29 เม.ย. เวลา 14:12 • ปรัชญา

ฆ้อน ตะปู

มีเด็ก 3 คนทะเลาะกันมาก
ลุงคนหนึ่งจึงชวนเด็กเล่นเกม
"ลุงมีกระดานไม้ 3 แผ่น ตะปู และฆ้อน 3 ขนาด ถ้าเธอโมโหสุดๆ ให้ตอกตะปู 10 ตัว และใช้ฆ้อนใหญ่ที่สุด ถ้าโมโหน้อย ใช้ตะปูน้อยลง ใช้ฆ้อนเล็กลง แล้วอีก 1 สัปดาห์ มาดูกันว่า ใครได้มากน้อยกว่ากัน"
เด็กๆ ตกลง เวลาผ่านไป 1 สัปดาห์ ลุงก็มาดูกระดาน
"โอ้โห เยอะกันทุกคนเลย" ลุงเดินไปกระดานริมสุด
"อันนี้กระดานของใคร" เด็กตัวเล็กยกมือ
"เธอตอกตะปูครั้งละกี่ตัว ใช้ฆ้อนขนาดไหนล่ะ"
"ก็ ครั้งละ 4-7 ตัวครับ นานๆ ก็มีครั้งละ 10 บ้าง ก็ใช้ฆ้อนขนาดกลางบ่อยๆ"
ลุงได้ยินก็ยิ้มๆ
"ปวดแขนไหม"
"ก็ นิดหน่อยครับ"
"ดี ดี ดี"
"อันนี้ดูตะปูเยอะกว่าอันเมื่อกี้อีก อันนี้ของใคร" เด็กชายที่ผอมๆ ยกมือ
"เราตอกทีละกี่ตัว"
"ผมตอกทีละ 2-6 ตัวครับ ส่วนใหญ่ใช้ฆ้อนเล็ก"
"แล้วทำไมมันเยอะจังล่ะ"
"ผมมาตอกบ่อยๆ ครับ"
"อ้อ ก็เลยเยอะกว่าคนเมื่อกี้สินะ ดี ดี ดี"
"แล้วคนสุดท้ายล่ะ เยอะที่สุดเลยมั้งเนี่ย"
"ผมตอกที่ละ 8-10 ตัวครับ ใช้ฆ้อนใหญ่สุด" เด็กชายตัวใหญ่สุดตอบ
"แล้วปวดแขนไหม"
"ปวดมากเลยครับ"
"ดี ดี ดี" ลุงเว้นช่วงพักนึง ก่อนจะถามเด็กๆ
"ตอกตะปูสนุกไหม" เด็กๆ ทำท่าทางอ้ำอึ้งกันทุกคน
"แรกๆ ก็คงสนุกแหล่ะ หลังๆ ก็คงเบื่อ แถมยังต้องวิ่งมาไกลๆ ทุกครั้งที่โมโหอีก เหนื่อยแล้วอหงุดหงิด แล้วยังต้องปวดแขนอีก ไหนมีใครฆ้อนทุบนิ้วตัวเองบ้าง ยกมือ" เด็กตัวชานเล็ก เด็กชายตัวผอม และเด็กชายตัวใหญ่ต่างยกมือ
"เวลาโกรธเราก็มักจะเสียเวลาไปโดยเปล่าประโยชน์ ทั้งเหนื่อยแล้วเหนื่อยอีก แถมยังอาจทำร้ายตนเองอีก จะโกรธมาก โกรธน้อย ก็บ่อย ก็เสียเวลาทั้งนั้น" ลุงยิ้มกริ่ม แล้วถามเด็กๆ
"ถ้าให้เราถอนตะปูพวกนี้ออกให้หมด เอาไหม" ทั้งหมดส่่ายหัว
"เวลาเราโมโห เราก็มักจะทำสิ่งต่างๆ ซึ่งไม่ว่ามันจะเกิดเรื่องอะไร ก็มักจะทำเฉย เหมือนปล่อยตะปูพวกนี้ทิ้งไว้นั่นแหล่ะ แต่ถ้าเราไปแก้ไข หรือถอนตะปู มันก็ยังหลงเหลือรอย เหลือผลของการกระทำอยู่ดี"
"โกรธแล้วก็หายโกรธ แล้วก็โกรธใหม่ เป็นธรรมดาของคน ฉะนั้นอย่าไปโกรธอะไรมากมายบ่อ​ยๆ เลย มันเหนื่อยเหมือนตอกตะปูนี่แหล่ะ"
โฆษณา