Ep.8 / 2 รักสุดท้าย
รักครั้งที่ 2 ของฉัน กับ no 2 อายุเราห่างกัน 2 ปี พี่สาวของฉันชอบ ผช คนนี้มาก เพราะค่อนข้างเขามีฐานะ พูดเพราะ คุยเก่ง ร่าเริง เขาขับรถยนต์ยุโรป ไปรับ ไปส่งพี่สาวของฉันไม่ว่าพี่ของฉันอยากไปไหน no 2 ไปรับส่งหมด
วันนึง no 2 ไปรับฉันที่หน้า รร ของฉัน เราไปเดินเล่นที่ห้างสรรพสินค้าด้วยกัน ระหว่างเดินเล่น ฉันได้ยินเสียง ผญ ด่าไร่หลังฉันมา ฉันได้ยินเสียงแต่ฟังจับคำไม่ได้ศัพท์ ได้ยินเพียงแค่ “ต้องเดินหนีเลยหรอ อยู่คุยกันก่อน” no 2 พยายามจูงมือฉันแล้วเดินเร็วยิ่งขึ้น ฉันรู้ตัว ณ ตอนนั้นว่าคนที่ ผญ ไร่ด่าตามหลังมานั้น คือฉันและ no 2
ฉันหยุดเดิน และหันเพื่อเจอหน้า ผญ ที่ไร่ด่าฉัน ๆ ถาม ผญ คนนั้นตรง ๆ ว่าพูดถึงฉันอยู่หรือ ผญ ตอบว่า “ใช่ เธอนั้นแหละ”
กลุ่ม ผญ ที่ฉันยืนคุยด้วยเป็นแฟนเก่าของ No 2 เขามีลูกด้วยกัน ตลอดเวลาก็ยังติดต่อกันอยู่ เมื่อวานก็ยังเจอกัน ผญ คนนั้นขอเบอร์ฯ ฉัน ๆ ให้ไป ตั้งแต่นั้นมา ผญ คนนั้นกับเพื่อนของเขา เวียนกันโทรฯ มาด่าฉันทั้งวัน ถ้าฉันไม่รับก็ส่งข้อความมาด่า ฉันให้ ผญ พวกนั้นด่าฉัน โดยที่ฉันไม่ตอบโต้อะไร วันนึงคำด่าของ ผญ พวกนั้นไม่มีผลต่อความเสียใจฉันไปเอง และฉันบอกเลิก no 2
No 2 ไม่ยอมเลิกกับฉันเหมือนเดิม…
เลิกเรียนฉันไปกับเพื่อนของฉันบ้าง ไปกับกลุ่มพี่สาวของฉันบ้าง ฉันเริ่มสนิทกับเพื่อนร่วมชั้นเรียนมากขึ้น จนรู้ว่ามีเพื่อน ผช ในกลุ่มชอบฉัน และเราก็เริ่มคบกัน no 3 เป็นที่นิยมชมชอบ poppula กับ ผญ ร่วมชั้นเรียนของฉันมาก เป็นที่หมายบอกของสาว ๆ สาขาฉัน
ฉันไม่ได้ชอบ no 3 สักเท่าไร ฉันอยากบอกเลิกเขาในวันที่ฉันจะบอกเลิก no 3 ผลัดตกจาก ชั้น 2 หลังหัก ทำให้ฉันต้องเลื่อนการบอกเลิก no 3 ออกไป ตลอดเวลาที่คบ no 3 เขาไม่นอกใจฉัน แต่เขาเล่นพนัน ครอบครัวเขาเห็นดีเห็นงามด้วย ซึ่งฉันไม่ได้คิดแบบเดียวกับพวกเขา
no 1 และ no 2 ก็ยังมาขอคืนดีกับฉัน ๆ รู้สึกเฉย ๆ กับ 2 คนนั้นแล้ว แต่ฉันให้โอกาสเขานะ เพราะมันก็คือการให้โอกาสตัวฉันเองด้วย
ฉันได้นัดกินข้าวกับ no 2 ที่ห้างฯ ย่านรัชโยธิน และวันนั้นฉันเป็นไมเกรน no 2 มาส่งฉันที่ล็อบบี้คอนโด และบอกฉันว่า “เขาก็จะกลับไปกินยานอนเช่นกัน” ฉันพยักหน้ารับรู้ และเดินลงรถฯ ของเขา ฉันกำลังเดินเข้าตัวอาคารคอนโด no 1 มายืนรอฉันอยู่ที่จอดรถ เขาตะโกนด่าฉันต่าง ๆ นานาว่า ฉันนอกใจเขา ฉันไม่ได้นอกใจ ฉันบอกเลิก no 1 ไปแล้ว
no 2 เดินลงมาจากรถถามฉันเกิดอะไรขึ้น ฉันเล่าให้เขาฟังตามจริง เขา 2 คนทะเลาะกัน ฉันเดินขึ้นห้อง ฉันปวดหัว
เลิกเรียนฉันกลับมาที่คอนโด no 2 โทรฯ มาบอกจะรับไปกินข้าว ฉันก็ไป ฉันรู้สึกว่า no 2 ดูกระสับกระส่ายชอบกลผิดปกติ ฉันให้เขาไปรอที่ร้านอาหาร ฉันของเข้าห้องน้ำ มี ผญ 3-4 คน เดินตรงมาที่ฉัน ๆ กำลังล้างมือ ล้างหน้าอยู่ ผญ คนนึงเปิดปากถามฉันว่าก่อนคนอื่นว่า ฉันเป็นอะไรกับ no 2 ฉันเล่าให้ ผญ พวกนั้นฟังตามมุมของฉันว่า “เพื่อนกัน เพราะเราเลิกกันแล้ว” หลังจากกวันนั้น ฉันนัดกับ ผญ พวกนั้นที่ห้างฯ เดิมอีกครั้ง ปรากฏว่าเขา 2 คนไปเที่ยวกลางคืน และเจอกันวันที่ฉันป่วย
No 1 มารอฉันหน้าคอนโดเพื่อคุยกัน เขาขอโอกาสกับฉัน no 1 มารับฉันที่คอนโด แล้วนั่งรถไปที่ ม ของเขาเพราะเขามีเรียนอีก 1 วิชา ถ้าเรียนเสร็จจะไปกินข้าว และเครียกันให้จบไป no 1 เลยให้ฉันรอเขาในห้องพักเขา ฉันก็นั่งเล่นเกมส์ ระหว่างนั้นมีโทรฯ เข้ามาฉันรับสาย ปลายสายเป็นเสียง ผญ ที่ชื่อ ปอ สักพักเขาก็มาเคาะประตูห้องเพื่อคุยกับฉัน ๆ เข้าใจทันทันทีว่าอะไร ฉันเก็บข้าวของ ๆ ฉัน ลงไปชั้น 1 และเรียกรถ Taxi กลับคอนโดทันที
อีกไม่นานฉันกำลังจะเรียนจบ ป.ตรี ฉันมัความรักครั้งที่ 4 ความรักครั้งนี้เปลี่ยนชีวิตของฉันไปหมด คุณภาพชีวิตของฉันลดลงมาก เมื่อฉันรู้สึกตัวฉันแลกทุกอย่างเพื่อเลือกจบความรักครั้งนี้ แลกแม้กระทั่งการได้เจอลูกชายสุดที่รักของฉัน
ผ่านมา 3-4 ปี ฉันเรียนต่อ ป. เอก ฉันเริ่มมีความรักครั้งที่ 5 กับเด็กรุ่นน้อง no 4 อายุต่างกัน 7 ปี ครอบครัวฝ่ายชายชอบฉัน เพราะฉันดูแลพวกเขาได้ เข้าปีที่ 2 ทุกเทศกาลฉันจะขับรถฯ ไปที่บ้านเขาที่ภาคกลางตอนเหนือ ฉันและครอบครัวเขาจะขับรถฯ ของฉันขึ้นทางเหนือไปอีกเพื่อเจอญาติของมากมาย ความรักครั้งนี้เป็นความหวังของฉัน ๆ อยากสำเร็จเรื่องความรัก แต่ฉันเริ่มได้ยินคำพูดที่ฟังแล้วกระอีกกระอ่วนจากปากแฟนของฉันประมานว่า
ใกล้วันเกิดแม่เค้าแล้ว เราซื้ออะไรให้แม่เค้าดี
กระเป๋าเงินตัวเองสวยจัง ราคาแพงไหม เค้าจะซื้อให้แม่เค้า
ผิวหน้าดีจัง ครีมที่ตัวเองใช้แพงไหม เค้าจะดูให้แม่
วันเกิดพ่อเค้า พ่อคงไม่อยากได้เสื้อเชิ๊ต พ่อขอเป็นเงินแทนได้ไหม
เทศกาลปีที่ 3 ฉันไม่อยากไปบ้านแฟนแล้ว ฉันจะกลับไปหาป๊า แม่ของฉัน ฉันใช้เรื่องป๊า และแม่เพื่อเลี่ยงการไปหาครอบครัวเขา
วันเทศกาลที่ฉันไม้ได้ไปหาครอบครัวแฟน ๆ โทรหาฉันน้อยมาก ฉันรู้ว่ามีอะไรแปลก ๆ ซ่อนอยู่ แต่ไม่เป็นไร ฉันอยากให้เป็นแบบนั้นอยู่แล้ว ใช่ เขานอกใจฉัน ๆ รู้จากปากของ ผญ อายุ 23 ปีคนนั้นเลยเขาโทรฯ หาแฟนฉันหลายสาย แฟนฉันไม่รับ ปิดเสียง เขาเลยมาตะโกนเรียกแฟนของฉันที่บ้านเช่า ผญ คนนั้นรู้ด้วยว่าแฟนฉันเช่าบ้านที่นี่
วันหยุดสุดสัปดาห์ฉันไม่อยากขับรถไปหาเขา และไม่อยากให้เขาขับรถมาหาฉัน ๆ เฉย ๆ ไม่มีความรู้สึก ฉันตอบข้อความเขาน้อยลง คุยกับเขาสั้นขึ้น เขาเดือดร้อนเรื่อง คชจ ฉันไม่อยากช่วยเหลือแล้ว ฉันเป็นแบบนี้อยู่สักพัก และฉันก็บอกเลิก แฟน พี่สาว แม่ของแฟนฉันโทรฯ มาง้องอนฉันอยู่สักพัก ฉันบล็อกเบอร์ฯ ช่องทางการติดต่อทั้งหมด
ฉันโสดอยู่ 6 ปี จนเจอคนที่ฉันถูกใจ no 5 เราเจอกันทาง social network คุยกัน 3-4 เดือน และเขาเดินทางมาหาฉันที่ จ. ที่ฉันอยู่ ตอนเขากลับ กทม ฉันขับรถไปส่งเขาที่บ้าน ได้เจอครอบครัวของเขา และได้รู้เรื่องจริง ๆ จากคนที่บ้านของเขา ฉันรู้ว่าตลอดเวลาที่คุยกับฉันเขาโกหกทั้งหมด เราคบกัน 2 ปี ปีแรกที่คบฉันกับเขาเจอกันไม่เกิน 4 ครั้ง เข้าปีที่ 2 ฉันไม่อยากไปเจอเขาอีก ฉันยังรับโทรศัพท์เขา ยังคุยกับเขา แต่ฉันหน่ายเขา จนวันนึงฉันบอกเขา..เหมือนทุกครั้งที่ผ่านมา
ตอนนี้ฉันไม่มีใคร ไม่มีความรัก แต่ฉันไม่เหงาเลย ฉันเรียนรู้แล้วว่าความรัก เป็นเรื่องเฉพาะคน ไม่ได้หมายความว่าทุกคนสามารถมีความรักได้ ฉันคิดว่าความรักคงเหมือนการถูกรางวัลที่ 1 LOTTO ใคร ๆ ก็ซื้อได้ แต่ไม่ได้หมายความว่า รางวัลใหญ่ จะเป็นของคุณ
ฉันเรียนรู้ “ความรัก no 6 คือ… ตัวฉันเอง” ฉันเรียนรู้การถนอมความรัก ความรู้สึกของฉันเอง ฉันจะไม่ทำให้หัวใจของฉันต้องเจ็บปวด ฉันจะดื่มต่อเมื่ออยากดื่ม ฉันจะไปไหนต่อเมื่อฉันอยากไป ฉันจะมีความสุขจากสิ่งที่ฉันมีในปัจจุบัน
ถ้าฉันจะต้องมีใครในชีวิตอีกครั้ง
ฉันต้องมีความสุขมากกว่าเวลาที่ฉันอยู่คนเดียว
Be better
by
ทรงศรี (SongSi)
- 3
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
