15 พ.ค. เวลา 13:38 • ความคิดเห็น
เมื่อชีวิต ที่ไม่ได้ทำงาน ก็ใช้เวลากับเรื่องนอนมากที่สุด นอนหลับไหล ..เสียเป็นส่วนมาก นอนไม่หลับ ก็ฟุ้งซ่าน เรื่องนั้นเรื่องนี้ ก็ทุกข์อ่อนเปลี้ยเพลียแรง ร่างกายไม่สดชื่น ร่างกายต้องการพักผ่อน ก็พักผ่อนนอน จนเป็นนิสัยที่เคยชิน .ถึงเวลามันก็ง่วง ..หาที่หลับนอน ..นี่ก็สะสมเวลานอนมาเป็นเวลายาวนานมาทั้งชีวิต
เมือไหร่หนอ จะนอนหลับ ไม่ตื่น ไปแล้ว..ไม่กลับมา ..มันก็ยังไม่ถึงเวลา มันก็เลย ตื่น แล้วหลับ ตื่นมาเอากาย เอาตาหูวิญญาณทั้งหก ไปทำเรื่องนั้นเรื่องนี้ วุ่นวายอยู่กับอารมณ์ ..เค้าว่า แม้แต่การนอนมันก็เป็นอารมณ์ นอนหลับฝันดี ..มันก็ยังมีอารมณ์ อารมณ์มันไม่ตาย ..ก็ต้องเกิดตาย มาใช้อารมณ์กันอีก
โฆษณา