีมันอาจจะยังไม่จบเท่านี้ เอาส่วนผสมไป proof ต่อในเตาเองรอไว้ มาลุ้นกัน
ผ่านไป 2 ชั่วโมง โอ้ว!!!! ส่วนผสมฟูขึ้นแล้ว มีฟองหยาบๆ อยู่ในนั้น เอาละ อบเลย กินได้ก็กิน กินไม่ได้ก็แค่ทิ้ง ลองดู ระหว่างรออบ กลิ่นรัมอ่อนๆ ผสมกับกลิ่นของน้ำผึ้งลอยเตะจมูก ตลบอบอวลไปทั่วบ้าน จวบจนนาทีที่เสียงเตาดังติ๊งงงง!!! การรอคอยจบสิ้นลง
เอาขนมออกจากเตา ลองตัดของมาชิมคำเล็กๆ เกินคาด แม้ไม่ได้อร่อยจัด แต่ที่รู้สึกดีคือมันยังกินได้ เกือบจะทิ้งไปอยู่แล้วเชียว เนื้อสัมผัสเหนียวหนุ่ม มีรสผลไม้แห้งที่หมักไว้ในน้ำผึ้งและเหล้าอยู่นานร่วมปี รสสัมผัสผสานกันลงตัวอยู่
ของบางอย่างต้องใช้เวลา แม้เกือบจะมองไม่เห็นหนทางที่เป็นไปได้แล้ว แต่ลองพยายามอีกหน่อย ลองดูอีกหน่อย รออีกสักหน่อย แม้ผลลัพท์ที่ได้จะไม่ได้ดีเลิศ แต่สิ่งที่ได้กลับมาคือการเรียนรู้ที่ประเมินค่าไม่ได้
ปรัชญาก้นครัว
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
