ข้อแรก : สวรรค์ที่เคยอ่าน/ศึกษามา คือภพภูมิที่ยังเกี่ยวข้องกับกามารมณ์ คือ ยังพอใจ/ยินดีในรูป รส กลิ่น เสียง และสัมผัส หรือกล่าวอีกนัยหนึ่งคือ ยังตัดใจสิ่งที่เกี่ยวเนื่องด้วยตา หู จมูก ลิ้น และกาย ยังไม่ได้เด็ดขาด แต่มีความสุข/ปราโมทย์/ยินดี/ไม่ลำบาก(ทุกข์)จนเกือบมองไม่เห็นกฏไตรลักษณ์ ท่านจึงเหล่าชาวสวรรค์ว่า 'อมรา' (ผู้ไม่ตาย)