4 พ.ค. เวลา 03:29 • ความคิดเห็น
ตอบได้จากประสบการณ์เลยว่าทำให้ความสัมพันธ์ดีขึ้น ทำให้ความอึดอัดน้อยลงครับ
ที่พูดนี่ไม่ใช่ว่าอกตัญญูหรือไม่รักครอบครัวนะครับ คนละเรื่องกันเลย แต่มันทำให้ความสัมพันธ์ ความรู้สึกดีขึ้นจริงๆ
เมื่อก่อนผมอยู่บ้าน มีทั้งพ่อแม่พี่น้องอยู่ บ้านข้างๆ ในบริเวณเดียวกันกันก็เป็นบ้านป้า บ้านข้างๆ อีกหลังก็เป็นคนรู้จักตั้งแต่รุ่นทวด
หลายครั้งที่ผมจะหงุดหงิด เนื่องจากผมเข้าไปในห้องแล้ว อยากอยู่เงียบๆ สงบๆ เดี๋ยวแม่มาเรียกแล้ว คนนู้นคนนี้มาเรียกอีกแล้ว เดี๋ยวป้ามาเคาะประตูบ้าน บางทีเดินออกจากบ้าน จะไปร้านสะดวกซื้อหรือซูเปอร์หน้าปากซอย ต้องผ่านบ้านข้างๆ แล้วเขานั่งคุยกันอยู่ในรั้วแต่นอกตัวบ้าน ก็ต้องหยุดทักทาย พูดคุย ทั้งๆ ที่บางทีผมก็ไม่ได้อยู่ในอารมณ์อยากพูดคุยหรือทักทายใคร
ตอนนั้นผมจะรู้สึกหงุดหงิดง่าย อารมณ์แปรปรวน รู้สึกขาดความเป็นส่วนตัว ถึงใครจะบอกว่าอยู่ในห้องมันก็เป็นส่วนตัวนะ ก็ให้ลองย้อนกลับไปอ่านด้านบนครับ
1
แต่ปัจจุบันผมมาอยู่คอนโด ไอ้ที่ว่ามาด้านบนคือไม่มีเลย ห้องข้างๆ ก็แค่ยิ้มให้กันเฉยๆ แต่ไม่ต้องทัก ไม่ต้องคุย ไม่ต้องมีปฏิสัมพันธ์อะไร ผมรู้สึกว่าอารมณ์ตัวเองนิ่งขึ้น สงบมากขึ้น เวลาคุยกับพ่อแม่หรือญาติๆ ก็ไม่ได้รู้สึกหงุดหงิดง่ายเท่าแต่ก่อน
1
บ้านของผมเป็นบ้านหลังใหญ่ ตั้งอยู่ในเมือง คือสุขุมวิท เนื้อที่กว้าง ในบริเวณที่ดินของบ้านนั้น เป็นบ้านของผมกับพ่อแม่หลังหนึ่ง บ้านป้าหลังหนึ่ง ด้านหลังเป็นเรือนแม่บ้าน ถัดจากเรือนแม่บ้านก็เป็นห้องสมุด คือเป็นเรือนอีกหลังที่ใช้เก็บงานเขียนและหนังสือของคุณปู่ ซึ่งมีหนังสือหลักหมื่นเล่ม
แต่ทุกวันนี้ผมอยู่ในคอนโดขนาด 35 ตรม. แต่ผมรู้สึกสบาย อึดอัดน้อยกว่าเยอะเลยทั้งๆ ที่ขนาดพื้นที่นั้นเทียบกับบ้านไม่ได้เลย
อันที่จริง ผมคิดว่าทุกคนแหละครับ ไม่ว่าจะเป็นครอบครัวเดียวกันหรืออะไร มันต้องมี Space ส่วนตัวกันบ้างทุกคนอยู่แล้ว
ตอนเด็กๆ คุณนอนห้องเดียวกับพ่อแม่ หนุนตักแม่แล้วหลับไป
แต่พอโตขึ้น คุณจะไม่แยกห้องไปมีห้องส่วนตัวเลยหรอครับ? จะนอนหนุนตักแม่ไปทุกคืนจนอายุ 40 เลยหรอครับ?
มันก็ไม่ใช่
ถ้าผมมีลูก ลูกผมโตแล้ว ผมก็สนับสนุนให้ลูกแยกตัวออกไปอยู่เองนะ นอกจากจะเป็นการให้เขาใช้ชีวิตเองแล้ว ผมยังเข้าใจเรื่องความเป็นส่วนตัวที่เขาก็ต้องมี
แต่แน่นอน มีข้อดีก็ต้องมีข้อเสีย การออกมาอยู่เอง นั่นคือคุณต้องรับผิดชอบตัวเอง 100% นะ จะวิ่งไปขอความช่วยเหลือจากพ่อแม่เหมือนตอนอยู่บ้าน ก็คงจะทำไม่ได้อีกแล้ว ต้องช่วยตัวเองให้ได้เยอะที่สุดก่อน และถ้าคุณเป็นคนขี้เหงา ไม่ได้ชอบอยู่คนเดียว ไม่ได้โลกส่วนตัวสูง ก็อาจจะไม่เหมาะซักเท่าไร
โฆษณา