13 เม.ย. เวลา 05:52 • ครอบครัว & เด็ก

ทำไมมอนเตสซอรีจึงเรียบง่าย

มอนเตสซอรีสนับสนุนความเรียบง่าย ตั้งแต่เรื่องพื้นฐาน เช่น ข้าวของเครื่องใช้ เสื้อผ้า อาหาร มอนเตสซอรีไม่ได้บอกว่าห้ามใช้ของดี ไม่ได้ไกด์ว่าให้ใช้ของแพงหรือของถูก แต่อย่างที่ครูเคยเล่าว่าเราให้คุณค่ากับหน้าที่ของแต่ละสิ่งจริงๆ งานพิธีสำคัญก็เช่นกัน
เสื้อผ้า มีไว้สวมใส่
กระเป๋า มีไว้ใส่ข้าวของ
รองเท้า ทำให้เราสามารถเดิน วิ่ง ปลอดภัยไม่บาดเจ็บ
วันแม่ มีไว้ให้เราตระหนักถึงความรักสายสัมพันธ์ ความดีงามของแม่ลูกที่ควรระลึกถึง
แนวคิดเหล่านี้แฝงคุณค่าบางอย่างทางด้านตัวตนและจิตวิทยาไว้มากอยู่
เราอยากให้เด็กคนหนึ่งได้เติบโตและให้ "อาหารใจ" ตัวเองเป็น อิ่มด้วยตัวเองเป็นโดยที่ไม่ต้องรอได้รับจากคนอื่นหรือสิ่งอื่นตลอดเวลา พูดภาษาง่ายๆคือ ที่เราเรียบง่ายเพราะเราอยากสร้างเด็กที่สุขจากสิ่งง่ายๆรอบตัว
เด็กที่มีความสุขอย่างแท้จริง จะไม่ต้องรอว่าตนเองต้องสวมชุดเจ้าหญิงถึงจะได้รับความชื่นชมหรือรู้สึกน่ารักขึ้น ไม่ต้องมีของเล่นใหม่ตลอดเวลาถึงจะรู้สึกว่าได้รับความรัก ไม่ต้องรอให้ผู้ใหญ่เยินยอตลอดเวลาถึงจะยอมไปอาบน้ำ
ครูว่านั่นคือ key message ที่ครูปฐมวัยพร่ำพยายามบอกว่าเด็กควรได้เริ่มต้นฝึกใช้ชีวิตอย่างเรียบง่าย และเด็กทุกคนบนโลกมีความยินดีที่จะเรียบง่ายอยู่แล้ว เด็กทุกคนอยากที่จะป้อนอาหารใจให้ตนเอง แต่เพราะอะไรเขาจึงไม่สามารถให้อาหารใจและสุขด้วยตนเองไม่เป็น แค่ไม่ได้สวมชุดนางฟ้าไปโรงเรียนก็ตีอกชกหัวแล้ว
ผู้ใหญ่อาจจะเผลอปรนเปรอของเล่นมากไปหรือเปล่า
ผู้ใหญ่เผลอให้เด็กรักสวยรักงามเกินวัย ให้คุณค่ากับวัตถุมากไปหรือเปล่า
เผลอให้เด็กติดสบายร้อนไม่ได้ หิวไม่เป็น กินของธรรมดาไม่อร่อยมากไปหรือเปล่า ฯลฯ
ผู้ใหญ่เองที่ทำให้ความสุขใจเริ่มยากขึ้น ซับซ้อนขึ้นใช่หรือไม่
อ.นงพงา ลิ้มสุวรรณ เขียนไว้ตอนหนึ่งว่า "ความคาดหวังหรือความต้องการนี้สามารถมีได้ไม่สิ้นสุด ถ้าตราบใดยังรู้สึกว่าใจยังไม่เต็มอิ่มหรือไม่สามารถทำใจให้เต็มอิ่มด้วยตัวเอง ต้องรอจากคนอื่นหรือสิ่งอื่นตลอดเวลา" (ซาเทียร์, 30)
เราอยากให้เด็กคนหนึ่ง ตื่นนอนขึ้นมาแล้วลุกแต่งตัวเพราะเป็นหน้าที่เพราะหนูทำได้ หนูอยากใส่ชุดนางฟ้าแต่หนูเข้าใจว่ามันรุ่มร่ามเกินกว่าจะใส่มาโรงเรียน กระติกน้ำใบโปรดของหนูลืมไว้ที่บ้านคุณตาอย่างนั้นหนูจะใช้อีกใบที่โปรดรองลงมา วันนี้คุณแม่ไม่ว่างไปส่งที่โรงเรียน ไม่เป็นไรคุณแม่บอกว่าตอนเย็นจะไปรับและไปกับคุณพ่อก็สนุกเหมือนกัน นี่คือเด็กที่ให้อาหารใจตัวเองเป็น นั่นคือความเรียบง่ายของชีวิต
เวลาที่เด็กเริ่มยากในการแต่งตัวให้ถูกกาลเทศะ เริ่มติดวัตถุ item ใดเป็นพิเศษจนเกินพอดี ครูอยากชวนให้มองลงไปลึกๆใต้ภูเขาน้ำแข็งดูว่าแท้จริงเขาโหยหาอะไร ครูมั่นใจว่าไม่ใช่แค่เรื่องตามวัยธรรมดาๆที่จะมาแล้วไป
อยู่ที่สองมือของเรานี่ละค่ะ ว่าจะให้เขาสุขง่ายหรือสุขยาก
และครูว่าสิ่งนี้สำคัญมากเพราะเด็กวัยนี้กำลังก่อสร้าง self ซึ่งทัศนคติแต่ละอย่างจะกลายเป็นตัวเขาจนแก่เฒ่า
จากครูมอนเตสซอรีที่หวังว่าเด็กจะให้อาหารใจตนเองเป็น มีความสุขด้วยตนเองได้ รู้สึกดีต่อตัวเองเป็นไม่ต้องรอให้ใครชมตลอด และหวังว่าสักวันเรื่องเสื้อผ้าสวมมาโรงเรียนที่เหมาะสมจะหยุดเป็นปัญหาเสียที 😊
เพราะถ้า self สำคัญ เรื่องนี้ก็ไม่ควรยากแต่แรกและมันคือเรื่องเดียวกัน
#บันทึกครูมอนเตสซอรี
#montessoriguidesdiary
โฆษณา