22 เม.ย. เวลา 08:26 • นิยาย เรื่องสั้น

เรื่องนี้เกิดจาก"พูดออกไปแบบไม่ได้คิด" จนต้องเจอสิ่งที่ไม่อยากเจอ

เมื่อตอนที่เรียนอยู่ ปี1 ฉันและเพื่อนต้อเข้ามาอยู่ที่หอพักของมหาลัย ตอนแรกเราพักด้วยกันทั้งหมด 4 คน แต่เพื่อนอีก 2 คน ย้ายออกไปทำให้เหลือแค่ฉันกับเพื่อนอีกคนนึง ขอเกริ่นก่อนว่าเพื่อนคนนี้เป็นคนที่มีเซนต์มักเห็นผีอยู่ตลอด พอมันเจออะไรก็มักจะเล่าให้ฟังอยู่ประจำ
จนกระทั่งเรื่องนี้เกิดขึ้น วันนั้นเป็นปกติ วันที่ฉันมีเรียนในช่วงเช้าแต่เพื่อนไม่มีเรียน ฉันตื่นขึ้นมาอาบน้ำแต่งตัว เตรียมของไปเรียนก่อนที่ฉันจะออกจากห้องไปเพื่อนมันตื่นขึ้มาพอดี ฉันจึงบอกว่า "มึง กูไปเรียนก่อนนะตอนเที่ยงอย่าพึ่งไปกินข้าว รอกูก่อนเดี๋ยวกูเรียนเสร็จกูจะมากินด้วย" เพื่อนมันก็พยักหน้าแล้วฉันก็เดินออกไป พอเรียนเสร็จก็กลับห้องปกติ ห้องของเราอยู่ชั้น 4 ที่หอพักของมหาลัยไม่มีลิฟต์ ทำให้ต้องเดินขึ้นไป
ขออธิบายลักษณะห้องแบบคร่าวๆ นะคะ ห้องเราพอเปิดประตูเข้ามา ซ้ายมือจะเป็นโต๊ะสำหรับทำงานเรียงกับ 4 โต๊ะ ขวามือ ติดกับผนังฝั่งประตูห้องจะเป็นเตียง2 ชั้น ซึ่งห้องจะมีทั้งหมด 2 เตียงอยู่ตรงข้ามกันระหว่าเตียง2 เตียงจะเป็นตู้เสื้อผ้า 4 ตู้เรียงกัน เตียงนึงจะอยู่ติดประตูทางเข้า อีกเตียงจะอยู่ติดประตูทางออกไประเบียง ที่ระเบียงขวามือจะมีห้องน้ำและห้องอาบน้ำเตียงที่2 จะติดผนังฝั่งห้องอาบน้ำ ซึ่งปลายเท้าคือโต๊ะทำงาน เพื่อนจะนอนอยู่เตียงที่2 ส่วนฉันจะอยู่เตียงแรก ติดกับประตูห้อง
ในวันที่เกิดเรื่องหลังจากที่เรียนเสร็จ ฉันเดินเข้ามาในห้องแล้วเอากระเป๋าวางไว้ตรงปลายเตียงของฉัน ฉันกำลังจะเอ๋ยปากชวนเพื่อนไปกินข้าว แต่พอมองมันแล้วเห็นมันน้องก้มหน้าร้องไห้อยู่เลยถามมันว่า "มึงเป็นอะไร" ในใจฉันคิดว่ามันอกหักหรอวะ ก็เลยพูดหยอกมันว่า "มึงออกหักหรอ เขาไม่คุยกับมึงหรอ" เพื่อนมันเลย นั่งก้มหน้าแล้วบอกว่าไม่ใช่เรื่องนั้น แล้วมันก็พูดขึันว่า "กูเห็นผี" แล้วอยู่ดีก็ขนลุกขึ้นมาทันที แต่ในใจเราคิดวา นี่ตอนกลางวันแท้ๆมันคงคิดไปเองมั้ง แต่เราก็กลัวเพราะเวลาเพื่อนเห็นผี มันมัจะมีอาการตกใจ
แต่นี้คงร้ายแรงมากมันถึงได้นั่งร้องไห้ ฉันเลยขอให้มันเล่าให้ฟัง เพื่อนมันเล่าว่า หลังจากที่ฉันออกไปเรียนได้ประมาณ 30 นาทีมันก็ลุกมาเข้าห้องน้ำ แล้วมันก็คุยโทรศัพท์กับเพื่อนอีกคน หลังจากที่มันคุยกันเสร็จ มันก็นั่งดูอะไรไปเรี่อย แล้วมันก็พูดขึ้นมาแบบไม่คิดอะไรว่า
"เหงาว่ะถ้ามีเพื่อนอยู่ด้วยตอนนี้ก็คงดี"
หลังจากนั้นไม่นานมันก้ได้ยินเสียงของตกมันเลยชโงกหน้ามาดู เห็นเป็นขวดน้ำที่ไม่มีน้ำตกลงมาจากโต๊ะ มันเลยไปหยิบแล้วเอาไปทิ้งเพราะคิดว่าน่าจะเป็นลมพัดเข้ามาเพราะไม่ได้ปิดประตูระเบียง แต่พอมันกลับมานั่งที่เตียงได้สักพัก ก็มีเสียงของตกอีกมันเลยมองไป เห็นเป็นขวดน้ำที่มีน้ำเต็มขวดตกลงมา มันเริ่มคิดแล้วว่าลดไมน่าจะพัดขวดน้ำตกลงมาได้ แต่มันก็เดินไปเก็บ
มันก้มเก็บขวดน้ำปกติแต่พอมันเงยหน้าขึ้นมามันเห็นบางอย่าง
มันเห็นเป็นผู้หญิงคนนึง นั่งอยู่ตรงปลายเตียงของฉัน นั่งกอดเข่าตัวเอง เอาหลังพิงกำแพงแล้วหันหน้ามาหามัน แต่นั่งก้มหน้าอยู่ ใส่ชุดนักศึกษา กระโปรงพีท ขาของผู้หญิงคนนั้น มีรอยแผลถลอก มีเหลือด แผลน่ากลัว ส่วนลักษณะอื่นๆ ฉันจำไม่ได้ มันบอกว่าเขากำลังจะเงยหน้ามองมัน แต่มันรีบเดินไปเตียง แล้วเอาผ้าปิดไว้ มันเลยไม่เห็นว่าหน้าตาผีตนนั้นเป็นยังไง แล้วมันบอกว่าน่าจะผ่านไปไม่ถึง 10 นาที เราก็เปิดประตูเข้ามา
พอฟังเพื่อนเล่าเสร็จ ฉันก้มองไปที่เตียงตัวเองแล้วขนลุกขึ้นมาทันที เพราะคิดไว้ว่าหลังจากกลับมาห้องฉันจะนอนพัก
แต่เพื่อนมันเล่าต่อว่า "กูเห็น ผู้หญิงคนนี้ตั้งแต่เราเข้ามาอยู่วันแรก แต่กูเห็นเขายืนอยู่ที่ตรงหอชาย แล้วก็ในที่ๆมืดๆตรงอื่นๆ" ฉันก็เลยพูดไปว่าถ้า "เขาอยู่ที่มืด แล้วเตียงเราก้ไม่ได้มืดหนิมาอยู่ทำไม" เพื่อนมันเลยบอกว่าน่าจะเป็นการที่มันบอกว่าเหงาแล้วอยากมีเพื่อนเขาเลยมาอยู่เป็นเพื่อน
พอเพื่อนเล่าจบ ฉันเลยบอกมันให้ไปอาบน้ำเพราะจะได้ไปกินข้าว ตอนที่มันไปอาบน้ำเราเลย พูดในห้องว่า
"ถ้าอยู่ที่นี่ หรือ อยู่ในห้องตอนนี้ก็อยู่ใครอยู่มัน ตอนวันหยุดกลับบ้าน จะไปทำบุญให้"
หลังจากนั้นตอนกลางคืน ฉันก็ฝันว่ามีผู้หญิง ลักษณะคล้ายตามที่เพื่อนเล่ามายืนอยู่ที่ปลายเตียงฉัน เขาพยักหน้าแล้วก็หายไป จากนั้นวันหยุดฉันก็กลับบ้านซึ่งวันต่อมาเป็นวันพระพอดีเลยตื่นไปทำบุญให้ตามที่บอก แล้วพอกลับมาหอก็ไม่เจออะไรอีก
ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่านนะคะ
โฆษณา