27 มี.ค. เวลา 11:28 • ความคิดเห็น
เอาเป็นว่า
ผมยกตัวอย่างแบบนี้ครับ
• พนักงานบริษัทกลุ่มหนึ่งกำลังจะไปกินอาหารเที่ยง
แน่นอนว่าพวกเขาและเธอ มี “ข้อจำกัด” หลายด้าน เพราะสำนักงานห้ามสั่งอาหารเข้ามารับประทานใน office และไม่มีพื้นที่ให้พนักงานนำอาหารมารับประทานในบริษัท
ทุกคนจึงต้องออกไปร้านอาหารข้างนอก
ดังนั้น
1) ร้านอาหารที่ไปต้องอยู่ในละแวกที่ไม่ไกลจากบริษัท มิฉะนั้นจะกลับมาทำงานไม่ทัน
2) พวกเขาตกลงกันว่า จะไปกินส้มตำ กับ sushi
ถ้าร้านส้มตำกับร้าน sushi อยู่ไกลกัน ก็ต้องเลือกอย่างใดอย่างหนึ่ง หรือแยกกันไปกิน
ถ้าทั้งสองร้านอยู่ใกล้กันก็สั่งจากอีกร้านมากินได้
3) แต่เมื่อไปถึงพวกเขากลับพบว่า ร้านทั้งสองอยู่ไกลกัน จึงแยกกันไป
- กลุ่มที่ไปร้านส้มตำ ก็มีคำถามกันว่า จะสั่งส้มตำปู ใส่ปลาร้าหรือไม่ จะเลือกระดับความเผ็ดแค่ไหน
- กลุ่มที่ไปร้าน sushi ก็มีคำถามกันว่า จะให้เชฟใส่ wasabi ใน sushi หรือให้ใส่จานเครื่องเคียงแยกมา
- แต่พอทั้งสองกลุ่มเริ่มกินๆไป
พวกเขากลับอยากกินอาหารของอีกฝ่าย
ฝ่ายที่กินส้มตำ ก็ถามแม่ค้าส้มตำว่า ช่วยทำ sushi ให้ได้มั้ย
ส่วนฝ่ายที่กิน sushi ก็ถามเชฟชาวญี่ปุ่นว่า ช่วยตำส้มตำให้ได้มั้ย!
• นี่แหละครับ
มันมีบางอย่างที่เราเลือกได้จากสิ่งที่เลือกไม่ได้
และมีสิ่งที่เราเลือกไม่ได้ จากสิ่งที่เราได้เลือกไปแล้ว!
• ผมชอบคำกล่าวนี้
Things turn out best for the people who make the best of the way things turn out.
John Wooden
โฆษณา