ความจริงโดยธรรมชาติ สิ่งทั่งหลายทั้งปวง ล้วนเปลี่ยนแปลง เกิดดับตามเหตุปัจจัยของมัน เป็นสิ่งที่เราไม่ควรเข้าไปยึดมั่นถือมั่นว่าเป็นเรา เป็นของเราเลย
ถ้าเราเข้าใจความจริงข้อนี้ได้อย่างแท้จริง เห็นโทษของการเข้าไปยึดถืออย่างแท้จริง จิตเรามันจะเบื่อหน่ายและสลัดความยึดมั่นนั้นเอง
จิตของปุถุชนมักปล่อยเรื่องหนึ่ง ไปยึดอีกเรื่องหนึ่ง เหมือนลิงที่ปล่อยมือจากกิ่งนั่น ไปจับเอากิ่งโน้น ไม่สามารถปล่อยวางได้อย่างแท้จริง
ส่วนจิตพระอรหันต์ท่านก็ใช้ชีวิตเหมือนเรา ทำโน่นทำนี่้หมือนเรา แต่จิตท่านไม่ไปยึดมั่นมาเป็นของท่าน วางจิตได้ถูก ทุกข์ก็ทำอะไรไม่ได่ มีจิตที่สะอาด สว่างและสงบ อยู่ตลอดเวลาจนกระทั่งละสังขารไป
ทุกข์มันก็เป็นของมันอย่างนั้น เกิดดับตลอดเวลา ในชีวิตหนึ่ง จิตเราไปเสพเรื่องราวมากมาย เกิดทุกข์เรื่องหนึ่ง ก็สร้างภพชาติหนึ่ง แล้วมันก็ดับไป เรื่องอื่นก็เข้ามาอีก ยิ่งเรายึดมั่นมากเท่าไหร่ มันก็มีผลต่อความรู้สึกเราเท่านั่น
เรื่องใดเรื่องหนึ่ง อาจสร้างความเจ็บปวด ทุกข์ให้เราได้หลายครั้ง ถ้าเราคิดถึงมันวนไปวนมา ไม่จบสิ้น
แค่ปล่อยวาง ไม่ไปยึดมั่นเป๋นของเรา มันก็ดับของมันเอง
ลองดูเวลาที่ใจสบาย ไม่เอาอะไรมาเป็นของตัว มันเบาแค่ไหน กับตอนที่แบกความรู้สึกยึดมั่นกับเรื่องหนึ่งเรื่องใด จิตรู้สึกว่าหนักแค่ไหน
ตัวท่านเท่านั้นที่รู้ และเลือกเอง ครับ
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
