กาย อารมณ์ จิต
เมื่อจิตมาอาศัยกาย กายมนุษย์หรือกายสัตว์ ก็เหมือนถูกสาบ ให้จิตนั่นต้องมาอยู่อาศัย เหมือนถูกกักขัง จะมีกายครบอาการสามสิบหรือไม่ครบ มีสติปัญญาที่มาเรียนรู้ดีหรือไม่ดี มีวิญญาณหกมาครบไม่ครบ ก็มีสัญชาตญาณรักชีวิต รักกายที่อาศัย ต้องมีภาระต้องดูแลกาย กายนี้ก็ให้อารมณ์ ..มีอารมณ์ต่างๆเกิดขึ้น จิตก็ยึดเอาอารมณ์นั่นเป็นจิต .มีราคตัณหา ทะเยอทะยาน .
จิตก็เชื่อในอารมณ์ที่ปรุงแต่ง
ความกลัวก็เป็นอารมณ์ นึกคิด ที่ปกคลุมกาย มีกิริยาความกลัวเกิดขึ้น ..ที่จะแสดงออกมา เป็นกิริยาที่เรียกว่า กายวาจาใจ ..
เรื่องอารมณ์กลัว มันก็แล้วแต่ว่า จะนำพาให้..กลัวอด กลัวจน กลัวเหนื่อย กลัว .ๆ บางที่ยังไม่เรื่องราวอะไร ก็วิตกกังวล หวาดกลัวไปเสียแล้วทั้งที่ยังไม่มีอะไรเกิดขึ้น บางเรื่องก็กลัว .เหมือนไม่อยากมองไม่อยากดู ไปจดจำในสิ่งที่เป็นภาพเป็นเสียงน่าเกลียดน่ากลัว บันทึกจดจำมาในกายในจิต ..ให้เก็บลงไปในธาตทั่งสี่ ให้เกิดเป็นอารมณ์ค้างคาใจ
เรื่องความกลัว มันก็เป็นอารมณ์ หากเรา มาสร้างบุญกุศล ปฏิบัติธรรม ตามรอยองค์พระสัมมาสัมพุทธเจ้า เราก็สามารถรู้จัก จิตของตัวเอง รู้จักที่จะปลดเปลื้องอารมณ์กลัวออกไปจากกายและจิต ..
เรื่องราวของอารมณ์ต่างๆที่เกิดขึ้นในกายนั้น แท้จริงมันก็คือกรรม ที่ปรุงแต่งจิต ที่อาศัยในเรือนกาย จิตที่อาศัยในกาย นั้น เชือฟังอารมณ์..ที่ปรุงแต่ง ที่เค้าว่า เป็นทาสของอารมณ์ ..จิตของคนเราทั่วไป ไม่รู้จักอารมณ์ ไม่สามารถที่จำแนกอารมณ์ภายในกายนี้ได้เลย . นั้นเป็นเรื่องปกติสามัญของสัตว์โลกที่ ที่เค้าว่า สัตว์โลกย่อมเดินไปตามกรรม .
สิ่งที่น่ากลัว ..คือ กรรมที่นำพาจิต เวียนว่ายตายเกิด ไปอยู่ในภพนั้นภูมิ ไปอาศัยรูปต่างๆ วนเวียนเป็นวงกลม เกิดที่ทุกข์อบายภูมิ เกิดที่โลกมนุษย์ เกิดในสวรรค์ชั้นฟ้า วนเกิดไม่จบสิ้น มีใครบ้างจะออกจากวงกลมนี้ไปได้ ไม่ต้องเกิด ไม่ต้องมากลัว.อะไรต่างๆอีก ทำอย่างไรหนอ ไม่ต้องวนเกิดๆตายๆไม่จบสิ้น..
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
