30 มี.ค. เวลา 09:39 • บันเทิง

เป็นความจริงที่มนุษย์ไม่อาจใช้ชีวิตอยู่ได้หากไร้การโกหก

เมื่อไปร้านรองเท้าเธอทำอะไร?
มีอยู่สองวิธี: เธอสามารถวัดเท้าของเธอและวัดขนาดไซร์ของรองเท้าซึ่งเป็นความพยายามใช้ความคิดกับตัวเลขว่าจะพอดีหรือไม่
วิธีที่สองคือ: เธอเพียงแค่สวมรองเท้าแล้วลองเดินและรู้สึกว่ามันพอดีหรือไม่ ถ้ามันพอดี ทุกอย่างเรียบร้อย เธอสามารถลืมความคิดไปได้ ลืมการวัดขนาดให้ได้ตามไซร์ได้เลย
การวัดขนาดร้องเท้าอาจจะสมบูรณ์ ตัวเลขถูกต้องแต่รองเท้าก็อาจใส่ไม่พอดีกับเท้าของเธอ
เมื่อมีรองเท้าคู่หนึ่งที่พอดีกับเท้าของเธอให้ซื้อและใส่มัน เธอไม่กังวลกับรองเท้าคู่อื่นในร้านที่ไม่พอดีกับเธอ ไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับมันเพราะมันไม่ใช่สำหรับเธอ แต่ยังมีคนอื่น
โปรดจดจำไว้แบบนี้ว่า มีคนอื่นที่รองเท้าเหล่านั้นจะพอดีกับเขา
เธอแค่มองเท้าของเธอเองและมองรองเท้าของเธอเท่านั้นแล้วรู้สึกเพราะมันเป็นเรื่องของความรู้สึกไม่ใช่ของความคิด
เธอต้องการคำโกหกเหมือนกับเด็กๆที่ ต้องการของเล่นและของเล่นเป็นเรื่องโกหกหลอกลวง
เธอต้องการคำโกหกหลอกลวงเพราะเธอยังไม่เติบโตและความจริงจะเป็นสิ่งที่เธอรับไว้ไม่ไหว
ผู้ที่มีความกรุณาอย่างลึกซึ้งจะไม่กังวลว่าเขาจะพูดโกหกหรือพูดความจริง
ความเต็มที่ที่มีทั้งหมดของเขาคือการช่วยเธอ เพื่อเป็นประโยชน์เป็นพรมอบแด่เธอ
ทุกพระพุทธทั้งหลายโกหก
พวกเขาต้องทำเพราะความกรุณาที่มีมากและไม่มีพระพุทธองค์ใดที่สามารถพูดความจริงอันสมบูรณ์ได้ เพราะพระองค์จะพูดกับใคร?
มีเพียงพระพุทธอีกคนเท่านั้นที่สามารถพูดด้วยได้แต่พระพุทธคนนั้นก็หามีความจำเป็นต้องฟังไม่
โฆษณา