เท่าที่พิจารณาจากคำสอนพระอาจารย์ และข้อมูลต่างๆ ในพระพุทธศาสนา มีความเห็นดังนี้
1.เพราะทรงเป็นพระสัพพัญญูทราบด้วยอำนาจพระพุทธญาณว่าในกาลข้างหน้าใครจะเป็นผู้มีหน้าที่เขียนพระไตรปิฏก ใครจะเป็นผู้ทำสังคายนา ฯลฯ หากพระองค์เขียนเองจะทำให้ผู้มีหน้าที่เหล่านั้นไม่ได้บำเพ็ญบารมี
เช่น หลวงพ่อพระอานนท์บำเพ็ญบารมีเพื่อเป็นพุทธอุปัฏฐาก คอยดูแล รับฟัง จดจำ รวบรวมคำสอนของพระพุทธองค์โดยเฉพาะเพื่อใช้เขียนพระไตรปิฏกในภายหลัง
2.เพราะเหตุยังไม่เกิดหากพระองค์ทรงเขียนพระไตรปิฏกเองจะกลายเป็นทรงเล่าเรื่องอนาคต ยากที่คนทั่วไปจะรู้และยอมรับ ขนาดพระไตรปิฏกที่พระอรหันต์เป็นผู้รวบรวม และเขียนขึ้นมา คนยุคปัจจุบันยังไม่ค่อยมีคนเชื่อ คิดว่าเป็นเรื่องนิทาน ทั้งที่พระองค์ทรงใช้เรื่องราวที่เกิดขึ้นในอดีตมาเล่าให้ฟัง และมีการสรุปว่าใครมาเกิดเป็นอะไรในชาติปัจจุบันด้วย
เช่น พระธรรมวินัย ศีล ๒๒๗ ข้อ ล้วนมีผู้เป็นต้นบัญญัติทุกข้อ ไม่ได้บัญญัติขึ้นมาลอยๆ คือเหตุเกิดแล้วมีผู้ทำผิดเป็นตัวอย่างแล้วค่อยบัญญัติ
3.พระพุทธเจ้าและพระอรหันต์ท่านไม่ทำเกินหน้าที่ของท่าน ใครมีหน้าที่ลงมาเกิดเพื่อทำอะไรก็ให้เป็นหน้าที่ของผู้นั้น
เช่น หลวงพ่อพระอุปคุตที่มีหน้าที่ทรมานพญามาร ทั้งที่สมัยนั้นมีพระอรหันต์ปฏิสัมภิทาญาณมากมายสามารถปราบพญามารได้ แต่ไม่ใช่หน้าที่ท่านก็ไม่ทำ เพราะหลวงพ่อพระอุปคุตกับพญามารท่านเคยมีกรรมร่วมกันมาก่อน
หวังว่าจะคลายความสงสัยและสร้างความเข้าใจ ความศรัทธาที่ถูกต้องในพระพุทธศาสนาต่อไป
ความรู้ พระสัพพัญญุตาญาณของสมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้ามีมากมายมหาศาลหาที่สุดไม่ได้ แต่ถ้าไม่เกิดประโยชน์ในการตัดกิเลสท่านไม่สอน ทรงตรัสว่าเป็นอจินไตย
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
